Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος έχει ανοίξει τα χαρτιά του από τον Ιούνιο
του 2020, όταν δήλωσε ότι μια κρίση με την Τουρκία θα εξαπλωθεί αμέσως: «Δεν
είναι δυνατόν να γίνει κάτι στο Καστελόριζο και να μην εξαπλωθεί παντού». Αυτό
ακριβώς φοβάται η Τουρκία! Να ξεφύγει η κατάσταση από τα πλαίσια ενός
ελεγχόμενου επεισοδίου με «προβλέψιμη» κατάληξη. Από τότε ο αρχηγός Φλώρος
έγινε «στόχος». Επειδή αυτή η στρατηγική αλλάζει τους όρους του παιγνιδιού.
Η Τουρκία είχε συνηθίσει να έχει απέναντί της μια φοβική Ελλάδα. Μια πολιτική
και στρατιωτική ηγεσία που να τρέμει μην τυχόν συμβεί κάτι στη βάρδιά τους. Η
τοποθέτηση Φλώρου ότι όποιος πατήσει το πόδι του σε ελληνικό έδαφος «πρώτα θα
τον κάψουμε και μετά θα πάμε να δούμε ποιος ήτανε», δεν συνάδει με αυτά που
είχαν μάθει. Τους χάλασε, δηλαδή, τον σχεδιασμό. Κάτι που το ένιωσαν για πρώτη
φορά στον Έβρο και εξακολουθούν να το νιώθουν.
Μισούν την κυβέρνηση Μητσοτάκη επειδή όρθωσε το ανάστημα της Ελλάδας απέναντι
στους τραμπουκισμούς τους. Θα ήθελαν να δουν τον Κωνσταντίνο Φλώρο να
αποστρατεύεται. Θα ένιωθαν έτσι πιο «ασφαλείς». Αυτά είναι όμως πράγματα που
δεν είναι άγνωστα. Το πραγματικά ανεξήγητο είναι για ποιον λόγο στην Ελλάδα οι
πολιτικές δυνάμεις δεν βρίσκουν μια κοινή γλώσσα σε αυτά τα θέματα.
Για ποιόν λόγο ακολουθούν ξεχωριστές ατζέντες. Λες και δεν υπερασπίζονται όλοι
την ίδια χώρα. Δεν παίρνουν παράδειγμα από τους γείτονες! Κεμαλικοί,
ισλαμιστές, φιλοδυτικοί, φιλο - οτιδήποτε, όλοι έχουν πάνω από όλα την Τουρκία
και ο ένας ακολουθεί στα εθνικά τους θέματα στα χνάρια του άλλου.
Ο στρατηγός Φλώρος, λοιπόν, θα έπρεπε να έχει προστατευτεί κι όλα τα άλλα να
έμεναν σε δεύτερη μοίρα.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα πρέπει επειγόντως να βρουν μια κοινή γλώσσα για
τα εθνικά θέματα, όσο είναι ακόμη καιρός. Σε όλα τα άλλα ας σκοτωθούν. Όχι
όμως σε αυτά που στο τέλος ευνοούν τους εχθρούς της Ελλάδας και μόνο αυτούς. Η
Τουρκία περιμένει μια ευκαιρία. Να μην τους την δώσουμε.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr