Εκσυγχρονισμός MLRS: Η οικονομική διάσταση ενός προγράμματος με δυσθεώρητο κόστος



To 2022 αναμένεται να αποτελέσει έτος αναθέρμανσης των εξοπλιστικών προγραμμάτων του Ελληνικού Στρατού (ΕΣ). Ένα εκ των κυριότερων προγραμμάτων είναι ο εκσυγχρονισμός των M-270 MLRS καθώς και η απόκτηση νέας γενιάς πυρομαχικών. Για τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών MLRS είναι γνωστό πως υπάρχουν δύο βασικές προτάσεις εκ των οποίων η μια είναι η Αμερικανική με επίκεντρο τη Lockheed Martin καθώς και η ευρωπαϊκή της γερμανικής KMW. Φυσικά το μεγαλύτερο και ουσιώδες ζήτημα είναι τα όπλα των εκτοξευτών και δευτερευόντως οι πλατφόρμες (εκτοξευτές).

Κανείς δεν αμφιβάλει πως πρόκειται για μια από πλέον κατεπείγουσες ανάγκες του ΕΣ και του Πυροβολικού Μάχης ειδικότερα πλην όμως οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν εκτόξευση του κόστους δημιουργώντας κρίσιμα ερωτήματα.

Στη τελευταία συνεδρίαση του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου (ΑΣΣ) κατόπιν εισήγησης της Διεύθυνσης Πυροβολικού (ΔΠΒ) του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ) εγκρίθηκε το ύψος του προγράμματος (βάση της Μελέτης Ολοκληρωμένης Πρότασης Υποπρογράμματος) που ανέρχεται στο 1.081.000.000 ευρώ. Καλά διαβάσατε. Ένα δισεκατομμύριο ευρώ ογδονταένα εκατομμύρια ευρώ. Θα εξηγήσουμε παρακάτω τι περιλαμβάνει.

Όπως πληροφορείται το DefenceReview.gr και ο γράφων στο παραπάνω χρηματικό ποσό περιλαμβάνεται ο πλήρης εκσυγχρονισμός 36 εκτοξευτών M-270 MLRS καθώς και περίπου 20 Κέντρων Διευθύνσεως Πυρός των δύο Μοιρών που διαθέτουν από 18 εκτοξευτές. Η αναβάθμιση των οχημάτων έχει προϋπολογιστεί στα 260 εκατομμύρια ευρώ από τη ΔΠΒ. Αξίζει να τονιστεί πως το 2014 το ίδιο ακριβώς πρόγραμμα εκσυγχρονισμού (εκτοξευτών και ΚΔΠ) είχε προϋπολογιστεί στα 154 εκατομμύρια ευρώ.

Το υπόλοιπο οικονομικό σύνολο των 821 εκατομμυρίων ευρώ αφορά την απόκτηση ενός μεγάλου αποθέματος πυρομαχικών (ρουκετών μέσου βεληνεκούς και μεγάλου βεληνεκούς) για την πλήρη αντικατάσταση του υφιστάμενου οπλοστασίου των ρουκετών Μ26 και πυραύλων ATACMS. Η ΔΠΒ έχει υπολογίσει ακόμη ένα μικρό (πολύ μικρό) απόθεμα των νέας γενιάς αμερικανικών πυραύλων PrSM εφόσον φυσικά αποδεσμευτούν και διατεθούν στη χώρα μας. Το μελλοντικό οπλοστάσιο περιλαμβάνει κατά βάση ρουκέτες GMLRS και GMLRS ER καθώς και όπως προαναφέρθηκε ένα πολύ μικρό αριθμό PrSM.

Εξ όσων πληροφορούμαστε η ΔΠΒ κατέληξε στο ιλιγγιώδες χρηματικό ποσό 1.081.000.000 ευρώ κάνοντας κάποιες τιμαριθμικές αναπροσαρμογές.

Η αμερικανική εταιρεία κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα (Lockheed Martin) είχε καταθέσει προσφορά ύψους 157 εκατομμυρίων ευρώ για τον εκσυγχρονισμό των MLRS (όχι του συνόλου αλλά μέρους αυτού, συγκεκριμένα 24 εκτοξευτών). Η γερμανική KMW είχε προσδιορίσει την οικονομική της προσφορά στα 75 εκατομμύρια ευρώ για το σύνολο των εκτοξευτών (36 Μ-270).

Φυσικά το μεγαλύτερο μέρος του κόστους αφορά τα πυρομαχικά καθότι το Πυροβολικό σκοπεύει να αντικαταστήσει το υφιστάμενο σημερινό απόθεμα που πραγματικά είναι τεράστιο (ειδικά των Μ26).

Τα αμείλικτα δεδομένα που χρήζουν απαντήσεων

Κάπου εδώ αρχίζουν να προκύπτουν κρίσιμα ερωτήματα. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το κόστος του ενός και πλέον δισεκατομμυρίου είναι κυριολεκτικά δυσθεώρητο σε σημείο που πρέπει να ερευνηθούν άμεσα εναλλακτικές επιλογές από άλλες χώρες (Σερβία, Βραζιλία, Ισραήλ).

Γιατί δεν εφαρμόζεται πρόγραμμα SLEP στο σημερινό απόθεμα των πυραύλων ΑΤΑCMS όπως έπραξε ο αμερικανικός στρατός διασφαλίζοντας πως η επένδυση του παρελθόντος δεν θα πάει χαμένη; Πρόκειται για το Πρόγραμμα επέκτασης επιχειρησιακής ζωής των βλημάτων ATACMS από τον Αμερικανικό Στρατό Αναλυτικά: (https://defencereview.gr/programma-epektasis-epicheirisiakis-zois-ton-vlimaton-atacms-apo-ton-amerikaniko-strato/)

Ο λόγος για το πρόγραμμα, ύψους $ 358 εκατομμυρίων, , το οποίο θα πρέπει να ενδιαφέρει και τη χώρα μας. Ποιο συγκεκριμένα το πρόγραμμα αφορά στην επέκταση της επιχειρησιακής ζωής (SLEP : Service Life-Extension Program) των τακτικών βλημάτων εδάφους-εδάφους ATACMS.

Αντίστοιχα θα μπορούσε να υπάρξει μέριμνα και για τις Μ26 ώστε να μην απαξιωθούν. Και κάλλιστα θα μπορούσε να υποστηριχθεί από τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) και ελληνικές εταιρείες που εξειδικεύονται στα ηλεκτρονικά των πυραύλων.

Την ίδια στιγμή που η ΔΠΒ κρίνει πως πρέπει να εκσυγχρονιστούν τα παλαιά RM-70 για να μην απαξιωθεί το τεράστιο απόθεμα ρουκετών των 122 χιλιοστών και συνάμα να αναβαθμιστούν ρουκέτες γιατί δεν υπάρχει ανάλογη μέριμνα και για πυρομαχικά των M-270 MLRS;

Γιατί δεν εξετάζεται η προμήθεια νέων συστημάτων μη Αμερικανικών δεδομένου πως το κόστος είναι υψηλό; Κάλλιστα θα μπορούσαν ακόμα και για λόγους έντονου ανταγωνισμού να ζητηθούν προσφορές από τρίτες χώρες.

Γιατί δεν αποστέλλεται στις ΗΠΑ επίσημο αίτημα Price & Aviliability (P&A) ώστε να υπάρξει επίσημη ενημέρωση τιμών και διαθεσιμοτήτων πυρομαχικών; Και ακολούθως να καταρτιστεί ο προϋπολογισμός.

Γιατί ενώ στο παρελθόν απορρίφθηκε (συγκεκριμένα το 2018) η πρόταση της νατοϊκής υπηρεσίας προμηθειών NSPA για συνολικό κόστος εκσυγχρονισμού 800 εκατομμύρια ευρώ (κόστος εκτοξευτών και πυρομαχικών) τώρα υπάρχει αυτή η αύξηση τη στιγμή που το προαναφερθέν ποσό απορρίφθηκε αφού θεωρήθηκε ως πολύ υψηλό;

Γιατί η ΔΠΒ δεδομένων των τεράστιων αναγκών σε επίπεδο συλλογής πληροφοριών, κατάδειξης στόχων και στοχοποίησης δεν δεσμεύει ένα μέρος των χρημάτων για την αναβάθμιση των ανάλογων ικανοτήτων; Δεδομένου ότι υπάρχουν συζητήσεις για τα γαλλικά Patroller έχει υπάρξει μέριμνα για διασύνδεση των Μ-270 MLRS με τα γαλλικά Patroller που θα αποτελέσουν προσεχώς τον αντικαταστάτη των Sperwer;

 Ή γιατί το Πυροβολικό δεν εξασφαλίζει χρήματα από το ένα και πλέον δισεκατομμύριο ώστε να αναβαθμιστούν συνολικά οι δυνατότητες στοχοποίησης με την απόκτηση και αξιοποίηση εγχώριων σχεδιάσεων UAV;

Σε κάθε περίπτωση το επόμενο διάστημα θα είναι περιόδος εξελίξεων αφού στις αρχές Φεβρουαρίου Έλληνες επιτελείς του Πυροβολικού μαζί με στελέχη της ΓΔΑΕΕ θα βρεθούν στις ΗΠΑ και θα παρακολουθήσουν βολές GMLRS.