Αγανάκτηση επικρατεί στους στρατιωτικούς-Δεν είμαστε ζητιάνοι



Η ανακοίνωση του Πανελληνίου Σωματείου Ελλήνων Στρατιωτικών αποτυπώνει την αγανάκτηση που επικρατεί στα στελέχη των ΕΔ.

Το Πανελλήνιο Σωματείο Ελλήνων Στρατιωτικών (ΠΑ.Σ.Ε.Σ.) διεκδικεί σταθερά την επιστροφή του 13ου και 14ου Μισθού στους στρατιωτικούς. Είναι δίκαιο αίτημα και πρέπει να γίνει άμεσα πράξη. Πλέον αυτό το αίτημα γίνεται πεποίθηση των συναδέλφων και ήδη και άλλα σωματεία στρατιωτικών συστρατεύονται σε αυτή μας την προσπάθεια.

Στον αντίποδα όμως αυτής της ομαδικής πλέον διεκδίκησης, δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι που προσπαθούν να πείσουν τους στρατιωτικούς ότι θα πρέπει να αισθάνονται ιδιαιτέρως ευνοημένοι με τις 6ΗΕΕ που τους χορηγήθηκαν. Μάλιστα εμμέσως μεταφέρουν μια εικόνα «τιτάνιας» προσπάθεια που υπήρξε ώστε να επιτευχθεί η καταβολή της τελευταίας μέρας ως ολόκληρης αντί για μισής…

Οι στρατιωτικοί και αξιοπρέπεια έχουν και κρίση. Ούτε ζητιάνοι είναι ούτε επαίτες. Όσοι μάλιστα τους θεωρούν δεδομένους, καλό για αυτούς θα είναι να αντιληφθούν το γρηγορότερο δυνατό πως η πραγματικότητα απέχει παρασάγγας από τις αντιλήψεις τους. Πράξεις και συμπεριφορές που τους μειώνουν δεν δύναται να γίνουν επ΄ ουδενί ανεκτές. 

Ειδικά όταν μαθαίνουν πως μοιράστηκαν τα φετινά εφάπαξ επιδόματα Χριστουγέννων με βάση την προσφορά τους στη φύλαξη των συνόρων και κρίθηκε ως «δικαιότερο» το προσωπικό που υπηρετεί σε αστυνομία και λιμενικό να αποζημιωθεί με 600ευρώ και το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων με υποπολλαπλάσια ποσά (πέριξ των 150ευρώ).

Είναι πλέον η ώρα των ευθυνών. Περιμένουμε ως ΠΑ.Σ.Ε.Σ. από τον κ. Πρωθυπουργό, να πάρει προσωπικά πάνω του το θέμα και να δοθούν στους στρατιωτικούς αντίστοιχα χρηματικά ποσά με αυτά των συναδέλφων τους των Σωμάτων Ασφαλείας. 

Όσο για τους αρμόδιους – υπεύθυνους που φάνηκε ότι αιφνιδιάστηκαν από τα επιδόματα που καταβάλλονται συντόμως στο προσωπικό της αστυνομίας, του λιμενικού αλλά και της πυροσβεστικής, τους συμβουλεύουμε να κάνουν σύντομα μια ειλικρινή αυτοκριτική. Αν καταλήξουν ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτό το επίπεδο των απαιτήσεων, καλύτερα θα είναι για όλους μας να παραδώσουν τη «σκυτάλη» και να αποχωρήσουν. Δεν είναι ντροπή…