Γιατί τα δυτικά συστήματα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας δεν θα βοηθήσουν την Ουκρανία



Τα συγκροτήματα των Ηνωμένων Πολιτειών και των χωρών του ΝΑΤΟ, δεν ταιριάζουν στο σοβιετικό σύστημα αεράμυνας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες σκοπεύουν να προμηθεύσουν την Ουκρανία με «προηγμένα συστήματα στρατηγικής αεράμυνας και αντιπυραυλικής άμυνας». Αυτό μετέδωσε το CNN. Ποιες είναι οι δυσκολίες δημιουργίας ενός αποτελεσματικού συστήματος αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας στην Ουκρανία, μας αναλύει ο στρατιωτικός παρατηρητής  Mikhail Khodarenko.

Αρχικά, σημειώνει ότι στην αναφορά του CNN σχετικά με τη μεταφορά συστημάτων αεράμυνας και αντιπυραυλικής άμυνας στην Ουκρανία, οι τόνοι δεν τοποθετούνται σωστά και επιτρέπεται η ορολογική σύγχυση.
 
«Μιλάμε για τη μεταφορά στην Ουκρανία στρατηγικών συστημάτων πυραυλικής άμυνας, όπως ένα επίγειο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας στη μέση της πτήσης GMD (Ground-based Midcourse Defense), το παράκτιο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας Aegis Ashore και ένα κινητό επίγειο σύστημα για ατμοσφαιρική αναχαίτιση πυραύλων THAAD (Terminal High Altitude Area) σε μεγάλο υψόμετρο), ακόμη και στην ιστορικά προβλέψιμη περίοδο δεν ισχύει κατ' αρχήν. Αυτό το θέμα δεν τίθεται ούτε συζητείται», αναφέρει

Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, μπορούν να εφοδιαστούν με αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς και συγκροτήματα με δυνατότητα μη στρατηγικής αντιπυραυλικής άμυνας, δηλαδή με ικανότητα να χτυπούν βαλλιστικούς πυραύλους επιχειρησιακών-τακτικών και τακτικών πυραυλικών συστημάτων. Έτσι, στην πραγματικότητα, η αντιπυραυλική άμυνα για την Ουκρανία θα περιοριστεί ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο.

Τα σύγχρονα και πολλά υποσχόμενα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα, δεν έχουν παραδοθεί στις ουκρανικές δυνάμεις αεράμυνας από το 1991 και σήμερα δεν υπάρχουν ουσιαστικά δικές τους αρμοδιότητες στην ανάπτυξη και παραγωγή τέτοιων όπλων.

Από αυτή την άποψη, η στρατιωτικοπολιτική ηγεσία της Ουκρανίας παραμένει να βασίζεται στην προμήθεια συγκροτημάτων δυτικής κατασκευής. Μεταξύ αυτών, ονομάζονται επί του παρόντος το νορβηγικό σύστημα NASAMS, το γερμανικό σύμπλεγμα IRIS-T, ακόμη και το αμερικανικής κατασκευής σύστημα Patriot PAC-3.

«Ωστόσο, ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε πώς θα μοιάζει η διαδικασία απόκτησης από τον ουκρανικό στρατό τουλάχιστον ενός κιτ συντάγματος δυτικής κατασκευής», αναφέρει ο αναλυτής και συνεχίζει:
 
«Πρώτα πρέπει να βρείτε τουλάχιστον 500-700 στρατιώτες των αντιαεροπορικών πυραυλικών στρατευμάτων της αεράμυνας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας (αυτός είναι ο κατά προσέγγιση αριθμός του προσωπικού του συντάγματος αντιαεροπορικών πυραύλων). Στη συνέχεια, στείλτε τους για επανεκπαίδευση σε μία από τις χώρες του ΝΑΤΟ .

Αφού κατακτήσει το θεωρητικό μάθημα, περάσει τις σχετικές δοκιμές, ο ουκρανικός στρατός θα πρέπει να λάβει όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό και να εκτελέσει την αρχική βολή. Και μόνο μετά από αυτό, ένα σύνταγμα αντιαεροπορικών πυραύλων μπορεί είτε να σταλεί στην περιοχή μάχης είτε να αναπτυχθεί για να καλύψει ιδιαίτερα σημαντικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις ή ένα διοικητικό και πολιτικό κέντρο».

«Αν όλα αυτά γίνονται, μεταφορικά μιλώντας, «τρέχοντας» και ασχολούνται με μαχητική εκπαίδευση για 12-14 ώρες την ημέρα, τότε ακόμα και τότε η διαδικασία θα διαρκέσει τουλάχιστον αρκετούς μήνες. Και αυτό, σημειώνουμε, μιλάμε μόνο για μία δύναμη. Και οι Δυνάμεις Αεράμυνας της Ουκρανίας χρειάζονται δεκάδες τέτοια συντάγματα ή ταξιαρχίες αντιαεροπορικών πυραύλων».

 Γεγονός είναι ότι, όλα τα άλλα όπλα και συστήματα αυτοματισμού σε όλα τα επίπεδα των δυνάμεων αεράμυνας της Ουκρανίας ή ακόμα και σοβιετικής κατασκευής,  βασίζονται στις σοβιετικές αρχές για την κατασκευή ραντάρ αναγνώρισης, πυραύλων και αεροπορικής κάλυψης μαχητικών.

Με την απόκτηση μόνο δυτικής κατασκευής αντιαεροπορικών συστημάτων - ακόμη και με πολύ υψηλά τακτικά και τεχνικά χαρακτηριστικά - γενικά, το πρόβλημα της αποτελεσματικής κάλυψης στρατευμάτων και εγκαταστάσεων δεν μπορεί να λυθεί.

Τα συγκροτήματα των Ηνωμένων Πολιτειών και των χωρών του ΝΑΤΟ, δεν ταιριάζουν στο σοβιετικό σύστημα αεράμυνας.

Με άλλα λόγια, δεν είναι απολύτως συμβατά με πηγές απόκτησης πληροφοριών σχετικά με την κατάσταση του αέρα, με τη λήψη δεδομένων προσδιορισμού και διανομής στόχων, γενικά, με συγκροτήματα αυτοματισμού και επικοινωνίας. Τα αμερικανικά αντιαεροπορικά πυροβόλα, απλά δεν μπορούν να λειτουργήσουν με σοβιετικά ραντάρ - σταθμούς ραντάρ, και απλά δεν υπάρχουν άλλα στην Ουκρανία σήμερα.

Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο για τη συλλογική Δύση, να προμηθεύσει το Κίεβο με όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό για την αεράμυνα μαζί με συστήματα ραντάρ, εξοπλισμό αυτοματισμού (από το επίπεδο της εταιρείας έως το επίπεδο σχηματισμού/σύνδεσης), συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου. Η εφαρμογή αυτού του προγράμματος -σε περίπτωση που ληφθεί μια τέτοια πολιτική απόφαση και αυτό δεν είναι προφανές- θα διαρκέσει αρκετά χρόνια και θα κοστίσει στις χώρες του ΝΑΤΟ… τεράστια χρηματικά ποσά.