¨Από την Αρχαιότητα…και τον Μέγα Αλέξανδρο…στις Αμερικάνικες Γεωστρατηγικές
Τακτικές¨
Γράφει ο Ασμχος (ΥΝ) Αθανάσιος Μπέτσης*
Στα βάθη της Αρχαιότητας, πρώτοι οι Χετταίοι και μετέπειτα οι Αιγύπτιοι
χρησιμοποίησαν την ταχύτητα του αλόγου σε συνδυασμό με την δύναμη-αντοχή του
άρματος για την επίτευξη των πολεμικών σκοπών τους. Η επανάσταση στον
τρόπο χρήσης του ιππικού συντελέστηκε διαμέσου του Μεγάλου Αλεξάνδρου όπου το
ιππικό απόκτησε μία πολυδιάστατη και στρατηγική μορφή. Χρειάστηκαν εκατοντάδες
χρόνια ώστε η Αμερικάνικη πολεμική μηχανή να υιοθετήσει τις
Ελληνικές-Αλεξανδρινές-Μετααλεξανδρινές Γεωστρατηγικές Τακτικές. (εικόνα 1)
Εισαγωγή:
Το Ιππικό, με τη στενή έννοια, ήταν το σώμα του στρατού που μάχονταν
έφιππο. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Ιππικού αποτελούσαν το αίσθημα
επιθέσεως, η καταδίωξη άνευ αναπαύσεως, η επίθεση άνευ υπολογισμού ή το πνεύμα
πρωτοβουλίας. Με την ευρύτερη έννοια ο όρος ιππικό συμπεριλάμβανε και την
χρήση άλλων υποζυγίων όπως όνων, ημιόνων, καμηλών και ελεφάντων,
αμαξών και αρμάτων. Η εξημέρωση του αλόγου και η χρησιμοποίηση του ως
πολεμικού μέσου σε συνδυασμό με την ανακάλυψη του πολεμικού άρματος
αποτελούσαν νέες τεχνικές στο πεδίο της μάχης.
Σύμφωνα με τον Χάιντς Γκουντέριαν, ο κεραυνοβόλος πόλεμος (Blitzkrieg-πόλεμος
αστραπή) αποτελεί την πολεμική τακτική που περιλαμβάνει αιφνιδιαστικές
επιθέσεις και ταχύτατες προωθήσεις δυνάμεων στην εχθρική περιοχή. Συγκεκριμένα
στον κεραυνοβόλο πόλεμο συμμετείχαν δυνάμεις που δεν είχαν αποτελέσει
τον κύριο όγκο πολεμικών δυνάμεων όπως η Αεροπορία, τα άρματα μάχης (αντί του
ιππικού) και το πεζικό (μηχανοκίνητο). Ωστόσο το άλογο ήταν ο πρωταγωνιστής
του ιππικού μέχρι και τον ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο (΄Β ΠΠ).
Κύριο μέρος:
1.Αρχαιότητα:
α) Χετταίοι-Αιγύπτιοι (άρματα)
Στον χώρο της σημερινής Τουρκίας και Συρίας επί μία περίπου χιλιετία
(1750-1180 π.Χ.) κυριάρχησαν οι Χετταίοι, ένας λαός πολεμιστών. Αποτελούσαν
μία από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής του Χαλκού. Ειδικότερα ίππευαν, είχαν
άρματα και ήταν οπλισμένοι με χάλκινα στιλέτα. Λόγω της επέκτασης των Χετταίων
μέχρι τα παράλια του Αιγαίου είχαν στηρίξει την πολεμική τους τακτική στο όπλο
των αρμάτων επηρεασμένοι όμως από τα ελληνικά πρότυπα και όχι τα
ανατολίτικα.
Στην αντίπερα όχθη ήδη άκμαζε ο πολιτισμός των Αιγυπτίων από το 3.000 π.Χ. ο
οποίος είχε εξελιχθεί σε ένα ισχυρό βασίλειο. Συγκεκριμένα στηριζόμενοι
στις φιλικές σχέσεις με τους Έλληνες, οι Αιγύπτιοι είχαν αναπτύξει το αρματικό
όπλο καθώς και το σώμα των τοξοτών. Αμφότερα τα δύο βασίλεια χρησιμοποιούσαν
και μισθοφορικές δυνάμεις όταν οι καταστάσεις το απαιτούσαν.
Τα αντικρουόμενα συμφέροντα αυτών των δύο πολιτισμών οδήγησαν στην σύγκρουση
του Φαραώ Ραμσή Β΄ με τον χιττίτη βασιλιά Μουταβαλί, στην μάχη του
Καντές το 1300 π.Χ. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του χιττιτικού στρατού ήταν το
μέγεθός του. Διαθέτοντας βαρέα άρματα και πολυάριθμο πεζικό τόσο βαρύ όσο και
ελαφρύ φαινόταν αδιαμφισβήτητη η νίκη των Χετταίων. Ωστόσο την αμφίρροπη
αυτή μάχη φαίνεται να άλλαξε η συμμετοχή στο τελικό στάδιό της ενός επίλεκτου
σώματος του Αιγυπτιακού Στρατού. Ειδικότερα αναφέρεται ότι έφθασε από «καθαρή
σύμπτωση» στο πεδίο της μάχης στην πιο κρίσιμη στιγμή της γέρνοντας την
πλάστιγγα της μάχης υπέρ των Αιγυπτίων. Πολύ πιθανόν το σώμα αυτό να
αποτελούταν από ελληνικά μισθοφορικά άρματα τα οποία ως ισχυρή οπλισμένη
γροθιά έδωσαν ένα ισχυρό πλήγμα στο χίττικο στρατό, δίνοντας ανάσα ζωής στον
Ραμσή Β΄. (εικόνα 2)
Διαβάστε όλο το άρθρο:
Άρθρο Τακτικές Μεγ.αλεξ. by enoplos.gr
*Ο Ασμχος (ΥΝ) Αθανάσιος Μπέτσης, απόφοιτος της Σχολής Αξιωματικών
Νοσηλευτικής, κατοχος των εξής 2 μεταπτυχιακών τίτλων
1.Msc με Κατεύθυνση: Εντατική Και Επείγουσα Νοσηλευτική στο
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και
2. Msc στην Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση.