ΑΘΑΝΑΤΟΣ
22 χρόνια συμπληρώνονται από τη μέρα εκείνη που η ιδιαίτερη πατρίδα του
Παναγιώτη Δρίβα, η Λαμία αλλά και όλη η Ελλάδα πάγωσε στο άκουσμα της πτώσης
του αεροσκάφους που στοίχισε τη ζωή σε δύο πιλότους της πολεμικής αεροπορίας
στο αεροδρόμιο της Μίκρας.
Για τον Παναγιώτη που ήθελε πάντα να πετάει και ένιωσε ότι το όνειρό του έγινε
πραγματικότητα όταν πέρασε στη Σχολή Ικάρων, τα φτερά του κόπηκαν εκείνο τον
Ιούλη του 1999 στα 25 του χρόνια. Για την οικογένειά του, τους φίλους αλλά και
την πολεμική αεροπορία ο Παναγιώτης όμως θα είναι πάντα εδώ
διατηρώντας μια θέση όχι μόνο στην καρδιά μας αλλά και στο πάνθεον των
ηρώων της Πολεμικής Αεροπορίας που έπεσαν για την πατρίδα.
Όλα ξεκίνησαν εκείνο το πρωινό της 5ης Ιουλίου όταν το
αεροσκάφος F-5B στο οποίο επέβαινε ως εκπαιδευόμενος με
κυβερνήτη το σμηναγό Σταματογιάννη Σταύρο στα πλαίσια διατεταγμένης πτήσης
ετοιμαζόταν για προσγείωση στο αεροδρόμιο της Μίκρας. Ξαφνικά το
αεροπλάνο F-5B της 343 ΜΑΗ, 113 Π.Μ ενώ βρισκόταν στην τελική
φάση πήρε κλίση προς τα δεξιά και παρά τις προσπάθειες του πιλότου να
το επαναφέρει στην οριζόντια θέση, το αεροσκάφος ξαναπήρε κλίση. Το δεξί
φτερό χτύπησε στο διαχωριστικό του δρόμου προς Περαία και Νέα Μηχανιώνα που
περνά δίπλα στο αεροδρόμιο και από την πρόσκρουση άρπαξε φωτιά και σύρθηκε
μέσα στον περίβολο του αεροδρομίου.
Ο ανθυποσμηναγός Παναγιώτης – Ιωάννης Δρίβας πέθανε κατά τη μεταφορά
του στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ενώ ο σμηναγός Σταύρος
Σταματογιάννης κατέληξε την επόμενη ημέρα στα τραύματά του.
Χάρη στην αυτοθυσία τους δεν θρηνήσαμε και άλλα θύματα εκείνη την
ημέρα καθώς την ώρα του ατυχήματος ο δρόμος δίπλα στο αεροδρόμιο ήταν
γεμάτος από διερχόμενα αυτοκίνητα. Από την πρόσκρουση πετάχτηκαν στο
δρόμο κάποια κομμάτια της δεξιάς πτέρυγας προκαλώντας μόνο υλικές ζημιές σε
κάποια αυτοκίνητα.
Ο σμηναγός Σταματογιάννης που πετούσε ως εκπαιδευτής ήταν έμπειρος
χειριστής με πολλές ώρες πτήσης στο ενεργητικό του ενώ ο Παναγιώτης
βρισκόταν μόλις 6 μήνες στην 343 ΜΑΗ μετά την εκπαίδευση του στην Καλαμάτα
και μετρούσε 20 ώρες πτήσης στα F-5. Γεννημένος στη Λαμία στις 11-4-1974
είχε μπει στη Σχολή Ικάρων το 1993 από όπου αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1997
με το βαθμό του ανθυποσμηναγού.
Η θυσία του Παναγιώτη με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμιέων έχει
τιμηθεί με ονοματοδοσία ενός δρόμου στην νότια πλευρά της Λαμίας, κοντά στο
πατρικό του σπίτι. Ένα μνημείο όμως, ίσως στην είσοδο της Λαμίας, εκεί όπου
βρίσκεται το πολεμικό αεροπλάνο, για τον Παναγιώτη αλλά και τους άλλους
πεσόντες αεροπόρους της περιοχής μας θα αποτελούσε ένα μικρό φόρο τιμής για
αυτούς που καθημερινά υπερασπίζονται την πατρίδα μας στον ουρανό.