Ευθεία αμφίσβητηση από την επίσημη ”φωνή” του Ερντογάν-”Επιχείρηση EGAYDAAK” από την Άγκυρα-Η ”Γαλάζια Πατρίδα” είναι το Εθνικό Σύμφωνο της Τουρκίας – Στην Ελλάδα επιβιώνει η ”Μεγάλη Ιδέα”



Nέα προκλητική τοποθέτηση είχαμε από τον Cihat Yaycı. Μάλιστα οι θέσεις του φιλοξενούνται στο τουρκικό πρακτορείο Αναντολού!

Τι αναφέρει:

”Τι είδους αλλαγή στρατηγικής απόφασης περιμένει η Ελλάδα από την Τουρκία μετά τις εκλογές; Αν και οι κυβερνήσεις ή τα καθεστώτα έχουν αλλάξει από την ίδρυση της Ελλάδας, πρέπει να δούμε ότι οι στόχοι της απέναντι στην Τουρκία δεν άλλαξαν ποτέ. Για το λόγο αυτό, νομίζω ότι οι προσδοκίες της Ελλάδας από την Τουρκία μετά τις εκλογές θα είναι η αποδοχή τουλάχιστον κάποιων από τις προηγούμενες απαιτήσεις της. Τα αιτήματα αυτά αφορούν τη Θάλασσα των Νησιών (Αιγαίο), την Ανατολική Μεσόγειο και το νησί της Κύπρου.

Η Ελλάδα συμφωνεί να αυξήσει τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας πάνω από 6 μίλια στη Θάλασσα των Νησιών. Αναγνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει νησί, νησίδα και βράχος (EGAYDAAK) του οποίου η κυριαρχία δεν έχει μεταβιβαστεί στην Ελλάδα με Συμφωνίες· αναγνωρίζοντας ότι είναι δικαίωμα της Ελλάδας να εξοπλίζει και να στρατιωτικοποιεί τα νησιά με μη στρατιωτικό καθεστώς· απαιτεί την αποδοχή της εφαρμογής 10 μιλίων εναέριου χώρου πέραν των 6 μιλίων χωρικών υδάτων, πρακτική που είναι μοναδική στον κόσμο και η θαλάσσια περιοχή εντός της γραμμής που συνδέει τα εξωτερικά νησιά και το αρχιπέλαγος της Ελλάδας να αναγνωριστεί ως ελληνική λίμνη .

Τα αιτήματά τους στην Ανατολική Μεσόγειο έγιναν δεκτά από την Ελλάδα ως αρχιπέλαγος και η αποδοχή του χάρτη της Σεβίλλης, στον οποίο φαίνεται ο Κόλπος της Αττάλειας, προς την Τουρκία. Η αποτυχία της Τουρκίας να πραγματοποιήσει σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις εκτός των συνόρων του χάρτη της Σεβίλλης. Είναι η ακύρωση των Συμφωνιών Τουρκίας-Λιβύης ή το γεγονός ότι δεν εφαρμόζονται και τερματίζεται η τουρκική παρουσία στη Λιβύη.

Από την άλλη πλευρά, τα αιτήματα της Αθήνας στο νησί της Κύπρου απαιτούν αλλαγή πολιτικής για τον τερματισμό της Ανεξάρτητης Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ), την αποδοχή μιας ελληνοκρατούμενης ομοσπονδιακής δομής και την απόσυρση της τουρκικής Ένοπλες Δυνάμεις από το νησί της Κύπρου. Τουλάχιστον, η Ελλάδα περιμένει την αποδοχή αυτών των πραγμάτων από την Τουρκία, λες και η Τουρκία ηττήθηκε σε πόλεμο και αναγκάστηκε να καθίσει στο τραπέζι. Αυτή η προσδοκία υποστηρίζεται από ορισμένους παράγοντες στην Τουρκία καθώς και σε ορισμένα άλλα κράτη.

Ποια είναι τα κύρια προβλήματα στις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία;
Η πολιτική της Μεγάλης Ιδέας (Μεγάλη Ιδέα), που είναι η «ιδεολογία της μετατροπής της Ελλάδας σε Βυζαντινή Αυτοκρατορία», την οποία η Ελλάδα πήρε το κύριο κέντρο στις σχέσεις της με την Τουρκία. Είναι το κύριο εμπόδιο για καλές σχέσεις σε κάθε τομέα, από το νησί της Κύπρου μέχρι τη Θάλασσα των Νησιών, από τη Θάλασσα των Νησιών μέχρι τη Δυτική Θράκη. Από την ημέρα που ιδρύθηκε, η Ελλάδα μεγάλωσε τη χώρα της παίρνοντας 6 φορές γη από τους Τούρκους στο τραπέζι, παρόλο που ηττήθηκε στον πόλεμο ή δεν μπήκε στον πόλεμο. Με τη συνείδηση ότι η Γαλάζια Πατρίδα είναι η γη της πατρίδας, δεν υπάρχει σταγόνα νερό πατρίδας να δώσω στην Ελλάδα για 7η φορά, ούτε σταγόνα νερό πατρίδας. Ωστόσο, η «συμμόρφωση της Τουρκίας με τις συμφωνίες που έγιναν» από την Ελλάδα

Η Τουρκία αναμένει από την Ελλάδα να συμμορφωθεί μόνο με τις διατάξεις των Ειρηνευτικών Συμφωνιών της Λωζάνης του 1923 και του 1947 των Παρισίων. Έτσι, η Τουρκία στοχεύει να δημιουργήσει και να διατηρήσει σχέσεις με την Ελλάδα βασισμένες στην ειρήνη και τη φιλία στο πλαίσιο της συμμαχίας της γειτονίας και του ΝΑΤΟ. Σε αυτό το πλαίσιο, κανείς δεν πρέπει να περιμένει από την Τουρκία να αποδεχθεί τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας, στην οποία η Τουρκία δεν έχει υπογράψει, αντί της Συνθήκης της Λωζάνης και του Παρισιού, την οποία έχουν υπογράψει και τα δύο κράτη, για το καθεστώς στη Θάλασσα των Νησιών.

Η κύρια διεθνής συμφωνία που καθορίζει το νομικό καθεστώς της Θάλασσας των Νησιών μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι η Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης. Σύμφωνα με τη Λωζάνη, ενώ τα χωρικά της ύδατα ήταν 3 μίλια, η Ελλάδα έσπασε αυτό το καθεστώς αυξάνοντας τα χωρικά της ύδατα στα 6 μίλια το 1936. Η Τουρκία δεν θέλει αυτό το καθεστώς να επιδεινωθεί περαιτέρω. Η Ελλάδα διεκδικεί δικαιώματα σε 152 ομάδες Νήσων, Νησιών και Βράχων, των οποίων η κυριαρχία δεν της μεταβιβάστηκε με τις Συμφωνίες της Λωζάνης και των Παρισίων. Αυτό το ζήτημα της κυριαρχίας πρέπει οπωσδήποτε να συζητηθεί.

Ομοίως, η εγκατάλειψη των διεκδικήσεων της Ελλάδας στον εναέριο χώρο των 6 μιλίων και 10 μιλίων χωρικών υδάτων και ο αφοπλισμός και η αποστρατιωτικοποίηση 23 μη στρατιωτικών νησιών θα πρέπει να είναι προϋπόθεση για τη δημιουργία σχέσεων φιλίας και καλής γειτονίας. Επιπλέον, είναι απαίτηση του διεθνούς δικαίου και του δόγματος της Γαλάζιας Πατρίδας ότι η κατανομή των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας στη Θάλασσα των Νησιών βασίζεται στα κύρια εδάφη και τα παράκτια μήκη.

Το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας στοχεύει στη διαρκή φιλία, ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα σε όλους τους τομείς, από το δίκαιο έως τη διπλωματία, από την ενέργεια έως την ασφάλεια, από τον τουρισμό στον αθλητισμό, από το ψάρεμα στο yachting και σε όλους τους άλλους τομείς, με βάση τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί και από τους δύο κράτη και την αρχή της δίκαιης κατανομής και χρήσης, με βάση το εθιμικό δίκαιο.

Η βασική αρχή ότι «η άμυνα και η ασφάλεια της πατρίδας αρχίζει πέρα από τις θάλασσες» φανερώνει τη σημασία της Γαλάζιας Πατρίδας σε επίπεδο ασφάλειας. Ως το πρόσωπο που εισήγαγε το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας, η κατανόησή μου για τη «Γαλάζια Πατρίδα» δεν είναι ούτε ατλαντική, ευρασιατική, ρωσική, αμερικανική, ΝΑΤΟϊκή ή κινεζική. Η Γαλάζια Πατρίδα είναι το Εθνικό Σύμφωνο της Τουρκίας για τις θάλασσες και είναι εθνικό θέμα πάνω από κάθε ιδεολογία και πολιτικά κόμματα.