Τι θα συμβεί αν οι συνομιλίες ΗΠΑ και ΝΑΤΟ είναι καμουφλάζ για περισσότερη επιθετικότητα προς τη Ρωσία;



Εάν δεν υπάρξουν έγκαιρες απαντήσεις στις νόμιμες ανησυχίες της Ρωσίας για την ασφάλεια, τότε η επόμενη φάση συνεπάγεται ένα πιο ισχυρό στρατιωτικό-τεχνικό πεδίο

Είναι ξεκάθαρο ότι ο χρόνος δείχνει πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ ανταποκρίνονται στις επείγουσες προτάσεις ασφαλείας της Ρωσίας.

Για τη Μόσχα, εάν οι επικείμενες συνομιλίες δεν αποφέρουν σταθερές εγγυήσεις ασφαλείας σε σύντομο χρονικό διάστημα, τότε υπάρχει η υποψία ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ χρησιμοποιούν τη δέσμευση ως κάλυμμα για τη συνέχιση μιας μακροπρόθεσμης στρατιωτικής συσσώρευσης εναντίον της Ρωσίας.

Η στρατηγική υπομονή της Ρωσίας έχει εξαντληθεί. Χρόνια αδυσώπητης καταπάτησης των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ στο έδαφος της Ρωσίας έχει φτάσει στο σημείο όπου η Μόσχα έχει αναγκαστικά κηρύξει κόκκινες γραμμές που πρέπει να τηρούνται. Εν ολίγοις, δεν υπάρχει πλέον επέκταση προς τα ανατολικά από το στρατιωτικό μπλοκ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και, δεύτερον, η απομάκρυνση των αμερικανικών όπλων κρούσης από γειτονικά κράτη.

Η τελευταία φάση στο μακροχρόνιο παιχνίδι μετά τον Ψυχρό Πόλεμο ήταν η αντικαταστάτρια απειλή με την Ουκρανία. Η Μόσχα θα μπορούσε να επικριθεί ότι ήταν υπερβολικά εφησυχασμένη απέναντι στην κακή πίστη και την οπισθοδρόμηση του ΝΑΤΟ από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 ως προς την αθέτηση των διαβεβαιώσεων προς τη Ρωσία για τη μη επέκταση προς την Ανατολή. Αλλά το υποστηριζόμενο από το ΝΑΤΟ καθεστώς του Κιέβου που απειλεί το ρωσικό λαό στην ανατολική Ουκρανία και την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Το πακέτο εγγυήσεων ασφαλείας που ζήτησε η Ρωσία που δημοσιοποιήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου είχε ως αποτέλεσμα οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ να συμφωνήσουν να πραγματοποιήσουν συνομιλίες τον Ιανουάριο.

Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Ριάμπκοφ προειδοποίησε πως η Μόσχα δεν μπλοφάρει σχετικά με τις απαιτήσεις ασφαλείας της.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι εάν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν ανταποδώσουν, τότε θα ληφθούν μια σειρά τεχνικών, στρατιωτικών μέτρων για τη διασφάλιση της εθνικής ασφάλειας.

Προφανώς, η Μόσχα έχει συνειδητά θέσει ένα περιορισμένο χρονικό πλαίσιο στις συνομιλίες για να επιδείξει απτή πρόοδο προς την εκπλήρωση των κόκκινων γραμμών της. Η Ουάσιγκτον και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της θα χρειαστεί να κάνουν νομικά δεσμευτικές κινήσεις για να ανατρέψουν το ΝΑΤΟ. Μια μεγάλη δοκιμασία θα είναι εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφωνούν με το αίτημα της Μόσχας να αποκλειστεί η ένταξη της Ουκρανίας και άλλων πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών στο ΝΑΤΟ.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν και το ΝΑΤΟ έχουν μέχρι στιγμής αποκλείσει την τήρηση αυτού του όρου από τη Ρωσία. Φαίνεται απίθανο οι ΗΠΑ να δηλώσουν ρητά πως η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ απαγορεύεται. Η Ουάσιγκτον μπορεί να συνεχίσει να καθυστερεί την πρόσβαση, όπως έκανε από το 2008, αλλά φαίνεται υπερβολικό να περιμένει κανείς μια ρητή, νομικά δεσμευτική υπόσχεση να αρνηθεί την ένταξη της Ουκρανίας στη συμμαχία οποιαδήποτε στιγμή στο μέλλον.

Έτσι, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους στο ΝΑΤΟ δεν έχουν καμία πρόθεση να σεβαστούν την κατεξοχήν κόκκινη γραμμή της Ρωσίας, τότε αυτό εγείρει ερωτήματα σχετικά με την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν σε συνομιλίες.

Ο Πρόεδρος Πούτιν εξέφρασε την ανησυχία ότι οι συνομιλίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν κυνικά ως κάλυμμα για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ώστε να συνεχίσουν μια επιθετική πολιτική έναντι της Ρωσίας.

Μιλώντας στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης το Σαββατοκύριακο, ο Πούτιν είπε: «Θα συζητούν ατελείωτα [το ΝΑΤΟ], θα μιλούν ατελείωτα για την ανάγκη διαπραγμάτευσης και δε θα κάνουν τίποτα, εκτός από την ενίσχυση της γειτονικής μας [Ουκρανίας] με σύγχρονα οπλικά συστήματα και θα αυξήσουν την απειλή για τη Ρωσία, την οποία στη συνέχεια θα αναγκαστούμε με κάποιο τρόπο να αντιμετωπίσουμε, κάπως να ζήσουμε».

