Της Δρ Άννας Κωνσταντινίδου , Ιστορικού- Διεθνολόγου *
Η Βουλγαρία υπέγραψε με το κρατίδιο των Σκοπίων "Σύμφωνο Φιλίας, Συνεργασίας
και Κατανόησης"... Δυστυχώς, η κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών με την οποία
εκχωρήσαμε όνομα και εθνότητα σε ένα κράτος συνονθύλευμα εθνοτικών,
θρησκευτικών και φυλετικών ομάδων ήταν το έρεισμα, ώστε χώρες όπως η Βουλγαρία
που μετά το 1918 (καθώς τόσο στον Α και Β Βαλκανικό όσο και τον Α' ΠΠ ήμασταν
εχθρικά κράτη), κινούνταν στα όρια εχθρότητας με λυκοφιλία με την Ελλάδα, μέσα
από τη Συμφωνία που υπέγραψε χθες με τα Σκόπια επανατοποθετεί το ρόλο της στο
σκοπιανό κατεστημένο, ένα ρόλο που δεν έχει χάσει ποτέ, ακόμα κι όταν τα
Σκόπια υπάγονταν διοικητικά στην πρώην Γιουγκοσλαβία...
Όσοι καταγόμαστε από πόλεις της Μακεδονίας που έχουν σύνορα με το σκοπιανό
κρατίδιο, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ακόμα και οι επικεφαλής κυβερνήσεων του
κρατιδίου, είχαν διπλή υπηκοότητα και ιθαγένεια (μετά το 2009 με τη Συνθήκη
της Λισαβόνας ιθαγένεια και υπηκοότητα ταυτίστηκαν)...πχ ένας από τους πρώην
πρωθυπουργούς των Σκοπίων, ο Λιούπτσιο Γκεοργκέφτσκι είχε διττή ιθαγένεια,
χρησιμοποιώντας στα ταξίδια του στο εξωτερικό (ακόμα και σε επίσημες
αποστολές) το βουλγαρικό κι όχι το σκοπιανό διαβατήριο, ως θα όφειλε, ενώ μετά
τα οικονομικά σκάνδαλα που ξέσπασαν εναντίον του, βρήκε άσυλο στη
Βουλγαρία...
Τα Σκόπια μέχρι να τα δώσουμε εμείς οντότητα (η Βαρδαρία μέχρι το 1944, όπως
δηλώνεται η περιοχή σε πολιτικούς και στρατιωτικούς χάρτες) ήταν ένα μόρφωμα
που οι κάτοικοι, γιατί ουσιαστικά αν και θεσμικά οργανωμένο η έννοια του
λαού δεν υφίστατο, δεν είχαν ενιαία εθνολογική (διαφορετικός όρος από την
εθνική) συνείδηση, εννοείται ότι λειτουργούσε ως de facto κράτος μέχρι που το
2018, η Ελλάδα τους αναγνώρισε υπόσταση ξεπουλώντας το ιστορικό, πολιτισμικό
και εθνολογικό της απόθεμα...
Μέχρι και οι "εθνικές" εορτές του κρατιδίου είναι κοινές με αυτές της
Βουλγαρίας...Σε δύο μέρες θα γιορτάσουν το Ίλιντεν (όσοι γνωρίζουν σλαβικά
μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το Илинденско-Преображенско въстание), την
εξέγερση των εθνικιστών Βουλγάρων (ΕΜΕΟ) στο μέχρι το 1912 ελληνικότατο
Μοναστήρι, τη Μακεδονία και τη Βουλγαρία, με σκοπό την αυτονόμηση του
μακεδονικού χώρου και τη συνένωσή του με τις περιοχές της Βαρδαρίας και
Βουλγαρίας...
Οι Βούλγαροι, εκτός από τους Αλβανούς ήταν οι πληθυσμοί στο σκοπιανό κρατίδιο
που κινούσαν τα νήματα της περιοχής, ακόμα κι όταν ο ηγέτης της πρώην
Γιουγκοσλαβίας,Τίτο θέλησε να αναγνωρίσει "μακεδονική εθνότητα" και να δώσει
ως εκ τούτου υπόσταση στο εν λόγω μόρφωμα... Άλλωστε οφείλουμε να πούμε αυτό,
ότι εκτός από το αλυτρωτικό όραμα για "Μεγάλη Αλβανία", που κυρίως πιο ενεργά
υιοθετήθηκε μετά το 1990, οφείλουμε να πούμε ότι στη διάρκεια του Μεσοπολέμου
άρχισε να υφίσταται ο σχεδιασμός από τους Σέρβους για τη Μεγάλη Γιουγκοσλαβία,
ένας σχεδιασμός γιουγκοσλαβικού αλυτρωτισμού, που θα ένωνε όλους τους νότιους
Σλάβους , διεκδικώντας τη Βουλγαρία, την Αλβανία, καθώς και εδάφη της Ελλάδας
(Μακεδονία και Θράκη), Αυστρίας, αλλά και Ιταλίας...
