Ευρύτερες προεκτάσεις των εκλογών στις ΗΠΑ . Αυτά που δεν φάνηκαν…



Γράφει ο Δρ Αθανάσιος . Δρούγος 
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής 
 
Αν και ο πρώην αντιπρόεδρος και υποψήφιος των Δημοκρατικών είναι σε striking distance (πολύ κοντά) στον αριθμό των 270 εκλεκτόρων  , το σίγουρο είναι ότι ο Τραμπ μέσω της ομάδας των νομικών  του συμβούλων θα προσφύγει σε πολιτειακά δικαστήρια ,καθώς και στο  Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο κατά του Μπάιντεν σε διάφορες πολιτείες (που οι δύο αντίπαλοι είναι από πλευράς  ψήφων αρκετά κοντά), ενώ θα επικεντρωθεί  βασικά στο θέμα της επιστολικής ψήφου (άφιξη -χρόνος ψήφων στα εκλογικά σώματα κλπ). Πάντως μέχρι αργά το βράδυ παρατηρούνταν ένας εκλογικός βηματισμός “χελώνας” στις κρίσιμες πολιτείες της Πενσυλβάνια-Τζόρτζια, Νεβάδα, Βόρεια Καρολίνα κι Αλάσκα, αν και στην τελευταία  πολιτεία η νίκη των Ρεπουμπλικάνων διαχρονικά   ήταν και είναι δεδομένη 
 
Πρώτο. Είναι πραγματικά έκπληξη το ότι οι τελευταίες εκλογές χαρακτηρίζονται από πολλή μεγάλη και ιστορική συμμετοχή και παρουσία στις κάλπες. Παρά το σχεδόν 50.5% που σε πανομοσπονσδιακό επίπεδο έχει λάβει ο Μπάιντεν , και σε διαφορά 3.6 εκατ ψήφων  από τον Τραμπ δεν έχει κατοχυρωθεί απόλυτα η επικράτησή του. Έχει ψηφιστεί από 72 και πλέον εκατ ανθρώπους. Ούτε ο Ομπάμα, ούτε ο Κλίντον προσέγγισαν τέτοιους αριθμούς.
 
Δεύτερο Παρά την επικράτησή του Μπαίντεν   σε αρκετές πολιτείες , στην Γερουσία οι Δημοκρατικοί δεν ανέτρεψαν το  σε βάρος τους 53-47 σε αριθμό γερουσιαστών .Όπως εμφανίζονται τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα οι Δημοκρατικοί κερδίζουν μόνο μία έδρα παραπάνω και λογικά βαίνουμε στο 52-48.Η μη-επικράτηση των Δημοκρατικών στην Γερουσία θα προκαλεί  εντάσεις  και προβλήματα σε πολλές προεδρικές και κυβερνητικές επιλογές του Μπάιντεν.(ειδικά από τον τωρινό πρόεδρο του Σώματος παλαίμαχο γερουσιαστή   της πολιτείας Κεντάκι Μιτς Μακόνελ) .
 
Τρίτο Ο Τραμπ στη Φλόριντα αυτή την φορά “διείσδυσε” συγκριτικά με το 2016 πιο πολύ στους Ισπανόφωνους ψηφοφόρους , κάτι που δεν αναμενόταν. Από την άλλη πλευρά΄ ο Μπάιντεν κατάφερε και κέρδισε ψήφους σε συντηρητικές κομητείες των πολιτειών Ουισκόνσιν και Μίσιγκαν. Δεν κατάφερε όμως να κερδίσει πολύ κόσμο στην λεγόμενη “σκουριασμένη ζώνη”(δηλαδή στη RUST BELT)  πχ στο Οχάιο (δηλαδή σε περιοχές που υπήρξε αποβιομηχανοποίηση επί χρόνια). Χαρακτηριστικά  στο Οχαίο ο Τραμπ νίκησε και πήρε και  τους 18 εκλέκτορες. Σημειώνω επίσης ότι συγκριτικά με το 2016 ο Τραμπ έλαβε σχεδόν 5 εκατ παραπάνω ψήφους.
 
Τέταρτο . Η κρίσιμη πολιτεία Νεβάδα (με 6 εκλέκτορες) είναι η μόνη από τις δυτικές πολιτείες των ΗΠΑ  που δεν κέρδισε άνετα ο Μπάιντεν , κάτι που συνέβη στην Καλιφόρνια, στο Όρεγκον (Σάλεμ) και στην Ουάσιγκτον (Σηάτλ). Άλλωστε οι συγκεκριμένες πολιτείες κατά βάση ψηφίζουν το Δημοκρατικό Κόμμα. Η Καλιφόρνια ψήφισε Ρεπουμπλικάνους επί προεδρίας του αείμνηστου Ρόναλντ Ρέηγκαν. Αντίθετα ο Μπάιντεν με επιτυχημένη καμπάνια επικράτησε στην Αριζόνα ,που επί 28 χρόνια ήταν  ένα από τα προπύργιο των Ρεπουμπλικάνων , αφού από εκεί προερχόταν ο αείμνηστος γερουσιαστής και υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ  το 2008 Τζων Μακέιν.
 
Πέμπτο. Σε αστικές περιοχές επικράτησαν οι Δημοκρατικοί και ο Μπάιντεν ,ενώ στις ημιαστικές και αγροτικές σε μεγάλο βαθμό ο Τραμπ. Δυστυχώς οι ΗΠΑ  είναι διαιρεμένες σε πολλά θέματα. Όλα αυτά τα χρόνια σε πολλές πολιτείες έχουν γίνει δημοψηφίσματα για επιμέρους σοβαρά  θέματα( πχ για περιορισμένη χρήση μαριχουάνας, για την περίπτωση των εκτρώσεων ,για την ανεξάρτητη και εκλεκτική παρουσία της UBER  κα). Από πολλούς αναλυτές αυτές  οι ειδικές περιπτώσεις και τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων δεν έχουν αξιολογηθεί , και ακριβώς για αυτούς τους λόγους ,πολλοί ξαφνιάστηκαν με αυτά που έβγαλαν οι κάλπες.
 
΄Εκτο Σε αυτές τις εκλογές δεν συζητήσανε ζητήματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Κυριάρχησε ο αντι-Τραπισμός , τα οικονομικά -απολαβές της τετραετίας και σε ένα βαθμό η COVID-19.  Δεν εξετάστηκαν μείζονα ζητήματα  διμερών σχέσεων με την Ρωσία, τη Κίνα, το Ιράν ,τη Βόρεια Κορέα, τον Ισλαμικό εξτρεμισμό, τις ανερχόμενες δυνάμεις του πλανήτη, τα πυρηνικά οπλοστάσια  κλπ.
 
Έβδομο Τέλος η προσφυγή Τραμπ στην Αμερικανική δικαιοσύνη είναι πάρα πολλή δύσκολη περίπτωση και με πολύ αβέβαιο αποτέλεσμα. Μπορεί ο Τραμπ να “οχύρωσε” με Ρεπουμπλικανούς δικαστές το Ανώτατο Δικαστήριο, σε συνδυασμό και με μερικούς δικαστές από την εποχή  του  πατέρα  και υιού Μπους (Σαμουέλ Άλτο, Τζων Ρόμπερτς, Κλάρενς Τόμας) και με τη νεο- διορισθείσα Εμι Κόρει Μπάρετ να υπερτερούν  δικαστών που διόρισαν οι Δημοκρατικοί (Σόνια Σοτομαγιόρ, Έλεν Κάγκαν , Μπρετ Κάβανο ), αλλά οι υποθέσεις όταν φθάνουν εκεί αντιμετωπίζουν χίλια μύρια προβλήματα….ενώ πάντα πιέζει και ο χρόνος  των δικαστικών αποφάσεων μέχρι την ορκωμοσία του νέου προέδρου στις 20 Ιανουαρίου.