ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ - ΕΠΙΚΑΙΡΑ - [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.gr]
Σε αιχμή του δόρατος της τουρκικής επιθετικής πολιτικής έναντι της χώρας μας
τείνουν να εξελιχθούν τα τουρκικά drones και Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη (UAV, εκ
του UnmannedAerial Vehicle), με την Άγκυρα να τα χρησιμοποιεί κατά κόρον τόσο
στο Αιγαίο, όσο και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ως μέσο αμφισβήτησης του
εθνικού μας εναέριου χώρου, κατασκοπείας αποπροσανατολισμού, ακόμα και
«εγκλωβισμού» μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων. Επιχειρώντας είτε κατά ομάδες είτε
κατά μόνας τα τελευταία χρόνια τα UAV διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στο
σύνολο σχεδόν των στρατιωτικών ασκήσεων που πραγματοποιούν οι Τούρκοι στη
Μαύρη Θάλασσα, στο Αιγαίο και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Ενδεικτικά να
σημειώσουμε πως κατά τη διεξαγωγή της άσκησης DenizKurdu21 (Θαλασσόλυκος), η
οποία πραγματοποιήθηκε μεταξύ 25 Μαΐου και 6 Ιουνίου στο Αιγαίο πέλαγος και
στην Ανατολική Μεσόγειο, επιχειρούσαν συνεχώς περισσότερα από 15 Μη
Επανδρωμένα Αεροσκάφη, αναλαμβάνοντας μια ευρεία γκάμα αποστολών στα σενάρια
πολέμου που εκτέλεσαν οι τουρκικές ΕΔ.
Άλλωστε, είναι γνωστό στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ότι τα τουρκικά UAVτείνουν
να αποτελέσουν βασικό βραχίονα της Άγκυρας ως προς τις προκλήσεις της απέναντι
στη χώρα μας δεδομένου ότι η δράση τους δεν περιορίζεται μόνο πλησίον των
ελληνοτουρκικών συνόρων, αλλά κατά τα τελευταία δύο περίπου χρόνια έχει
επεκταθεί και στην ενδοχώρα. Το παραπάνω γεγονός έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα την
ελληνική πλευρά, αφού η πρώτη έντονη καταγραφή της δραστηριότητας των
τουρκικών droneπραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της άσκησης «Παρμενίων 19»
των ΕΔ, όταν μέσα σε διάστημα δεκαπέντε περίπου ημερών σημειώθηκαν περισσότερα
από τριάντα περιστατικά με μικρά drones να ίπτανται για αρκετή ώρα πάνω από
πλοία του Πολεμικού Ναυτικού μας παρακολουθώντας τις κινήσεις τους. Το
εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι ορισμένα από τα εν λόγω περιστατικά σημειώθηκαν
αρκετά μακριά από την ελληνοτουρκική θαλάσσια μεθόριο, ακόμα και στην περιοχή
των Κυκλάδων, γεγονός που οδήγησε τις ελληνικές αρμόδιες αρχές να αναζητήσουν
τους πιθανούς τρόπους που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι προκειμένου να
επεκτείνουν την εμβέλειά τους σε τόσο μεγάλη απόσταση από τις ακτές τους. Στο
πλαίσιο αυτό, εξετάστηκε, μεταξύ άλλων, η πιθανότητα η μεγάλη ακτίνα δράσης
τους να συνδέεται με την παρουσία του στόλου των τουρκικών αλιευτικών που
συχνά πυκνά κάνει την εμφάνισή του στο ελληνικό αρχιπέλαγος.
Ειδικότερα και σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες οι ελληνικές αρχές εξέτασαν το
ενδεχόμενο ορισμένα από τα τουρκικά αλιευτικά να χρησιμοποιούνταν ως βάσεις
για την απογείωση μικρών drones που θα είχαν ως στόχο να κατασκοπεύουν και να
στέλνουν σε πραγματικό χρόνο εικόνα στην Τουρκία αναφορικά με το μέγεθος της
κινητοποίησης αλλά και τον αριθμό και το είδος των μέσων του Πολεμικού
Ναυτικού μας ακόμα και στα μετόπισθεν.
Η συνταγή της Άγκυρας
Παράλληλα με τα μικρά drones, όμως ο τουρκικός στρατός εμφανίζεται τα
τελευταία χρόνια να χρησιμοποιεί σε όλο και μεγαλύτερους αριθμούς αλλά και σε
εύρος επιχειρήσεων, και τα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη, τα οποία έχει αναπτύξει
σε όλα τα «θερμά» ή «ψυχρά» μέτωπα που έχει ανοίξει - από τη Νοτιοανατολική
Μεσόγειο και τη Συρία μέχρι τη Λιβύη και το ιρακινό Κουρδιστάν.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών, η Τουρκία έχει αναπτύξει ένα διευρυμένο δίκτυο
βάσεων επιχειρήσεων των UAV που διαθέτει, αρκετές από τις οποίες βρίσκονται
είτε κοντά στις ακτές της Μεσογείου (Ιντσιρλίκ, Γκαζιαντέπ) είτε στο Αιγαίο
(Δαρδανέλια, Νταλαμάν). Δίπλα σε αυτές τις βάσεις η Άγκυρα φέρεται να έχει
δημιουργήσει ειδικές εγκαταστάσεις για την εξυπηρέτηση των UAV, σε τουλάχιστον
εφτά αεροδρόμια, μόνο κατά την τελευταία διετία. Η Τουρκία χρησιμοποιεί τα UAV
παράλληλα με τα drones, με τη διαφορά ότι τα πρώτα, επειδή είναι σε θέση να
φέρουν οπλικά συστήματα και σύγχρονα μέσα υποκλοπών και καταγραφής εικόνας και
ήχου, η δράση τους είναι εξαιρετικά πιο επικίνδυνη από τα δεύτερα.