DW: Πώς τα drones αλλάζουν τον τρόπο του πολέμου στην Ουκρανία



Ο πόλεμος στην Ουκρανία δείχνει ότι τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα αποτελούν μέρος του σύγχρονου πολέμου. Τα drones έχουν διάφορα καθήκοντα από εναέρια επιτήρηση έως πυραυλική άμυνα.

Τα drones πληρούν τις απαιτήσεις του σύγχρονου πολέμου — αυτή είναι η γραμμή του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ. Και το Πεντάγωνο λέει ότι έχει το drone για να καλύψει όλες τις απαιτήσεις της Ουκρανίας. Είναι ένα νέο drone, ή μη επανδρωμένο εναέριο όχημα (UAV), που ονομάζεται Phoenix Ghost.

«Θεωρήσαμε ότι αυτό το συγκεκριμένο σύστημα θα ταίριαζε πολύ καλά στις ανάγκες τους, ιδιαίτερα στην ανατολική Ουκρανία», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου Τζον Κίρμπι σε συνέντευξη Τύπου.

Ο Κίρμπι είπε ότι οι ΗΠΑ είχαν αρχίσει να αναπτύσσουν το Phoenix Ghost πριν από το ξέσπασμα του πολέμου και ότι οι εργασίες θα επιταχυνθούν τώρα για να ανταποκριθούν ακόμη καλύτερα στις απαιτήσεις της Ουκρανίας.

Το σχέδιο είναι να παραδοθούν περισσότερα από 120 από τα drones ως μέρος ενός πακέτου στρατιωτικής βοήθειας 800 εκατ. δολαρίων (περίπου 750 εκατ. ευρώ).

Τι κάνει όμως το Phoenix Ghost; Σε τι διαφέρει από άλλα οπλικά συστήματα;

Δεν έχουν γίνει πολλά πράγματα γνωστά και δεν υπάρχουν εικόνες. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι το Phoenix Ghost αναπτύχθηκε από την αμερικανική αμυντική εταιρεία Aevex Aerospace με την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ και σύμφωνα με τον Κίρμπι, το προσωπικό δεν θα χρειαστεί πολλή εκπαίδευση για να το χειριστεί. Πρόσθεσε δε, πως το νέο drone ήταν σαν τα παλαιότερα, τα drones Switchblade, τα οποία κατασκευάστηκαν από την αμερικανική εταιρεία AeroVironment για χρήση από τις ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν το 2012.

Drone καμικάζι με διακόπτη

Το μη επανδρωμένο σακίδιο Switchblade ανήκει στην κατηγορία των «περιπλανώμενων» όπλων. «Είναι ένας συνδυασμός πυραύλου και drone», είπε στη DW ο Arthur Holland Michel, συγγραφέας και ανώτερος συνεργάτης του Συμβουλίου Κάρνεγκι για την Ηθική στις Διεθνείς Υποθέσεις στη Βαρκελώνη.

Τα «περιπλανώμενα πυρομαχικά» παίρνουν το όνομά τους από τον τρόπο που λειτουργούν. Εκτοξεύονται χωρίς συγκεκριμένο στόχο και κάνουν κύκλους πάνω από μια περιοχή έως ότου οριστεί ένας στόχος από έναν χειριστή στο έδαφος, και τότε είναι που χτυπάει.

Διαθέτουν αισθητήρες που μπορούν να ανιχνεύσουν αναδυόμενους στόχους. Ανάλογα με το μέγεθος και το βάρος του μοντέλου, μπορούν να παραμείνουν στον αέρα από 15 έως 40 λεπτά, με αυτονομία από 10 έως 40 χιλιόμετρα (6-25 μίλια).

«Σε αντίθεση με ένα μεγάλο drone, δεν χρειάζεται αεροδρόμιο ή πολλές υποδομές για να εκτοξευτεί», είπε ο Μισέλ. «Και σε αντίθεση με έναν πύραυλο, σας δίνει χρόνο να αναγνωρίσετε τον στόχο, να αποκτήσετε επίγνωση της κατάστασης και στη συνέχεια να οδηγήσετε κυριολεκτικά το μη επανδρωμένο αεροσκάφος του πυραύλου στον στόχο».