Και φυσικά το φλερτ ανάμεσα σε Βουλγαρία και Γιουγκοσλαβία, ακόμα και την
εποχή που ήταν βασίλειο η τελευταία είναι πολύ γνωστό, καθώς ας μην ξεχνάμε το
στρατιωτικό κίνημα Ζveno της Βουλγαρίας που προωθούσε ενοποίηση (ή για να
είμαστε ακριβείς ημιαυτονομια) με τη Γιουγκοσλαβία...
Όχι μόνο ο Τίτο -θα μου επιτρέψετε τη φράση- δεν ξύπνησε ένα πρωί,
αναγνωρίζοντας τη Βαρδαρία το 1944 ως Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας, αλλά το
1943 συνεργάστηκε με το βουλγαρικό Σ.Ν.Ο.Φ., προκειμένου τη δημιουργία μιας
αυτόνομης "Μακεδονίας"... Ο ίδιος ο Τίτο, όντας Κροάτης, έπαιζε με τα
εθνολογικά ζητήματα, προκειμένου να φτιάξει μια Μεγάλη Γιουγκοσλαβία (ένα
συνομοσπονδο κράτος) που όλοι οι κάτοικοι θα ήταν ευχαριστημένοι με την
συνειδησιακή (εθνολογική) ταυτότητα που θα χρησιμοποιούσαν...
Οπότε η Βουλγαρία ανέκαθεν είχε παρουσία στα Σκόπια, και καθώς είχε παρουσία
στα Σκόπια όχι μόνο δεν θεωρούνταν οι κάτοικοι που ταυτίζονταν συνειδησιακά με
αυτήν ως μειονότητα, αλλά αντίθετα υπάγονταν στην εθνολογική ομάδα των Σλάβων
(με ο,τι εξηγήσαμε παραπάνω)... Μειονότητα ήταν οι Αλβανοί που συνεχίζουν να
έχουν κομβικής σημασίας ρόλο στο σκοπιανό κατεστημένο, ανεβάζοντας και
κατεβάζοντας κυβερνήσεις...
Αυτό που έγινε με το Σύμφωνο αυτό που υπογράφηκε χθες ανάμεσα σε Σκόπια και
Βουλγαρία, αφού εμείς οι "μεγαλόκαρδοι" δώσαμε εθνολογική υπόσταση στο
συνονθύλευμα από μειονοτικές και θρησκευτικές ομάδες, οι Βούλγαροι, φυσικά πιο
έξυπνοι από εμάς, αναγνώρισαν τους πληθυσμούς που αυτοπροσδιορίζονται ως
Σλάβοι -Βούλγαροι ως μειονότητα, δηλαδή αναγνώρισαν μία μη ούσα στην
πραγματικότητα μειονότητα (καθώς οι ομάδες που διαμένουν στα Σκόπια είναι
Αλβανοί, Σλάβοι -Βούλγαροι, Ρομά, Βλαχόφωνοι ελληνικής καταγωγής) σε μόρφωμα
που η κυρίαρχη ομάδα έτσι κι αλλιώς είναι Σλάβοι με βουλγαρική κυριότατα
συνείδηση, καθώς ο πληθυσμός των εναπομείνατων Σέρβων δεν στοιχειοθετεί
υπαγωγή στο καθεστώς της μειονότητας....
Και εννοείται, ότι η δική μας απερισκεψία (sic) δεν παραχώρησε μόνο την
Ιστορία και τον πολιτισμό μας στα Σκόπια, αλλά, ως φαίνεται, βοήθησε να μπει
και η βούλα για την κυριαρχία των Βουλγάρων, συναινωντας ουσιαστικά στα σχέδια
αλυτρωτισμού που πάντα έχουν για την νότια Βαλκάνια περιοχή...
ΥΓ .. οπότε θα πρότεινα προτού ρίξουμε στην πυρά την Ούρσουλα και τις δηλώσεις
της, μήπως θα έπρεπε να ξαναδούμε ποιους εμείς ψηφίζουμε;;;;....
*Η Δρ Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός – Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου
Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική
Συνεργάτιδα ΑΠΘ (Νομικής Σχολής και Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ), Εξωτερική
Συνεργάτιδα της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και της Σχολής
Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)