Το Κρεμλίνο έκανε το εξαιρετικά ασυνήθιστο βήμα να δημοσιεύσει σαφείς κόκκινες γραμμές και να απαιτήσει μια άμεση απάντηση. Όμως, δεδομένου του ιστορικού ιστορικού κακής πίστης και διπροσωπίας από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, φαίνεται μάταιη η ελπίδα πως θα υπάρξει πραγματική αλλαγή στη στάση. Ο ίδιος ο Πούτιν στα παραπάνω σχόλια φαίνεται να το παραδέχεται.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν μιλά για συνομιλίες με τη Ρωσία, αλλά η πρακτική είναι αυτή του να φέρνει στην Ουκρανία όπλα, στρατιωτικούς συμβούλους και επιθετική ικανότητα. Για το λυσσαλέα αντιρωσικό καθεστώς στο Κίεβο αυτό ισοδυναμεί με το ένα πράσινο φως μετά το άλλο για να προχωρήσει σε υποκίνηση επιθετικότητας κατά της Μόσχας.

Από το πραξικόπημα που υποστηρίχθηκε από τη CIA στο Κίεβο το 2014, η Ουάσιγκτον έχει προμηθεύσει στην Ουκρανία όπλα πάνω από 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει διαθέσει τουλάχιστον άλλα 300 εκατομμύρια δολάρια σε θανατηφόρα στρατιωτική υποστήριξη μόνο για τον επόμενο χρόνο. Υπάρχουν σχέδια για ανακατεύθυνση πυρομαχικών που προορίζονταν για το Αφγανιστάν. Αυτό που βλέπουμε εδώ είναι μια μαζική κινητοποίηση πολεμικής προσπάθειας από τις Ηνωμένες Πολιτείες στο κατώφλι της Ρωσίας, η οποία συνεχίζεται εδώ και αρκετά χρόνια και επιταχύνεται. Η φαινομενικά καθυστερημένη ώθηση για συνομιλίες είναι σαν ένα χυδαίο σήμα χειρός για να σταματήσει από τον οδηγό ενός αιφνιδιασμού.

Αυτό που είναι ακόμη πιο ανησυχητικό είναι οι κινήσεις του Πενταγώνου για την παροχή περισσότερων πληροφοριών πεδίου μάχης στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις. Μια αναφορά των New York Times την περασμένη εβδομάδα αποκαλύπτει ότι οι ΗΠΑ έχουν ήδη κοινοποιήσει δεδομένα πληροφοριών με «δυνατότητα δράσης» με το καθεστώς του Κιέβου σχετικά με σχηματισμούς ρωσικών στρατευμάτων. Αυτό που εξετάζει η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι να εντείνει τη στόχευση στο όνομα της «υπεράσπισης» της Ουκρανίας.

Η δημοσίευση των New York Times προσποιείται ότι ανησυχεί λέγοντας: «Ένα πιθανό πρόβλημα με την παροχή αξιόπιστων πληροφοριών, αναγνωρίζουν Αμερικανοί αξιωματούχοι, είναι ότι θα μπορούσε να οδηγήσει την Ουκρανία να χτυπήσει πρώτη [κατά της Ρωσίας]».

Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι ένα «δυνητικό πρόβλημα» για την Ουάσιγκτον. Είναι ένας σκόπιμος υπολογισμός. Το Πεντάγωνο έχει οπλίσει το ρωσοφοβικό καθεστώς του Κιέβου που έβαλε στην εξουσία για να αποσταθεροποιήσει τη Ρωσία. Αυτός ήταν ο στρατηγικός στόχος από δεκαετίες πίσω από αυτοκρατορικούς σχεδιαστές όπως ο αείμνηστος Zbigniew Brzezinski. Και τώρα το «μεγάλο παιχνίδι» έχει φτάσει στο σημείο όπου η Ουάσιγκτον παρέχει στο καθεστώς των γατών της τις πληροφορίες για να στοχεύσει τις ρωσικές δυνάμεις εντός των δικών της συνόρων, δηλαδή να στοχεύσει την ίδια τη Ρωσία.

Αυτό το θλιβερό υπόβαθρο οδηγεί κάποιον στο συμπέρασμα ότι οι συνομιλίες με τις ΗΠΑ και τους εταίρους τους στο ΝΑΤΟ δεν είναι παρά ένα κακόβουλο κάλυμμα για μια μακροπρόθεσμη τροχιά επιθετικότητας κατά της Ρωσίας.

Δεδομένων των αδυσώπητων, ενδημικών προδοσιών από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, υποπτεύεται κανείς πως η ρωσική ηγεσία γνωρίζει πολύ καλά ότι οι προτεινόμενες συνομιλίες σηματοδοτούν ένα επικίνδυνο ορόσημο. Εάν δεν υπάρξουν έγκαιρες απαντήσεις στις νόμιμες ανησυχίες της Ρωσίας για την ασφάλεια, τότε η επόμενη φάση συνεπάγεται ένα πιο ισχυρό στρατιωτικό-τεχνικό πεδίο. Ένα πεδίο, που φαίνεται, πως η Μόσχα έχει ήδη ξεπεράσει γνωρίζοντας ότι είναι σχεδόν αναπόφευκτο.

strategic-culture.org - Finian Cunningham