Απόπειρα παραχάραξης της Ιστορίας μέσω του ελληνικού Εθνικού Ύμνου



Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο τουρκικός αναθεωρητισμός (ο οποίος δεν είχε ποτέ χαρακτηριστικά θεωρητικού στοχασμού και ανα-στοχασμού που προσιδιάζουν στη μαγική γοητεία του ιδανικού) αντιλαμβάνεται την Ελληνική Επανάσταση σαν δυσάρεστη παρένθεση στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

 Σαν δυσάρεστη παρένθεση επαναστατημένων μαζών μιας τουρκικής επαρχίας (της Ελλάδας), οι οποίες  παρασύρθηκαν απ' το φιλελεύθερο ευρωπαϊκό πνεύμα της εποχής στις ρόδες της ιστορίας, με αποτέλεσμα να διεκδικήσουν ένοπλα την απελευθέρωσή τους μετά από 400 (500 για κάποιες περιοχές) χρόνια σκλαβιάς.

 Με αφετηρία αυτήν την  αυθαίρετη και ανιστόρητη ιδεοληπτική αντίληψη, οι Τούρκοι όχι μόνο μας προκαλούν λεκτικά και έμπρακτα διαχρονικά, με επίταση τα χρόνια της ''βασιλείας'' του Ταγίπ Ερντογάν και δη από την απόπειρα της πραξικοπηματικής εκτροπής του 2016 και εντεύθεν, αλλά κάνουν ό,τι μπορούν για να υποτιμήσουν τον άθλο του 1821.

  Κάνουν ό,τι μπορούν για να εξισώσουν την ελληνική αιματοχυσία πέντε αιώνων υπό τον οθωμανικό ζυγό με τις δικές τους απώλειες στα χρόνια της κατακτημένης Ελλάδας. Κάνουν ό,τι μπορούν για να εξισώσουν τη σφαγή εκατομμυρίων Ελλήνων [συμπεριλαμβανομένων των 353.000 θυμάτων της γενοκτονίας Ποντίων (1919) και των άλλων Μικρασιατών στην Καταστροφή του 1922] με τους 10-15.000 ομοεθνείς τους που έπεσαν θύματα των Ελλήνων κατά την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς στις 23 Σεπτεμβρίου του 1821.

  Οι δάσκαλοι των γενοκτονιών και του εξαναγκασμού σε εκτοπισμό που έχουν ποινικό μητρώο στη θέση της ιστορίας τους (βλ. Νεοκλής Σαρρής) και ιστορικό αίματος στις αποσκευές τους έναντι των Αρμενίων, των Ασσυρίων, των Ποντίων, των Ελλήνων Μικρασιατών, των Κούρδων και των Κυπρίων θέλουν να μοιραστούν, προφανώς, το αίμα της ιστορικής διαδρομής τους εξαπολύοντας κύματα δυσφημιστικής εκστρατείας σε βάρος της χώρας μας  με βάση είτε την εργαλειοποίηση των μεταναστών είτε την παραχάραξη ιστορικών γεγονότων.

 Έτσι, στην πρώτη περίπτωση, έφτασαν να κατηγορούν συστηματικά (απ' το '19, κυρίως, και εντεύθεν) την Ελληνική Ακτοφυλακή ότι βουλιάζει πλαστικές  βάρκες με πρόσφυγες και μετανάστες, για να μην προσεγγίσουν ελληνικά νησιά (βλ. σχετικές δηλώσεις Τσαβούσογλου-Ερντογάν).

   Και στη δεύτερη να επιχειρούν με την προπαγάνδα τους να εξισώσουν τους Έλληνες-θύματα των τουρκικών θηριωδιών από  Τουρκοκρατίας μέχρι την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το '74 με τους Τούρκους-θύματα της απελευθέρωσης της Τριπολιτσάς από τους Έλληνες (για ''κτηνώδη σφαγή'' έκανε λόγο προ ημερών το ΥΠΕΞ της Τουρκίας, βλ. Μεβλούτ Τσαβούσογλου).

   Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ύπουλης και συστηματικής προσπάθειας των Τούρκων να εξισώσουν θύτες και θύματα είναι ο ασύμμετρος (υβριδικός) πόλεμος που μας έχουν κηρύξει σε Αιγαίο και Θράκη, ο οποίος συνοδεύεται από σωρεία διαμαρτυριών εκ μέρους τους για βίαιη απώθηση από την Ελλάδα  των μεταναστευτικών ροών.

   Η κλιμακούμενη ασφαλώς προώθηση των τελευταίων στα σύνορά μας από τους Τούρκους, που παίρνει διαστάσεις εποικισμού, έχει έναν και μοναδικό στόχο: να αλλοιωθεί  η εθνική ομοιογένεια των νησιών μας, ώστε να καταστούν ευάλωτα σε μελλοντικές επιθετικές τους ενέργειες.

   Σ' αυτόν τον αγώνα παραχάραξης της αλήθειας και της ιστορίας οι ''δάσκαλοι και μαθητές στη εφαρμογή του ολοκληρωτισμού'' [όπως αποκαλεί τους Τούρκους ο ακαδημαϊκός, συγγραφέας και καθηγητής ιστορίας στο πανεπιστήμιο της Χάιφα Στέφαν Ίχριγκ στο βιβλίο του ''Ataturk in the Nazi Imagination'' (Ο Ατατούρκ στη ναζιστική φαντασία)] βρίσκουν, δυστυχώς, καλοθελητές να τους στηρίξουν.

 Όπως η καθηγήτρια πανεπιστημίου του ψευδοκράτους της Κύπρου Εμετέ Γκιοζουγκιουζελί (γνωστή για τις ανθελληνικές αναρτήσεις της για τη Θράκη), η οποία -- στην προσπάθειά της  να συνεισφέρει στον λυσσώδη αγώνα τους για ''γκριζάρισμα'' των ελληνικών νησιών (ήδη απ' το 2017 έχουν βάλει στο στόχαστρο 152 από αυτά), είχε ανεβάσει τον Απρίλιο του '21 στο διαδίκτυο χάρτη με ''καρφιτσωμένη'' σε πολλά από τα νησιά μας την τουρκική σημαία.

  Νερό στον μύλο της... ''φιλάνθρωπης'' Τουρκίας -- η οποία, παράλληλα με το επαναλαμβανόμενο μοτίβο εκβιασμού για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μας, κατηγορεί την Ελλάδα ως απάνθρωπη στο μεταναστευτικό ζήτημα -- ρίχνουν και οι Ευρωπαίοι ''σύμμαχοι'' με πρώτη απ' όλους τη Γερμανία. Κι αυτό την ώρα που η Ελλάδα μοιάζει να έχει εγκαταλειφθεί από την ΕΕ στο θέμα της παράνομης μετανάστευσης, αν και έχει μετατραπεί οικειοθελώς σε ''φυλάκιο της Δύσης''.

 Ενδεικτική στο θέμα αυτό είναι η αναδημοσίευση από την γερμανική Die Welt  ανταπόκρισης της εφημερίδας Rheinische Post του Ντύσσελντορφ από την Αθήνα σύμφωνα με την οποία οι Γερμανοί  κατηγορούν τη χώρα μας για παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων.

   Για τον λόγο αυτό -- όπως αναφέρει το δημοσίευμα της DW -- η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες ετοιμάζεται να διερευνήσει το θέμα. Κατά την εν λόγω εφημερίδα του Βερολίνου, μάλιστα, η ανθρωπιστική οργάνωση Aegean Boat People είχε καταγράψει το '21 στο Αιγαίο 629 push-backs (περιστατικά επαναπροωθήσεων) για 16.000 άτομα, κάτι που  διέψευσε η ελληνική κυβέρνηση.

   Όλα αυτά φυσικά είναι βούτυρο στο ψωμί της Τουρκίας, τα Μέσα της οποίας επιδίδονται τελευταία σ' ένα κρεσέντο ανθελληνικής προπαγάνδας που έφτασε στο σημείο να στοχοποιεί μέχρι και τον Εθνικό μας Ύμνο, στην προσπάθεια να αποπροσανατολίσει τη διεθνή κοινή γνώμη και να μας... κλείσει το στόμα εξισώνοντας την γενοκτονία των Ποντίων με την... ''γενοκτονία'' των Τούρκων  της Τριπολιτσάς.

