Κατά την έναρξη του Πελοποννησιακού πολέμου (431-422 π.Χ.) η Σπάρτη ανέδειξε
έναν στρατηγό ο οποίος επηρέασε την τακτική, την στρατηγική και την
συμπεριφορά των μελλοντικών στρατιωτικών ηγετών. Είναι βέβαιο ότι τόσο ο
Ξενοφών όσο και ο Μέγας Αλέξανδρος μελέτησαν τις εκστρατείες του, διότι τα
μετέπειτα ανδραγαθήματά τους φέρουν την υπογραφή του.
Παρόλο που ο Λύσανδρος είναι γνωστός ως ο αρχιτέκτονας της τελικής νίκης κατά
των Αθηναίων, εντούτοις ουδείς άλλος Σπαρτιάτης ανέδειξε την ευελιξία της
τακτικής σκέψης, τον ρεαλισμό, την γενναιότητα και την ανδρεία στην μάχη, όσο
ο Βρασίδας. Οι ικανότητές του ήταν τόσο εξαιρετικές ώστε ακόμα και η
παραδοσιακή Σπάρτη τον «πολέμησε» στον ίδιο βαθμό με τους προαιώνιους εχθρούς
Αθηναίους.
Γονείς του Βρασίδα ήταν η Αργιλεωνίς και ο Τέλλις επιφανής Σπαρτιάτης πολίτης.
Παρόλο που δεν υπάρχουν στοιχεία για την παιδική του ηλικία, είναι βέβαιο ότι
όπως κάθε Σπαρτιάτης, φοίτησε στην «Aγωγή» σε ηλικία 7 ετών. Μέχρι την ηλικία
των δώδεκα, η εκπαίδευσή του εστίαζε στην φυσική ενδυνάμωση, την προσαρμογή
ώστε να λειτουργεί ως μέλος της ομάδας και την πειθαρχία. Στο επόμενο στάδιο
δινόταν μεγαλύτερη έμφαση στο τραγούδι και στο χορό – δύο δεξιότητες που
θεωρούνταν ανεκτίμητες για την φυσική κατάσταση του πολεμιστή.
Κατά τη διάρκεια της εφηβείας του, θα συμμετείχε στην δοκιμασία του
μαστιγώματος στο ναό της Αρτέμιδος Ορθίας, θα αγωνιζόταν στο άθλημα της
σφαίρας, θα μυείτο στα Σπαρτιατικά συσσίτια και θα ολοκλήρωνε την διαδικασία
επιβίωσης. Σε ηλικία 18 ετών θα οριζόταν αγελάρχης στην αγωγή και ενδεχομένως
θα είχε επιλεγεί για την Κρυπτεία, ενώ σε ηλικία 20 ετών θα συμμετείχε στα
συσσίτια και τελικά θα χριζόταν οπλίτης στην Σπαρτιατική φάλαγγα.
Ο Θουκυδίδης βασική ιστορική πηγή για τον Βρασίδα, τον αναφέρει για πρώτη φορά
κατά το 1ο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου (431 π.Χ.). Οι Σπαρτιάτες και οι
σύμμαχοί τους, υπό τον βασιλέα Αρχίδαμο, εισβάλλουν στην Αττική με σκοπό να
παρασύρουν τον Αθηναϊκό στρατό σε ανοικτή μάχη, προσφιλή μέθοδο επίλυσης
διαφορών στην αρχαία Ελλάδα.
Αλλά αντίθετα με το παρελθόν, οι Αθηναίοι υπό τον Περικλή, γνώριζαν καλά ποια
θα ήταν η έκβαση μιας τέτοιας μάχης και απέφυγαν να εξέλθουν των τειχών. Εν τω
μεταξύ ο Βρασίδας, ανεξήγητα, είχε σταλεί στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο ως
διοικητής μιας τοπικής μονάδας φρουράς. Η εν λόγω τοποθέτηση απέφερε εντελώς
απροσδόκητα, την πρώτη χερσαία νίκη της Σπάρτης στα Αθηναϊκά στρατεύματα, όταν
ένας Αθηναϊκός στόλος στάλθηκε στη....Διαβάστε την συνέχεια στην πηγή του πατώντας ΕΔΩ