Drone Switchblade στο έδαφος

Το Switchblade 300 ζυγίζει περίπου 5,5 κιλά και μπορεί να παραμείνει στον αέρα για 15 λεπτά. Τα drones Switchblade είναι επίσης γνωστά ως drones καμικάζι επειδή αυτοκαταστρέφονται κατά την πρόσκρουση.

Vector: Γερμανική τεχνολογία για την Ουκρανία
Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις χρησιμοποιούν και drone παρακολούθησης της γερμανικής εταιρείας Quantum Systems. «Τα drones μας βρίσκονται ήδη στην Ουκρανία», δήλωσε στο γερμανικό δίκτυο ειδήσεων RND ο Florian Seibel, Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας με έδρα τη Βαυαρία.

Το γερμανικό drone «Vector» δεν είναι ένα όπλο από μόνο του — δεν μπορεί να ρίξει βόμβες, αλλά μπορεί να αποτελέσει μέρος ενός οπλικού συστήματος. Λέγεται ότι χρησιμοποιείται καλύτερα για τις δυνατότητες πτήσης και βίντεο. Η Ουκρανία μπορεί να το χρησιμοποιήσει για να βελτιστοποιήσει τον στόχο του πυροβολικού της, για παράδειγμα.

Το Vector προσφέρει βίντεο υψηλής ανάλυσης σε πραγματικό χρόνο πάνω από 15 χιλιόμετρα και μπορεί να παραμείνει στον αέρα για έως και δύο ώρες.

Η Ιαπωνία έχει επίσης προμηθεύσει drones στην Ουκρανία. Αλλά η Ουκρανία χρησιμοποιεί και τοπικά drones. Το πιο κοινό ουκρανικό drone είναι το Leleka-100, το οποίο ζυγίζει περίπου πέντε κιλά και παράγεται από την Deviro, μια εταιρεία στο Dnipro στην κεντρική Ουκρανία.

Λιγότερα τα ρωσικά drones

Ο ρωσικός στρατός φαίνεται να βασίζεται λιγότερο σε drones, αλλά τα χρησιμοποιεί. Το κύριο drone του είναι το Orlan-10, ένα μικρό UAV αναγνώρισης και επιτήρησης που κατασκευάστηκε στο Κέντρο Ειδικής Τεχνολογίας στην Αγία Πετρούπολη.

Με άνοιγμα φτερών 3,1 μέτρα (10 πόδια), το Orlan-10 μπορεί να πετάξει έως και 100 χιλιόμετρα. Το σύστημα αναγνώρισης είναι απλό στη σχεδίαση: Χρησιμοποιεί εμπορικές κάμερες της σειράς Canon EOS-D για αεροφωτογράφηση, καθώς και θερμική απεικόνιση και βιντεοκάμερες.

Με όλες αυτές τις εξελίξεις στον αυτοματοποιημένο πόλεμο, ο ειδικός των drones Michel λέει ότι πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν κίνδυνοι και ανησυχίες με τα drones.

Για παράδειγμα: Έχουν οι χρήστες επαρκή επίγνωση της κατάστασης για να λάβουν αποφάσεις σχετικά με το αν θα χρησιμοποιήσουν βία; Είναι τα όπλα ευάλωτα στο hacking; Εάν ένα drone προκαλεί ακούσια ζημιά, πώς μπορούν οι άνθρωποι να λογοδοτήσουν για αυτή τη ζημιά; Πώς μπορούν να προστατευτούν οι πολίτες;

«Με κάθε πρόσθετο αυτόνομο χαρακτηριστικό που προστίθεται σε τέτοια όπλα, αυτές οι ανησυχίες πολλαπλασιάζονται», έγραψε ο Μισέλ στο Twitter.