Της Δρ Άννας Κωνσταντινίδου , Ιστορικού- Διεθνολόγου *
Και η στόχευση των επικεφαλής των ΕΔ συνεχίζεται ακάθεκτη από κάποια
εσωτερικά, διαδικτυακά μέσα, ίσως γιατί μετά την επιτυχία που συντελέστηκε
χθες με το μπλόκο από το αμερικανικό Κογκρέσο για την πώληση των F16 στην
Τουρκία, θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο φυσικά, να βάλουμε βούτυρο στο ψωμί των
απέναντι αφενός, αφετέρου να επισκιάσουμε την αναμφισβήτητη υψηλού επιπέδου
επίδραση που είχε η επίσκεψη Α/ΓΕΕΘΑ στις ΗΠΑ (που έγινε το σωστότερο timing
για τα εθνικά μας συμφέροντα), αλλά και η επίσκεψη του Α/ΓΕΝ στα γαλλικά
ναυπηγεία, όπου με εντατικούς ρυθμούς συνεχίζεται η ναυπήγηση των ελληνικών
φρεγατών.
Ο συμβολισμός των επισκέψεων των δύο ανδρών πολύ σημαντικός αποδεικνύοντας ότι
η Ελλάδα θωρακίζεται και σε εξοπλιστικό επίπεδο, πέραν του γεγονότος ότι τα
στελέχη των εθνικών ΕΔ βρίσκονται στις επάλξεις για χάρη των ελληνικών
δικαίων.
Άραγε τέτοιες στιγμές, πόσο δόκιμα είναι να γράφονται τέτοια άρθρα και αυτό
που πρέπει να δούμε, είναι αν αξίζει ο ντόρος για τον οποίο γράφονται; Τι
αναφέρει το άρθρο;
Το άρθρο έχει σχέση με τις αποστρατείες, αλλά είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο
που να δείχνει μηχανισμούς παρελθοντικών χρόνων, όταν την Ελλάδα (και εννοούμε
την περίοδο της Επταετίας) την έσκιαζε η φοβέρα και την πλάκωνε η σκλαβιά.
Είναι τουλάχιστον ανήθικο να υπάρχει ένας τίτλος που να φανερώνει εμπάθεια σε
άρθρο που να αφορά τις ΕΔ, τον θεματοφύλακα του Συντάγματος, τον
θεματοφύλακα της ελληνικής κυριαρχίας.
Αυτό είναι το ένα, το δεύτερο είναι, πώς μπορεί το άρθρο να μιλά για παράβαση
καθήκοντος των επικεφαλής των ΕΔ, όταν υπάρχει ο Νόμος; Ο νόμος αλλάζει μόνο
από τη νομοθετική εξουσία! Ο νόμος 4915/2022 (ΦΕΚ 63/Α/24.3.2022) και πιο
συγκεκριμένα τα άρθρα του 66-72 είναι αυτά που αναφέρονται στους βαθμούς και
τα όρια που τίθενται σε κάθε βαθμό για την αποστρατεία (αρχίζοντας από τους
ανθυπολοχαγούς, σημαιοφόρους και ανθυποσμηναγούς και φτάνοντας στον
αντιστράτηγο, αντιναύαρχο και αντιπτέραρχο). Oπότε για ποια παράβαση
καθήκοντος γίνεται λόγος, όταν το νομικό πλαίσιο είναι συγκεκριμένο;
Φυσικά, το άρθρο για να ενισχύσει την επιχειρηματολογία του αναφέρεται σε
ονόματα στελεχών που αποστρατεύτηκαν, που εννοείται υπάρχει ο νόμος περί
προσωπικών δεδομένων, ωστόσο αυτό έχει ελάχιστη σημασία γιατί μπορεί να
υπάρξει η παραδοχή ότι εν γνώσει τους δημοσιοποιήθηκαν τα ονόματά τους.
Και καθώς το άρθρο διαβάζεται από κοινό που δεν είναι αναγκαίο ούτε να έχει τη
γνώση των εσωτερικών στρατιωτικών πραγμάτων, ούτε τα πρόσωπα, ούτε το
Επιτελείο ή τα Επιτελεία που υπηρέτησαν, μήπως μπορεί να χαρακτηριστεί και ως
ένα κείμενο που απλά και μόνο θέλει να δείξει εμπάθεια στους επικεφαλής των
ΕΔ, καθώς αφενός για τις αποστρατείες στη βάση της λογικής και της ιεραρχίας
των Αρχών (και αυτό που ισχύει και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, είναι λογικό
να ισχύει και στις ΕΔ) είναι υπεύθυνα τα Επιτελεία και όχι το ΓΕΕΘΑ αφετέρου
βλέποντας την εικόνα που παραθέτει το άρθρο με τα ονόματα που προφανώς για να
είναι στο ίδιο διαβιβαστικό αφορά πρόσωπα κοινού κλάδου, το ερώτημα που
προκύπτει είναι αν και στελέχη άλλων κλάδων έχουν το ίδιο ζήτημα με τα πρόσωπα
που αναφέρει το άρθρο;
Γιατί στη βάση και μόνο αυτή ένας απλός αναγνώστης του κειμένου, θα καταλάβει
τα ερείσματα συγγραφής του και αν όντως η στοχοποίηση των προσώπων που θέλει
να στηλιτεύσει, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Καθώς όπως είπαμε το
κείμενο δεν έχει δημοσιευτεί σε κλειστό blog ή σε μπλοκ που έχουν πρόσβαση
μόνο άτομα που έχουν πλήρη γνώση των τα του οίκου των ΕΔ.
Εν κατακλείδι είναι τουλάχιστον απαράδεκτο μετά από εθνικές νίκες να
δημοσιεύονται τέτοια άρθρα.
*Η Δρ Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός – Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου
Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική
Συνεργάτιδα ΑΠΘ (Νομικής Σχολής και Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ), Εξωτερική
Συνεργάτιδα της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και της Σχολής
Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)