   Έτσι έφτασε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου να ανεβάσει tweet με αναφορά σε μας τους Έλληνες, δηλαδή) που διαστρεβλώνουμε τα ιστορικά γεγονότα σε κάθε ευκαιρία και  να μας στέλνει μήνυμα δια της πλαγίας ότι οι ελληνικές θηριωδίες (βλ. Τριπολιτσά) δεν μπορούν να ξεχαστούν...

   Κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες, μάλιστα (βλ. defencenet. gr), σε πρόσφατο άρθρο της Ερντογανικής ''Aksam'' -- το οποίο υπογράφει ο Οθωμανιστής πολιτικός αναλυτής Ουγκουζάν Μπιλγκίν -- γίνεται λόγος για τον Εθνικό μας Ύμνο που ''περιγράφει πώς έσφαζαν κι έκαιγαν τους Τούρκους  οι Έλληνες για 160 χρόνια στην Ελλάδα- επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (βλ. στ. 445 '' Έτσι ν' άκουα να βουίξει τον βαθύν Ωκεανό, και στο κύμα του να πνίξει κάθε σπέρμα Αγαρηνό'').

   Στο ίδιο άρθρο λέγονται και πολλά άλλα που μας αφορούν, όπως  ο στόχος επέκτασης των ΕΧΥ της Ελλάδας στα 12 νμ στο Αιγαίο, η συσσώρευση όπλων στα νησιά της κάτω απ' τη μύτη της Τουρκίας, η αγορά εξοπλιστικών και οι σχετικές δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΑΜ Χουλουσί Ακάρ για τις ''ελληνικές θηριωδίες  στην Πελοπόννησο, τη Θεσσαλία, τη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, τη Δυτική Θράκη, το Αιγαίο, τη Μαύρη Θάλασσα και την Κύπρο'', αλλά και το γεγονός ότι (κατά τους Τούρκους) ''η Ελλάδα, έχτισε το δικό της έθνος-κράτος πάνω στην τουρκική εχθρότητα με ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας''...

 Κλείνω τον επίλογό μου με αναφορά-αφιέρωση στους ανιστόρητους Τούρκους... ''μελετητές'' του Εθνικού μας ποιητή για έναν και μόνο λόγο: Για να τους υπενθυμίσω ότι η Ιστορία δεν παραχαράσσεται, δεν παραγράφεται και δεν ξαναγράφεται με προπαγάνδα, ανιστόρητους συκριτισμούς, ψέματα και παραμύθια.

   Και μιας και τους απασχολεί το πώς έχτισε η Ελλάδα το έθνος-κράτος της - για να μην γελοιοποιούνται μιλώντας περί συμπλέγματος κατωτερότητας των Ελλήνων - δεν έχουν παρά να ψάξουν για την απάντηση στον ελληνικό Εθνικό Ύμνο των 158 στροφών τον οποίο, ως φαίνεται, ''αξιοποιούν'' επιλεκτικά.

   Να ψάξουν για να διαπιστώσουν ότι το σύγχρονο ελληνικό κράτος χτίστηκε με μαγιά την απελπισία, την οδύνη της σκλαβιάς και τα ποτάμια αίματος που έχυσε ο ελληνικός λαός για τη λευτεριά του:

 

 [...] Άργειε να ’ρθει εκείνη η μέρα// και ήταν όλα σιωπηλά, // γιατί τα ’σκιαζε η φοβέρα//  και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

......................................................................................................................Και ακαρτέρει, και ακαρτέρει //φιλελεύθερη λαλιά, //ένα εκτύπαε τ’ άλλο χέρι //από την απελπισιά. // Κι ἔλεες: «Πότε, α, πότε βγάνω//
το κεφάλι απὸ τσ’ ερμιές;»//.
Και αποκρίνοντο απὸ πάνω//
κλάψες, άλυσες, φωνές.// Τότε εσήκωνες το βλέμμα//
μες στα κλάιματα θολό,//
και εις το ρούχο σου έσταζ’ αίμα,/
πλήθος αίμα ελληνικό...

*Απόσπασμα του ''Ύμνου εις την Ελευθερίαν'' του Διονύσιου Σολωμού στρ. 4, 6, 7, 8.

Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)