Τα Rafale είναι ο πρωταγωνιστής των ημερών καθώς, αν και οι λεπτομέρειες δεν
είναι ακόμη γνωστές, θα διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επερχόμενη
ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία. Η Ελλάδα όμως δεν είναι η μόνη χώρα που
«γλυκοκοιτάει» τα γαλλικά μαχητικά.
Η Γαλλία, μέσω της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών (DGA), προσφέρει μια ντουζίνα
μεταχειρισμένων μαχητικών Rafale στην Κροατία, στο πλαίσιο του διαγωνισμού για
την αντικατάσταση των MiG-21.
Πιο συγκεκριμένα, και σύμφωνα με τη “La Tribune”, η προσφορά περιλαμβάνει 8 ή
12 Rafale, που θα προέλθουν από τα αποθέματα της Γαλλικής Αεροπορίας. Η
πρόταση αντανακλά τη νέα στρατηγική του Παρισιού για την εξαγωγή οπλικών
συστημάτων από τη Γαλλία στην Ευρώπη, μοιάζοντας με την αντίστοιχη για 18
Rafale στην χώρα μας και την Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ). Δυστυχώς, στο δημοσίευμα
δεν υπάρχει εκτίμηση για το κόστος της γαλλικής προσφοράς προς την Κροατία.
Ο Κροάτης υπουργός Άμυνας Mario Banozic χαρακτήρισε στις 18 Αυγούστου, σε
επίσκεψη στην κροατική αεροπορική βάση Zemunik, το πρόγραμμα του Νέου
Μαχητικού Αεροσκάφους ως κρίσιμο για την Κροατική Αεροπορία και τη σταθερότητα
στην ευρύτερη περιοχή, αλλά σημείωσε πως πολλά θα εξαρτηθούν από την κατάσταση
στην οικονομία και τις τρέχουσες προτεραιότητες. Ο αμυντικός προϋπολογισμός
της Κροατίας κυμαίνεται φέτος στα €600 εκατ. και είναι συρρικνωμένος κατά €70
εκατ. σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Η ιστορία των γαλλικών μαχητικών
Η απαρχή του Rafale μπορεί να τοποθετηθεί στα μέσα της δεκαετίας του 1970,
όταν η Πολεμική Αεροπορία της Γαλλίας καθώς και το Πολεμικό Ναυτικό της
έκριναν απαραίτητη την αντικατάσταση των αεροσκαφών F-8 Crusader και SEPECAT
Jaguar, καθώς ήταν πλέον εμφανές ότι ήταν πεπαλαιωμένης τεχνολογίας. Πολλές
δυτικοευρωπαϊκές αεροπορίες (μεταξύ των οποίων η Αγγλική, Γερμανική, Ιταλική
και Ισπανική) αναζητούσαν ένα σύγχρονο αντικαταστάτη των κύριων μαχητικών
αεροσκαφών τους, τα πιο πολλά από τα οποία αποτελούσαν λύσεις της δεκαετίας
του 1950, υστερώντας ξεκάθαρα έναντι αεροσκαφών όπως το MiG-23 και το
μελλοντικό Su-27 (υπό ανάπτυξη εκείνη την εποχή).
Έτσι αρχικά η Γαλλία συνεργάστηκε με το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, την
Ιταλία και την Ισπανία στο πρόγραμμα Future European Fighter Aircraft, το
οποίο στη συνέχεια θα εξελισσόταν στο Eurofighter Typhoon. Εντούτοις, σύντομα
διαπιστώθηκε ότι οι γαλλικές απαιτήσεις δεν μπορούσαν να υλοποιηθούν στο
συγκεκριμένο πρόγραμμα. Το Eurofighter δεν σχεδιαζόταν με τη σκέψη να
επιχειρεί και από αεροπλανοφόρα, ενώ η Γαλλία δεν ήθελε να προχωρήσει στην
αγορά δύο διαφορετικών τύπων αεροσκαφών για τις δυνάμεις της. Επίσης, ενώ το
Eurofighter προγραμματιζόταν να είναι μαχητικό αεράμυνας, η Γαλλία αναζητούσε
ένα αεροσκάφος πολλαπλού ρόλου μεν, αλλά με κύρια αποστολή του την κρούση.
Έτσι, στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η γαλλική πλευρά αποχώρησε από το
πρόγραμμα ευρωπαϊκής συνεργασίας, και άρχισε να εξελίσσει ένα δικό της
αεροσκάφος. Ανάδοχος του προγράμματος ήταν η Dassault, το οποίο παρουσίασε το
Rafale ως κόνσεπτ το 1985.
Στις 4 Ιουλίου 1986, το πρωτότυπο Rafale A έκανε την παρθενική του πτήση, δύο
χρόνια μόλις μετά την αρχή της μελέτης. Η γαλλική κυβέρνηση προχώρησε στην
αγορά των πρώτων Rafale το 1988. Μέχρι το 1993, το Rafale είχε ήδη κάνει
αρκετές δοκιμαστικές πτήσεις, συμπεριλαμβανομένων και απονηώσεων και
προσνηώσεων στο αεροπλανοφόρο Foch (Φος) του Γαλλικού Πολεμικού
Ναυτικού.
Παρ’ όλη όμως την επιτυχία των δοκιμών, το πρόγραμμα πάγωσε μέχρι το 1999,
καθώς οικονομικά προβλήματα ταλάνιζαν το Γαλλικό Στρατό για μεγάλο μέρος της
δεκαετίας. Από τη στιγμή που η ανάπτυξη συνεχίστηκε, πέρασαν άλλα δύο χρόνια
μέχρι τα πρώτα Rafale παραγωγής να ενταχθούν στη δύναμη του Γαλλικού Πολεμικού
Ναυτικού, ενώ το αεροσκάφος πρακτικά ξεκίνησε την καριέρα του το 2004 πετώντας
στους ουρανούς του Αφγανιστάν σε ρόλους προστασίας.