του Θεοφάνη Μαλκίδη *
ΟΙ (συνεχείς) πρωτοβουλίες της Τουρκίας γιά τή Θράκη (αιτήματα γιά θρησκευτικές ελευθερίες, άπαιτήσεις γιά διδασκαλία στήν τουρκική γλώσσα, κινήσεις ψευτο-μουφτήδων καί «συμβουλευτικών επιτροπών», επενδύσεις κ.ά.), οι δηλώσεις καί πρίν άπό τήν πανδημία, οί προκλητικές έπισκέψεις τοϋ Έρντογάν καί των Τούρκων ύπουργών, βουλευτών καί άλλων παραγόντων, έπιβεβαιώνουν γιά άκόμη μία φορά τήν πολιτική τής γειτονικής χώρας γιά τήν ελληνική Θράκη. Μάλιστα άν αύτό συνδυαστεί καί μέ τό γεγονός ότι ένας σημαντικός κλάδος κρατικών καί παρακρατικών δομών τής τουρκικής πολιτικής έχει σάν στόχο τή Θράκη, τότε οί παρακάτω έπισημάνσεις αποκτούν πρακτικό καί ούσιαστικό πλέον περιεχόμενο.
1. Είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα ή τουρκική πρακτική γιά τήν ελληνική Θράκη έχει περάσει κάθε διπλωματική, πόσο μάλλον τήν «ήθική» οδό καί κινείται σέ παρακρατικές λεωφόρους. Στό πρόσφατο παρελθόν ή οργάνωση «Έργκενεγκον» και οι μέχρι τωρα αποκαλύψεις γιά τή δραστηριότητά της είχαν έπιβεβαιώσει ότι οί δομές τοϋ τουρκικού μηχανισμού, κράτος, στρατός, παρακράτος, λειτουργούν σέ πλήρη άρμονία καί καθολική συνεργασία έχοντας σάν στόχους όχι μόνο μέσα στήν τουρκική επικράτεια άλλά καί έκτός. Μάλιστα ή Θράκη άποτελεΐ έναν στρατηγικό στόχο, μία κεντρική έπιλογή μέ διακριτές καί ούσιαστικές στοχεύσεις. Εναντίον προσώπων πού άποκαλύπτουν τή δράση τοϋ τουρκικού έπεκτατισμοϋ καί έθνικισμοΰ στή Θράκη. Τά έγγραφα πού ήρθαν στό φώς τής δημοσιότητας γιά τήν παρακολούθηση Ελλήνων πολιτών τής Θράκης άπό τήν Τουρκία είναι διαφωτιστικά... Παράλληλα θεσμοί πού άπολαμβάνουν τή στήριξη αύτοϋ τού κύκλου έθνικιστικών πράξεων, άποτελοϋν κέντρα έκνομων ένεργειών πού άμφισβητοϋν καί ύποσκάπτουν τήν άκεραιότητα καί κυριαρχία τής Ελλάδας. Καί αύτές οί διαπιστώσεις άποτελοϋν τήν άρχή μόνο ενός παγόβουνου πού τό λιώσιμό του θά άποκαλύψει καί άλλες πράξεις πού άναιροϋν τίς διακηρύξεις γιά ειρηνική συμβίωση καί προετοιμάζουν ένταση καί διαρκή πολιτική καί στρατιωτική κρίση.
