Η εσφαλμένη ταξινόμηση ενός ατόμου ως “υπερτασικό”, ενώ δεν είναι, μπορεί
να το οδηγήσει σε αχρείαστες θεραπείες.
Εκατομμύρια άνθρωποι με φυσιολογική αρτηριακή πίεση μπορεί να ταξινομηθούν
εσφαλμένα ως υπερτασικοί, λόγω ακατάλληλης στάση κατά την μέτρηση, σύμφωνα με
νέα έρευνα.
Πώς παίρνουμε σωστά την πίεση
Οι κατευθυντήριες γραμμές της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας και του
Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας απαιτούν να κάθεται ο ασθενής σε μια
καρέκλα με ολόκληρα τα πέλματα να ακουμπούν στο πάτωμα (όχι μόνο οι μύτες
των ποδιών), με την πλάτη να στηρίζεται και το χέρι που φορά το πιεσόμετρο
να στηρίζεται (π.χ. σε τραπέζι) στο ύψος της καρδιάς.
Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται η ακριβής μέτρηση της αρτηριακής πίεσης.
Αλλά πολλοί επαγγελματίες υγείας κάνουν μετρήσεις αρτηριακής πίεσης, ενώ ο
ασθενής κάθεται σε ένα εξεταστικό κρεβάτι, με τα πόδια του να κρέμονται και
την πλάτη και το χέρι τους χωρίς στήριξη.
“Αυτό δεν συμβάλλει στην ακριβή λήψη της αρτηριακής πίεσης”, δήλωσε ο
επικεφαλής ερευνητής, δρ. Randy Wexler, γιατρός πρωτοβάθμιας περίθαλψης στο
Ιατρικό Κέντρο Wexner του Πανεπιστημίου στο Οχάιο των ΗΠΑ.
“Οι άνθρωποι μπορεί να μην χρειάζεται να λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή, η
οποία έχει παρενέργειες. Εκεί είναι σημαντικό να έχουν καλές και ακριβείς
μετρήσεις αρτηριακής πίεσης”, πρόσθεσε ο ίδιος.
Πίεση αίματος: Πώς έγινε η έρευνα για τους λάθος τρόπους μέτρησης
Στην μελέτη, 150 ενήλικες χωρίστηκαν τυχαία σε μία από τρεις ομάδες:
Σε μια ομάδα, οι μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης ελήφθησαν σε ένα εξεταστικό
κρεβάτι σταθερού ύψους και στη συνέχεια σε μια καρέκλα εξέτασης με
ρυθμιζόμενη θέση
Μια δεύτερη ομάδα είχε τις ίδιες μετρήσεις αλλά ελήφθησαν με αντίστροφη
σειρά (πρώτα στην καρέκλα και μετά καθιστοί στο κρεβάτι)
Μια τρίτη ομάδα έλαβε και τα δύο σετ μετρήσεων στην καρέκλα
Υπήρχε μια περίοδος ανάπαυσης πριν από κάθε σετ μετρήσεων. Τα αποτελέσματα
συγκεντρώθηκαν και ο μέσος όρος των τριών μετρήσεων που ελήφθησαν στο
κρεβάτι συγκρίθηκαν με τον μέσο όρο εκείνων που ελήφθησαν στην καρέκλα.
Για τις μετρήσεις που ελήφθησαν στο εξεταστικό κρεβάτι, η μέση συστολική
(“μεγάλη”) αρτηριακή πίεση ήταν κατά 7 mmHg υψηλότερη και η μέση διαστολική
(“μικρή”) πίεση ήταν κατά 4,5 mmHg υψηλότερη από εκείνες που ελήφθησαν στην
καρέκλα.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτή η διαφορά ήταν αρκετά μεγάλη
ώστε -δυνητικά- να ταξινομήσει λανθασμένα εκατομμύρια ανθρώπους ως
υπερτασικούς, ενώ η πραγματική τους αρτηριακή πίεση θα ήταν εντός του
φυσιολογικού εύρους.
“Δεν εκπλαγήκαμε που υπήρχε διαφορά. Εκπλαγήκαμε από το πόσο μεγάλη ήταν
αυτή η διαφορά”, είπε ο δρ. Wexler. Η έρευνά του δημοσιεύτηκε το περιοδικό
eClinicalMedicine.
Πώς ταξινομείται κάποιος ως υπερτασικός
Σχεδόν οι μισοί από τους ενήλικες των ΗΠΑ εκτιμάται ότι έχουν υψηλή
αρτηριακή πίεση. Η υπέρταση διαγιγνώσκεται όταν οι μετρήσεις φτάνουν ή
υπερβαίνουν σταθερά τα 130 mmHg συστολικής ή 80 mmHg διαστολικής πίεσης
αίματος.
Οι άνθρωποι που λαμβάνουν φάρμακα για την μείωση της αρτηριακής πίεσης ενώ
δεν τα χρειάζονται, κινδυνεύουν να ωθήσουν την αρτηριακή τους πίεση σε πολύ
χαμηλά επίπεδα (υπόταση), δήλωσε η δρ. Jordana Cohen, νεφρολόγος στο Penn
Medicine στη Φιλαδέλφεια, που δεν συμμετείχε στην νέα έρευνα. Η υπόταση
μπορεί να προκαλέσει ζαλάδα και λιποθυμία και μπορεί να οδηγήσει σε πτώσεις.
“Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι μετράμε σωστά την αρτηριακή πίεση και την
αντιμετωπίζουμε αναλόγως. Τα συστήματα υγείας πρέπει να δώσουν προτεραιότητα
σε αυτό. Πρέπει να τα πείσουμε ότι είναι και οικονομικά σώφρον να το κάνουν
γιατί θα οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα”, είπε η ίδια.
Οι επαγγελματίες υγείας βλέπουν τόσους πολλούς ασθενείς με τόσες πολλές
χρόνιες παθήσεις που συχνά δεν έχουν αρκετό χρόνο για να κάνουν σωστά τις
μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης, είπε ο δρ. Wexler.
Η έρευνα υποδηλώνει ότι οι πάροχοι πρωτοβάθμιας περίθαλψης θα χρειάζονταν
περισσότερες από 26 ώρες την ημέρα για να ακολουθήσουν όλες τις
κατευθυντήριες οδηγίες περίθαλψης προληπτικών και χρόνιων ασθενειών για την
παρακολούθηση ασθενών.