Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Προ διετίας και πλέον, κατά την μίνι κρίση από την αποστολή του τουρκικού
ερευνητικού σκάφους ORUÇREİS νοτίως Μεγίστης στις 30/31 Ιανουαρίου 2020,
είχαμε αποκαλύψει ότι για να αποτυπωθεί η τακτική εικόνα από πλευράς παρουσίας
εχθρικών μονάδων στην περιοχή, η Πολεμική Αεροπορία υποχρεώθηκε να
πραγματοποιήσει έξοδο μαχητικού F-16 Block 52M για αποστολή τακτικής
αναγνωρίσεως με ατρακτίδιο DB-110.
Το επόμενο διάστημα, με την εξαπόλυση της τουρκικής επιθέσεως κυμάτων
λαθρομεταναστών στα σύνορα με την Ελλάδα στον βόρειο Έβρο, και πάλι η
κινητοποίηση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για την επίδειξη επαγρυπνήσεως
αλλά και την συλλογή πληροφοριών, περιέλαβε νυκτερινές εξόδους μαχητικών
αεροσκαφών την νύκτα 28/29 Φεβρουαρίου κατά μήκος της μεθορίου στο Αιγαίο. Σε
αυτές, εκτελέσθηκε και πάλι αποστολή τακτικής αναγνωρίσεως μέσω του DB-110.
Τους επόμενους μήνες, στην διάρκεια της παρατεταμένης κινητοποιήσεως του
θέρους και του φθινοπώρου λόγω της νέας τουρκικής δραστηριότητος στην περιοχή
νοτίως Μεγίστης, η συγκεκριμένη τακτική σε συνδυασμό με εξόδους του
Αερομεταφερομένου Συστήματος Εγκαίρου Προειδοποιήσεως & Ελέγχου (ΑΣΕΠΕ)
EMB-145H Erieye, ήταν οι πιο εφικτοί τρόποι για να υπάρχει καλύτερη τακτική
εικόνα στην επίμαχη θαλάσσια ζώνη. Όπως είχαμε αναφέρει, το μοναδικό, μη
αναβαθμισμένο σε ηλεκτρονικά, Ρ-3Β Orion, δεν ήταν πάντοτε διαθέσιμο.
Την ανάδειξη του ρόλου των UAV στα συγκεκριμένα καθήκοντα, υπογράμμισε
τουρκική ανακοίνωση ότι στο διάστημα 8 Αυγούστου – 29 Νοεμβρίου 2020,
συμπληρώθηκαν 3.600 ώρες πτήσεως από εξόδους UAV διαφόρων τύπων! Την ίδια
στιγμή, αεροπλάνα και ελικόπτερα του τουρκικού ναυτικού, συμπλήρωσαν άλλες
1.170 ώρες πτήσεως, δηλαδή μόλις το 1/3 εν σχέσει με τα UAV. Τα συγκεκριμένα
στοιχεία σημαίνουν, ότι καθ’ όλη την θερμή αντιπαράθεση την εποχή εκείνη, οι
τουρκικές ένοπλες δυνάμεις απολάμβαναν διαρκούς και πληρέστερης Αντιλήψεως
Καταστάσεως εν σχέσει με τις ελληνικές, στην περιοχή ενδιαφέροντος.