Είναι ευρύτερα γνωστό ότι όποιος ζει στην Ελλάδα δεν παύει κάθε μέρα να
εκπλήσσεται από κάποιο γεγονός ή από κάποια καινοφανή πρακτική και νοοτροπία,
από κάποιο δημοσίευμα και από πολλά άλλα που δυστυχώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα
για την επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίζονται κάποια θέματα, ακόμα και
εθνικής σημασίας.
Είναι λοιπόν συνηθισμένοι, όσοι κινούνται γύρω από το περιβάλλον των αμυντικών
θεμάτων, ειδικά τον τελευταίο καιρό, να βλέπουν μέσω πολλών και επίμονων
δημοσιευμάτων αναφορές για ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα πριν ακόμα ληφθεί η
απόφαση για την υλοποίησή του.
Είναι απόλυτα κατανοητό αυτό που συμβαίνει, άσχετα αν κατά γενική ομολογία δεν
είναι θεμιτό, δεδομένου ότι η άμυνα της χώρας δεν είναι πεδίο επιχειρηματικού
ανταγωνισμού. Άλλωστε, για αυτό τη σωστή άποψη έχουν επιφορτιστεί το
καθήκον να εκφράζουν τα Γενικά Επιτελεία των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων με
τους Αρχηγών τους και κανείς άλλος. Όλοι οι υπόλοιποι κάτι νομίζουμε ότι
μισοξέρουμε, κάτι μας είπαν που δεν το καταλάβαμε σε όλη του τη διάσταση
κιόλας, κάτι μισοθυμόμαστε, κάτι μας ζήτησαν να αναπαράγουμε και ούτω καθ’
εξής.
Τελευταία όμως κάποιοι αποφάσισαν να διαβούν το Ρουβίκωνα και να αποκτήσουν
άποψη όχι μόνο για προγράμματα που τελούν υπό μελέτη και σχεδίαση, αλλά για
προγράμματα που έχουν ήδη αποφασιστεί και για τα οποία έχουν δεσμευθεί οι
απαιτούμενες πιστώσεις με απόφαση του ΚΥΣΕΑ, κατόπιν εμπεριστατωμένων
προτάσεων των αρμοδίων επιτελείων και του Συμβουλίου Αρχηγών Γενικών
Επιτελείων. Και για να είμαι απολύτως ξεκάθαρος, αναφέρομαι στο επίκαιρο
πρόγραμμα Εκσυγχρονισμού Μέσης Ζωής Φρεγατών τ. ΜΕΚΟ του Πολεμικού Ναυτικού,
το οποίο από ότι ακούγεται μάλιστα, προχωρά με γοργά βήματα και είμαστε
ακριβώς σε εκείνο το σημείο, που η Πολιτεία πρέπει να το αντιμετωπίσει όπως
ακριβώς έκανε και με τα άλλα προγράμματα που εσχάτως προχώρησε η υλοποίησή
τους (RAFALE, FDI). Δηλαδή προχωρώντας σε νομοθετική ρύθμιση, ώστε και σε αυτή
την περίπτωση να αντιμετωπιστούν οι ανορθοδοξίες του νόμου Βενιζέλου περί (μη)
προμηθειών.
Διαπιστώνεται λοιπόν μία υφέρπουσα αντίληψη, με την οποία κάποιοι αρέσκονται
να χαρακτηρίζουν τις τέσσερις ΜΕΚΟ (Ύδρα, Σπέτσαι, Ψαρά και Σαλαμίς) ως
γηραιές και επομένως σαπιοκάραβα, που δεν αξίζουν το ρίσκο αναβάθμισης και
επομένως θα πρέπει ούτε λίγο – ούτε πολύ, να εγκαταλειφθούν. Υφίσταται δε, η
πληροφορία επίσης από τους ίδιους κύκλους, που με έκπληξη πρέπει να ιδωθεί,
ότι η Αυστραλία αποσύρει αυτό τον τύπο πλοίων παρότι τα εκσυγχρόνισε, ενώ
ταυτόχρονα γίνεται σύγκριση και με το τρόπο που αντιλαμβάνεται η Τουρκία τα
εξοπλιστικά της προγράμματα στο Ναυτικό!
Και για να μπαίνουν τα πράγματα σε μία σειρά, είδαμε και μια σύνδεση με τα F
16 Block 50 τα οποία μας λένε τα δημοσιεύματα ότι πρέπει να αναβαθμιστούν
οπωσδήποτε και εν ανάγκη αφενός να μην πάρουμε τα F35, αφετέρου να μην
εκσυγχρονίσουμε τις ΜΕΚΟ.
Ας αρχίσουμε λοιπόν με ένα – ένα τα θέματα που προέκυψαν έτσι ξαφνικά, και
να ξεκαθαρίσουμε όσο πιο απλοϊκά γίνεται, ότι όταν η Ελλάδα κληθεί να
πολεμήσει (που το απευχόμαστε, αλλά μπορεί να συμβεί) θα το κάνει ολόκληρη.
Δηλαδή, δεν πρόκειται να εμπλακεί μόνο ένας κλάδος των Ενόπλων Δυνάμεων, οι
οποίες θα κληθούν να πολεμήσουν όλες μαζί, για να νικήσουν ή να ηττηθούν από
κοινού μαζί με την Ελλάδα στο σύνολό της. Δεν πρόκειται να νικήσει το
Πολεμικό Ναυτικό μόνο του, ούτε να χάσει η Πολεμική Αεροπορία μόνη της και
να έρθει ισοπαλία ο Στρατός Ξηράς μόνος του.
Συνεπώς, η συμμετρική και ισορροπημένη ανάπτυξη των δυνατοτήτων των Ενόπλων
Δυνάμεων είναι απολύτως απαραίτητη και εν προκειμένω το Πολεμικό Ναυτικό
έχει μείνει πολύ πίσω και δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες καθυστερήσεις και
παλινωδίες. Επιπρόσθετα είναι εντελώς αδόκιμη η σύγκριση με άλλα κράτη,
διότι αφενός μιλάμε για οικονομίες με άλλες δυνατότητες, αφετέρου δεν μας
είναι γνωστές οι ημερομηνίες ναυπήγησης των συγκεκριμένων πλοίων όμοιου
τύπου που διαθέτουν, ούτε οι ακριβείς τους δυνατότητες, ούτε βεβαίως οι
επιχειρησιακές τους προτεραιότητες βάσει των οποίων ενδεικτικά να πούμε, ότι
η Αυστραλία πριν δύο χρόνια δέσμευσε 50 δις για πρόσκτηση νέων πυρηνοκίνητων
υποβρυχίων.
Πέραν αυτού όμως, γίνεται λόγος εν προκειμένω και για ανόμοια πλοία. Οι ΜΕΚΟ
ναι μεν έχουν κοινό σκαρί, αλλά έχουν και διαφορετικές δυνατότητες εκ
κατασκευής. Οι ελληνικές ΜΕΚΟ ναυπηγήθηκαν κατά παραγγελία του ΠΝ και στην
εποχή τους ήταν από τις ισχυρότερες πλατφόρμες που κυκλοφορούσαν στον κόσμο,
διότι πολύ απλά δεν ήταν όλες ίδιες. Ακόμα και σήμερα λοιπόν οι φρεγάτες
αυτές είναι «τίμια» πλοία, καλοφτιαγμένα, με σκάφος και πρόωση σε άριστη
κατάσταση, με πολύ χαμηλό κόστος συντήρησης και χρήσης και με τουλάχιστον
15-20 έτη υπόλοιπο υπηρεσίας. Επομένως πρόκειται για εντελώς ανόμοια
πράγματα και καλόν είναι να αποφεύγονται τέτοιες γενικεύσεις, που αλλού
στοχεύουν και όχι στη διασφάλιση των δυνατοτήτων του ΠΝ, το οποίο πρέπει να
αντιμετωπίσει το παρόν και το μέλλον του, με βάση τη δομή δυνάμεων που του
έχει δοθεί για να διαχειριστεί, την οποία οφείλει να διατηρεί ισχυρή και
ετοιμοπόλεμη.
Δομή δυνάμεων που γενικά και παγκοσμίως υλοποιείται με προσκτήσεις, με
εκσυγχρονισμούς μέσης ζωής και αποσύρσεις σε ένα αέναο κύκλο ανανέωσης, κατά
τον οποίο το πρώτο πράγμα που οφείλεις να διασφαλίσεις είναι τις κατεχόμενες
επιχειρησιακές δυνατότητές σου, σε άμεση συνάρτηση με τις απειλές που
καλείσαι να αντιμετωπίσεις και σε άρρηκτο συνδυασμό με τις οικονομικές
δυνατότητές σου. Για αυτό οι ανούσιες δηλώσεις για «σαπιοκάραβα» και
επικίνδυνες είναι και παρελκυστικές, και επιπλέον επιδεικνύουν και
αδαημοσύνη που το μέγεθός της δεν είναι δυνατό παρά να προκαλεί υποψίες.
Διότι δυνάμεις αποσύρεις όταν έχουν εξαντλήσει τις δυνατότητές τους και
έχεις σε εξέλιξη εξοπλιστικό πρόγραμμα αντικατάστασής τους με συγκεκριμένο
χρονοδιάγραμμα, και όχι με γενικόλογες αρλούμπες και άτοπες συγκρίσεις με
μέσα άλλων κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων της ίδιας μάλιστα ηλικίας.
Και εδώ οφείλουμε να γίνουμε συγκεκριμένοι για κάτι που προξενεί μεγάλη
εντύπωση. Διότι με μεγάλη ευκολία απαξιώθηκαν ως «σαπιοκάραβα» πολεμικά
πλοία μέσου όρου ηλικίας 27 ετών, ενώ με την ίδια ευκολία κρίνεται ότι
πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να εκσυγχρονίσουμε μαχητικά
αεροσκάφη της ίδιας ακριβώς ηλικίας! Επιπλέον τρομερή εντύπωση προκαλεί το
γεγονός ότι ενώ παρά την ηλικία τους τα συγκεκριμένα πλοία είναι τα πλέον
σύγχρονα που διαθέτει το ΠΝ και αποτελούν την αιχμή του δόρατος της ισχύος
του Στόλου και θα συνεχίσουν μέχρι να ενταχθούν σε αυτόν οι FDI, πολύ εύκολα
κάποιοι «τρέχουν» να τα χαρακτηρίζουν σαπιοκάραβα.
eleftherostypos.gr-Άγγελος Αγγελίδης