Χωριανόπουλος Άγγελος
Στις 27 Δεκεμβρίου, το τουρκικό Haber TV κυκλοφόρησε έναν χάρτη που δείχνει
ένα «σχέδιο φιλίας» για αυτό που αναφέρεται ως «τουρκικός κόσμος». Ο χάρτης
που δείχνει το «σχέδιο φιλίας» είναι… τουλάχιστον φιλόδοξος. Είναι ενδιαφέρον
πώς θα μετατραπεί σε πραγματικότητα, αλλά η έκθεση δεν φτάνει αρκετά μακριά
για να επεξεργαστεί αυτό το μέρος του σχεδίου. Η έκθεση αυτή έγινε μετά από
δηλώσεις του συνταξιούχου Ρώσου Υπολοχαγού Leonid Ivashov στις 20 Δεκεμβρίου.
Σύμφωνα με την Haber TV, οι Ρώσοι φοβούνται την έννοια «πέντε κράτη – ένα
έθνος» και ότι αυτό το έργο υπογραμμίζεται από τις πολλές συμφωνίες
συνεργασίας που έχει υπογράψει η Τουρκία με χώρες όπως το Ουζμπεκιστάν, το
Καζακστάν, το Τουρκμενιστάν και το Αζερμπαϊτζάν. Το αρχικό σχέδιο ήταν ένα
σχέδιο δύο κρατών, ενός έθνους μεταξύ Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν, αλλά
εξαπλώνεται γρήγορα. Έπειτα, ο χάρτης που μοιράζεται η Haber TV παρέχει
κάποιους αρκετά σημαντικούς ισχυρισμούς που καλύπτουν μεγάλα μέρη του
Καυκάσου, της Κριμαίας, ενός πολύ μεγάλου μέρους της Κεντρικής Ασίας,
περίπου το 1/3 του εδάφους της Ρωσίας, ακόμη και της Κίνας, εκτός από
τμήματα Συρίας, Ιράκ, Ιράν και άλλων.
Το πώς αυτό θα μπορούσε να συμβεί στην πραγματικότητα, παραμένει ένα
μυστήριο. Σύμφωνα με την Haber TV, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ανησυχούν λόγω
του πλήθους των στρατιωτικών συμφωνιών που έχει υπογράψει η Τουρκία με τις
χώρες, και συγκεκριμένα – το Αζερμπαϊτζάν, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν
και το Καζακστάν.
Γνώμη του γράφοντος είναι πως για να διεισδύσει η Τουρκία
στρατιωτικοπολιτικά σε αυτές τις περιοχές θα χρησιμοποιήσει και πάλι το
Ισλάμ σε συνδυασμό τον Τουρκικό εθνικισμό, δηλαδή τα συστατικά στοιχεία του
νεο-οθωμανισμού, για να προσδώσει μία γενικότερη ταυτότητα αυτοκρατορικής
υπερηφάνειας στους λαούς των Ευρασιατικών Βαλκανίων.
Η γεωοικονομική γέφυρα μεταξύ Τουρκίας και των προαναφερθέντων κρατών
διαμορφώθηκε μέσω του εμπορικού τουρκικού διαδρόμου που ενώνει Τουρκία με
Αζερμπαϊτζάν και θα ολοκληρωθεί με την εξαγορά και λειτουργία των λιμένων
του Αζερμπαϊτζάν με αυτόν του Τουρκμενιστάν, δημιουργώντας ένα ενιαίο
τουρκικό σύμπλοκο κρατών στην Κασπία θάλασσα υπονομεύοντας τον ρόλο του Ιράν
στην περιοχή και ανοίγοντας ένα άγονο περιβάλλον για επενδύσεις στην ΕΕ.