Μελετώντας τις μέχρι τώρα στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας σε Συρία, Β.
Ιράκ, αλλά και την εμπλοκή της στη Λιβύη, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι
ακολουθεί ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα διαδικασιών
διαχείρισης κρίσης.
Αυτό δέον όπως ληφθεί σοβαρά υπόψιν αναφορικά με την ελληνοτουρκική κρίση, η
οποία θα διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα και δυστυχώς εκτίμηση είναι ότι
θα εκτονωθεί βίαια και όχι ειρηνικά.
1.Επίσημη δημοσιοποίηση των απειλών, των κρατών και των οργανώσεων που τις
στηρίζουν
2. Συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας για καθορισμό των πολιτικών
στόχων, των πολιτικοοικονομικών μέτρων, της ακολουθητέας στρατηγικής καθώς και
των μέτρων ψυχολογικού πολέμου και μέτρων ασφαλείας που θα ληφθούν
3. Συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου
4. Συνεδρίαση της τουρκικής βουλής (Μεγάλη τουρκική Εθνοσυνέλευση) ,
προκειμένου αυτή να δώσει την εξουσιοδότηση στην τουρκική κυβέρνηση για
διεξαγωγή των επιχειρήσεων εκτός συνόρων
4. Επισκέψεις των αρχηγών των Γενικών Επιτελείων σε Σχηματισμούς και Μονάδες
που βρίσκονται στην παραμεθόριο περιοχή όπου θα διεξαχθεί μία ενδεχόμενη
επιχείρηση
5. Διαμόρφωση κατάλληλου Διεθνούς περιβάλλοντος σε συνεργασία με γειτονικές
χώρες, καθώς επίσης με περιφερειακές και παγκόσμιες δυνάμεις σε πολιτικό,
διπλωματικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο.
6. Πραγματοποίηση Εκτάκτων Συνεδριάσεων Ασφαλείας με τη συμμετοχή του Προέδρου
της Δημοκρατίας, του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων, των
Υπουργών Εσωτερικών , Εξωτερικών και Εθνικής
Άμυνας και του Διοικητή της ΜΙΤ
(Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών)
7. Συστράτευση των τουρκικών ΜΜΕ και χρηματοδοτούμενων από την Τουρκία
στο εξωτερικό στον εθνικό σκοπό, προκειμένου αυτά να προβάλουν την στρατιωτική
ισχύ και την επιχειρηματολογία της Τουρκίας η οποία θα περιλαμβάνει
Συμφωνίες, Συνθήκες ερμηνευόμενες από τους Τούρκους έτσι ώστε οι τουρκικές
θέσεις να κρίνονται ως νόμιμες .
8. Ανάθεση σε έγκριτους ακαδημαϊκούς για προβολή των τουρκικών θέσεων ,
αλλά και σε απόστρατους αξιωματικούς οι οποίοι έχουν πολυετή και
βαθιά γνώση του αντικειμένου προκειμένου να προβούν σε εκτιμήσεις για
τις επιπτώσεις που θα έχει η αντίπαλη χώρα, επισημαίνοντας τα τρωτά της σημεία
9. Χρησιμοποίηση εθνικιστικών κύκλων προκειμένου να εκφραστούν από
αυτούς ακραίες δηλώσεις, τις οποίες δεν μπορεί να κάνει η τουρκική
κυβέρνηση
10. Συντονισμός όλων των κρατικών φορέων, ΜΚΟ και πολιτιστικών-πολιτικών
συλλόγων
11. Δρομολόγηση ενεργειών ψυχολογικού πολέμου, προκειμένου μέρος του
τοπικού πληθυσμού της χώρας στόχου , το οποίο διάκειται φιλικά προς την
Τουρκία, να καταστεί πρόξενος εσωτερικών αναταραχών στη χώρα αυτή.
12. Επίδειξη στρατιωτικής ισχύος μέσω ασκήσεων, προβολή δυνατοτήτων των
ήδη γνωστών οπλικών συστημάτων τουρκικής κατασκευής, δημοσιοποίηση «απορρήτων»
στοιχείων κάποιων εξεχόντων τουρκικών οπλικών συστημάτων (UAV,πυραυλικών
συστημάτων κλπ)
13. Λήψη οικονομικών μέτρων
14. Έκδοση ταξιδιωτικών οδηγιών από το τουρκικό ΥΠΕΞ
15. Αξιολόγηση των τουρκικών τρωτών σημείων –αδυναμιών και λήψη μέτρων για την
άμεση αποκατάσταση και εξάλειψη τους.
Παναγιώτης Νάστος
Σχης (ε.α)- Αναλυτής-Αρθρογράφος-Συγγραφέας- Μέλος ΕΛΙΣΜΕ