Προκειμένου να τερματιστεί η σύγκρουση και να επιτευχθεί η ασφάλεια και η
σταθερότητα στη Λιβύη ως βάση για την ειρήνη και την οικοδόμηση του κράτους,
απαιτείται πρώτα και κύρια μια εκτελεστική εξουσία –μια κυβέρνηση– και μια
νομοθετική –ένα κοινοβούλιο– νομιμοποιημένα με αξιόπιστες εκλογές.
Γράφει ο υποναύαρχος ε.α. Δημήτρης Τσαϊλάς
Από την πλευρά της ασφάλειας είναι απαραίτητη η αξιόπιστη εποπτεία της
κατάπαυσης του πυρός, αλλά αμφιβάλλω ότι περίπου 60 παρατηρητές του ΟΗΕ και
μάλιστα άοπλοι θα είναι επαρκείς. Ένα ασφαλές περιβάλλον πρέπει επίσης να
δημιουργηθεί στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας, όπου διεξάγονται μάχες
μεταξύ των διαφόρων πολιτοφυλακών σχεδόν κάθε εβδομάδα.
Η ασφάλεια και η πολιτική σταθερότητα μπορούν να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση
της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά η Λιβύη εξακολουθεί να
χρειάζεται τεχνογνωσία και ξένους επενδυτές. Οι περισσότερες εταιρείες
εξακολουθούν να διστάζουν να επιστρέψουν, λόγω της αστάθειας.
Επομένως, η Λιβύη πρέπει επίσης να οικοδομήσει αξιοπιστία, να τιμήσει τις
υποχρεώσεις του παρελθόντος και να κάνει διακανονισμούς με τις εταιρείες που
έχασαν τεράστια έσοδα κατά τη διάρκεια και μετά την επανάσταση. Σε αυτό το
κομμάτι μπορεί και η Ελλάδα να δραστηριοποιηθεί για να μην αλώσουν οι
τουρκικές εταιρείες. Τέτοιες συμφωνίες θα βοηθήσουν στην οικοδόμηση
εμπιστοσύνης και πάλι.
Η Λιβύη χρειάζεται πραγματικά έναν ηγέτη με ακεραιότητα ως πρόεδρο, με καλές
ρίζες στη λιβυκή παράδοση, αλλά με καλές διασυνδέσεις με διεθνείς παράγοντες
και που έμεινε κατά προτίμηση εκτός της καθημερινής πολιτικής στη Λιβύη τα
τελευταία χρόνια.