Την 1η Οκτωβρίου η Βόρεια Κορέα πραγματοποίησε την πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση
ενός νέου κινητού συστήματος αεροπορικής άμυνας μεγάλης εμβέλειας που
είχε αποκαλυφθεί τον Οκτώβριο του 2020 - ένα ακόμη ανώνυμο οπλικό
σύστημα το οποίο ονομάστηκε κορεατική έκδοση του πιο γνωστού ρωσικού
συστήματος S -400. μοιάζει πολύ.
Η Ακαδημία Αμυντικής Επιστήμης που ανέπτυξε το οπλικό σύστημα ανέφερε ότι η
δοκιμή επιβεβαίωσε την πρακτική λειτουργικότητα του εκτοξευτή πυραύλου, του
ραντάρ και του εκτεταμένου οχήματος μάχης, σύμφωνα με έκθεση του κρατικού
κεντρικού πρακτορείου ειδήσεων της Κορέας. Είναι πιθανό ότι άλλες δοκιμαστικές
εκτοξεύσεις πραγματοποιήθηκαν προηγουμένως, με αυτή να είναι η πρώτη που
αποκαλύφθηκε στο κοινό.
Ο πύραυλος που εκτοξεύθηκε αποδείχθηκε ότι είχε έναν έλεγχο διπλού πηδαλίου
και έναν κινητήρα πτήσης διπλής ώθησης. Το KCNA ανέφερε σχετικά με
τη δοκιμή, επικαλούμενη την Ακαδημία Επιστημών Άμυνας : «Η αξιοσημείωτη
πολεμική απόδοση του αντιαεροπορικού πυραύλου νέου τύπου με χαρακτηριστικά
γρήγορης απόκρισης και ακρίβειας καθοδήγησης του συστήματος ελέγχου πυραύλων,
καθώς και η ουσιαστική αύξηση της απόστασης των αεροπορικών στόχων κατάρρευσης
έχει επαληθευτεί».
Η δοκιμή ακολουθεί τρεις προηγούμενες δοκιμές πυραύλων τις προηγούμενες τρεις
εβδομάδες, συμπεριλαμβανομένου ενός πύραυλου με υπερηχητική ολίσθηση ,
στις 28 Σεπτεμβρίου και πριν από έναν στρατηγικό πύραυλο κρουζ και έναν
σιδηροδρομικό βαλλιστικό πύραυλο .
Η Βόρεια Κορέα δεν έχει δημοσιεύσει πλάνα από μια σημαντική δοκιμή αεράμυνας
μεγάλης εμβέλειας από το 2017, όταν το σύστημα Pyongae-5 (KN-06) που
προηγήθηκε του τρέχοντος μοντέλου θεωρείται ότι έχει τεθεί σε λειτουργία. Το
Pyongae-5 εκτιμάται ότι έχει βεληνεκές 200 χιλιομέτρων και μπορεί να εμπλέξει
στόχους σε όλα τα υψόμετρα, παρέχοντας παρόμοια απόδοση από ορισμένες απόψεις
στη ρωσική σειρά S-300PMU. Τα συστήματα αεράμυνας μεγάλης εμβέλειας
διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην αντιστάθμιση της έλλειψης σύγχρονων αεροσκαφών
της Βόρειας Κορέας και παρέχουν ένα ασύμμετρο μέσο για την αντιμετώπιση των
αεροπορικών επιθέσεων των Χωρών των Χωρών ή των συμμάχων τους.
Η αεροπορική άμυνα είχε κεντρική θέση στη στρατιωτική σκέψη της Βόρειας Κορέας
μετά τον πόλεμο της Κορέας , όταν βομβαρδισμοί από τη Δύση,
συμπεριλαμβανομένης της αδιάκριτης χρήσης ναπάλμ σε πολύ μεγάλες ποσότητες
εναντίον πολιτικών στόχωνσυνέβαλε στη θανάτωση περίπου 20-30 τοις εκατό του
πληθυσμού.
Πριν από την ανάπτυξη των δικών της συστημάτων μεγάλης εμβέλειας, η Βόρεια
Κορέα βασίστηκε στα εκσυγχρονισμένα συστήματα S-200 που αποκτήθηκαν στα τέλη
της δεκαετίας του 1980, τα οποία, αν και κατείχαν ένα φοβερό βεληνεκές και
κατέδειξαν την ικανότητα αντιμετώπισης των δυτικών μαχητικών του 21ου αιώνα ,
δεν είχαν την κινητικότητα ή την ευελιξία να επιβιώσουν. νεότερα συστήματα θα
μπορούσαν.
Η επίγεια αντιαεροπορική άμυνα όχι μόνο παρέχει ένα πιο αποδοτικό μέσο για την
ασφάλεια του κορεατικού εναέριου χώρου σε σχέση με μαχητικά ή αεροσκάφη
αναχαίτισης, αλλά είναι επίσης λιγότερο δύσκολο να αναπτυχθεί στο εσωτερικό,
κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς τα εμπάργκο του ΟΗΕ εμποδίζουν τη
Βόρεια Κορέα να εισάγει νέα μαχητικά αεροσκάφη.