Δείτε τον σχετικό χάρτη της περιοχής και τις ΝΟΤΑΜ των δύο χωρών
ΗΤουρκία δεν σταμάτησε ποτέ να αμφισβητεί τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα
και την κυριαρχία, τουλάχιστον σε επίπεδο ΝΟΤΑΜ και NAVTEX που έχουν να κάνουν
με δεσμεύσεις περιοχών για ασκήσεις, ακόμα και κατά την διάρκεια της
μετασεισμικής περιόδου, στο διάστημα της οποίας οι παραβιάσεις και οι
παραβάσεις στον εθνικό εναέριο χώρο και το FIR Αθηνών αντίστοιχα, έχουν κοπεί
σχεδόν «μαχαίρι».
Η Ελλάδα με την ΝΟΤΑΜ Α1514/23 δέσμευσε την περιοχή δυτικά βορειοδυτικά της
Καρπάθου για άσκηση της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας για το χρονικό
διάστημα από τις 16 έως τις 17 Μαΐου.
Η Τουρκία αμφισβητώντας τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα εξέδωσε την
παράνομη ΝΟΤΑΜ Α3257/23, καθώς δεν έχει καμιά δικαιοδοσία στο FIR Αθηνών,
αναφέροντας πως η ελληνική οδηγία προς ιπταμένους αποτελεί παραβίαση της
Συνθήκης των Παρισίων που προβλέπουν, σύμφωνα με την Άγκυρα, το
αποστρατικοποιημένο καθεστώς της Καρπάθου.
Φυσικά η Αθήνα αντέδρασε με δική της αντιΝΟΤΑΜ τονίζοντας πως η τουρκική δεν
έχει καμιά βάση.
Το καθεστώς των Νήσων του Ν.Α. Αιγαίου (Δωδεκάνησα)
Τα Δωδεκάνησα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα "κατά πλήρη κυριαρχία" από τη
Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων, μεταξύ Ιταλίας και Συμμάχων, τον Απρίλιο του
1947. Περαιτέρω, οι διατάξεις της εν λόγω Συνθήκης προβλέπουν την
αποστρατικοποίηση των νήσων αυτών: "Αι ανωτέρω νήσοι θα
αποστρατιωτικοποιηθώσι και θα παραμείνωσιν αποστρατιωτικοποιημέναι". Στα
Δωδεκάνησα υφίστανται ορισμένες δυνάμεις εθνοφυλακής, οι οποίες έχουν
δηλωθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τις διατάξεις της συμφωνίας CFE.
Όσον αφορά τους τουρκικούς ισχυρισμούς για αποστρατικοποίηση των
Δωδεκανήσων, σημειώνεται ότι:
• Η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος σε αυτήν τη Συνθήκη του 1947, η
οποία, επομένως, αποτελεί "res inter alios acta" γι' αυτήν, δηλαδή ζήτημα
που αφορά άλλα κράτη. Σύμφωνα δε με το άρθρο 34 της Συνθήκης της Βιέννης για
το Δίκαιο των Συνθηκών, "μια συνθήκη δεν δημιουργεί υποχρεώσεις ή δικαιώματα
για τρίτες χώρες" εκτός των συμβαλλομένων.
• Η πρόβλεψη περί αποστρατικοποίησης των Δωδεκανήσων έγινε μετά από
αποφασιστική παρέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης και απηχεί τις πολιτικές
σκοπιμότητες της Μόσχας εκείνη τη χρονική περίοδο. Θα πρέπει ωστόσο να
επισημανθεί ότι τα καθεστώτα αποστρατικοποίησης έχασαν το λόγο ύπαρξής τους
με τη δημιουργία των συνασπισμών του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ως
ασύμβατα με τη συμμετοχή χωρών σε στρατιωτικούς συνασπισμούς. Στο πλαίσιο
αυτό, το καθεστώς της αποστρατικοποίησης έπαψε να εφαρμόζεται για τα ιταλικά
νησιά Panteleria, Lampedusa, Lampione και Linosa, καθώς και για τη Δ.
Γερμανία από τη μια πλευρά, και τη Βουλγαρία, Ρουμανία, Αν. Γερμανία,
Ουγγαρία και Φιλανδία από την άλλη πλευρά.
Πέραν των ανωτέρω, η Ελλάδα, όπως και κάθε άλλο κυρίαρχο κράτος στον κόσμο,
δεν μπορεί να παραιτηθεί από το φυσικό και νόμιμο δικαίωμά της για άμυνα σε
περίπτωση απειλής στρεφομένης κατά των νησιών της ή οποιουδήποτε άλλου
μέρους της επικράτειάς της. Πόσο μάλλον, τη στιγμή που η Τουρκία,
παραβιάζοντας κατάφωρα τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, την απειλεί με πόλεμο
σε περίπτωση που ασκήσει ένα νόμιμο και κυριαρχικό δικαίωμα που της παρέχει
το διεθνές δίκαιο.