2. Ή Τουρκία προσπαθεί έδώ καί χρόνια νά άμφισβητήσει τήν ύπαρξη καί άλλων συνιστωσών μέσα στούς κόλπους τών μουσουλμάνων, τόσο θρησκευτικά όσο καί έθνοτικά. Γιά αύτήν ύπάρχουν μόνο σουνίτες καί μόνο Τούρκοι, ύπάρχει μόνο «τουρκική μειονότητα». Μάλιστα μέ ένέργειές της προσπαθεί νά έπιβάλλει αύτήν τήν ρατσιστική καί έθνικιστική πραγματικότητα. Είναι προφανές ότι ή τουρκική πολιτική προσπαθεί νά ύπονομεύσει κάθε προσπάθεια διαφορετικότητας μέσα στούς μουσουλμάνους, τρομοκρατώντας μέ κάθε τρόπο τίς προσπάθειες τών Πομάκων (καί τών Τσιγγάνων) γιά άνάκτηση τής ταυτότητάς τους καί άπεμτιλοκής άπό τούς τουρκικούς έθνικιστικούς μηχανισμούς. Μάλιστα σέ κάθε εύκαιρία γίνεται άναφορά άπό καθεστωτικούς παράγοντες άπό τήν Τουρκία, άπό τούς ψευδομουφτήδες, στή μία καί ενιαία μειονότητα, δηλαδή τήν «τουρκική » και στον αγώνα που πρέπει να συνεχιστεί ώστε «νά γίνει ή δυτική Θράκη τουρκική!».
3. Ή συνεχής ύπονόμευση καί άμφισβήτηση μέ κάθε μέσο τής ελληνικής κυριαρχίας στήν ελληνική Θράκη -γιατί περί αύτοϋ πρόκειται γιά όσους δέν έχουν κατανοήσει τό μέγεθος τοϋ ζητήματος- καί αύτή ή έπισήμανση γίνεται πλέον καί μέ άποδείξεις, άποκτά ύπερτουρκικό χαρακτήρα καί μορφή. Οί έντεινόμενες έσχάτως κινήσεις άπό την Αλβανία καί τά Σκόπια πού μιλούν καί πράττουν γιά μειονότητες πού καταπιέζονται, περιουσίες καί ιθαγένειες πού πρέπει νά άποδοθοϋν, γιά προσφυγές σέ διεθνή δικαστήρια άκόμη καί γιά γενοκτονίες, άποτελοϋν μέρος ένός γνωστού σχεδίου πού ήδη έξυφαίνεται έδώ καί δεκαετίες στή Θράκη άπό τήν Τουρκία. Μάλιστα τά συγκοινωνοϋντα αύτά δοχεία άποδεικνύουν τη συνεχή επικοινωνία τους είτε με άνταλλαγές έπισκέψεων καί συναντήσεων (π.χ. άπό τά Σκόπια στά κατεχόμενα) ή άκόμη καί μέ κοινές πρωτοβουλίες πού έχουν κοινό στόχο (π.χ. εκδήλωση σέ αίθουσα τοϋ εύρωπαϊκοϋ κοινοβουλίου «Τούρκων» καί «Μακεδόνων»).
4. Έχουμε πολλές φορές αναφερθεί γιά τήν νέα μορφή έθνικιστικής πολιτικής τής Τουρκίας στή Θράκη: τήν οικονομία. Μέ δεδομένη λοιπόν τήν κατάσταση στήν Ελλάδα καί ιδιαιτέρως στήν Θράκη, οί τουρκικές έπενδύσεις καί σχετικές οικονομικές έπενδύσεις αύξάνονται και εντεινονται με ο,τι αυτό σημαίνει. Τό συμπέρασμα: ή Τουρκία άναπτύσσει γιά δεκαετίες ένα μηχανισμό άμφισβήτησης τής έθνικής κυριαρχίας, τής έλληνικής παρουσίας στή Θράκη, ένα μηχανισμό (ανα) παραγωγής τουρκικού έθνικισμοϋ καί έπεκτατισμοϋ στήν έλληνική έπικράτεια μέ πολιτικές, οικονομικές, έκπαιδευτικές καί άλλες συνιστώσες. Ή κατάσταση στή Θράκη μέ βάση τήν τουρκική πολιτική είναι μία πραγματικότητα, πού δέν είναι άλλη άπό τήν ύπαρξη τοϋ τουρκικού προβλήματος. Τοϋ μοναδικού στήν περιοχή, ή έπίλυση τοϋ οποίου είναι ή προϋπόθεση γιά τήν ειρήνη καί τή σταθερότητα στήν Ελλάδα καί τήν περιοχή της.
* Διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών Παντείου Πανεπιστημίου - Μόνιμος κάτοικος Έβρου
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΣΤΙΑ