Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
το φαινόμενο των αυτοκτονιών στρατιωτικών τα τελευταία χρόνια αποκτά πλέον
«κολοσσιαίες» διαστάσεις. Η συχνότητα αυτών των γεγονότων όχι μόνο σοκάρει
αλλά και αποστομώνει με τον πιο μελανό και εκκωφαντικό τρόπο, δηλώσεις –
πεποιθήσεις «κάποιων υπεύθυνων» πως «οι στρατιωτικοί δεν έχουν πρόβλημα να
υποαμοίβονται και δουλεύουν σε εξοντωτικούς ρυθμούς γιατί έτσι τους αρέσει»...
Δηλώσεις που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μας όπως ότι οι
στρατιωτικοί είναι «αυτιστικοί», είναι «αντιπαραγωγικοί» κτλ
κατά το παρελθόν...
Κύριε Υπουργέ,
δεν αυτοκτονεί κάποιος που είναι «χομπίστας». Αυτοκτονεί κάποιος που ζει
στην οικονομική ανέχεια. Αυτοκτονεί κάποιος που έχει επωμιστεί φόρτο
εργασίας δυσανάλογα μεγάλο με τις ανθρώπινες αντοχές του, σε συνθήκες εργασίες
συχνά άκρως επικίνδυνές και ανθυγιεινές. Αυτοκτονεί κάποιος που νοιώθει
απελπιστικά μόνος και αβοήθητος. Στην προκειμένη περίπτωση, εκτιμούμε πως ο
στρατιωτικός «σήμερα» αυτοκτονεί κυρίως γιατί δεν αντέχει άλλο να του γυρνάει
η Πολιτεία την πλάτη σε κάθε αίτημά του, να μην του παρέχει μια στοιχειώδη
αξιοπρεπή ζωή αλλά να απαιτεί από αυτόν υπεράνθρωπες προσπάθειες τόσο κατά την
εκτέλεση των στρατιωτικών του καθηκόντων όσο και οποτεδήποτε καλείται να
καλύψει τα κενά της πολιτικής προστασίας σε κάποια φυσική καταστροφή -
θεομηνία. Αυτοκτονεί γιατί διαπιστώνει πως όχι μόνο δεν υπάρχει «φως στο
τούνελ» αλλά «κάθε φέτος και χειρότερα» σε όλους τους τομείς.
Κύριε Υπουργέ,
η αναγνώριση της προσφοράς των στρατιωτικών από το σύνολο της κοινωνίας δεν
έχει καμία απολύτως ουσιαστική αξία όταν δεν συνοδεύεται με έργα και
χειροπιαστά αποτελέσματα στήριξής τους από την Πολιτεία. Χόρτασαν τα στελέχη
των ΕΔ από τους «διθυράμβους» των ΜΜΕ σε κάθε αρωγή τους στην πολιτική
προστασία. Από τις προεκλογικές υποσχέσεις –
δεσμεύσεις που αποδείχτηκαν «έπεα πτερόεντα».
-2-
Από τα πολλά και παχυλά «ΘΑ». Η «πικρή αλήθεια» είναι πως όταν
«απομακρύνο-νται οι κάμερες της δημοσιότητας», πάλι τα προβλήματα των
στρατιωτικών μπαίνουν κάτω από το «χαλί».
Κύριε Υπουργέ,
εμείς στο Πανελλήνιο Σωματείο Ελλήνων Στρατιωτικών (ΠΑ.Σ.Ε.Σ.) συνεχώς
προ-σπαθούμε να «αφυπνίσουμε» τους εμπλεκόμενους φορείς αναδεικνύοντας
υπεύθυνα και με ατράνταχτα επιχειρήματα την πραγματική κατάσταση που διαβιούν
οι συνάδελφοί μας καθημερινά και όχι παρουσιάζοντας μια «εικονική
πραγματικότητα» για να είμαστε αρεστοί... Ίσως μάλιστα η «εμμονή» μας σε
θέματα μέριμνας προσωπικού να φαίνεται σε κάποιους «γραφική». Ίσως ακόμα και
να «ενοχλεί»... Όμως πρωταρχικός μας στόχος είναι να δώσουμε ελπίδα στους
συναδέλφους πως κάποιος τους νοιάζεται. ΔΕΝ θέλουμε να θρηνήσουμε άλλα θύματα.
ΔΕΝ θέλουμε άλλες αυτοκτονίες. ΔΕΝ θέλουμε άλλες αποστολές «θανάτου» σαν αυτή
στη Λιβύη. Είναι λυπηρό αλλά καθόλου τυχαίο, πως υπάρχουν σχεδόν καθημερινά
πρόωρες παραιτήσεις στις ΕΔ. Είναι φυσικό λοιπόν επόμενο, που οι βάσεις
εισαγωγής των στρατιωτικών σχολών έχουν πέσει στα «τάρταρα». Που δεν υπάρχει
πλέον ενδιαφέρον συμμετοχής στους διαγωνισμούς πρόσληψης ΕΠΟΠ όπως
παλιά.
Παρακαλούνται οι βουλευτές των Ελλήνων, στους οποίους κοινοποιείται το παρόν,
όπως συνδράμουν δια του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου, ώστε να γίνει δημόσια
γνω-στός ο αριθμός των αυτοκτονιών στρατιωτικών τα τελευταία έτη τόσο εντός
στρατο-πέδων όσο και εκτός καθώς και των παραιτήσεων από τις ΕΔ προ της
αποκτήσεως συνταξιοδοτικού δικαιώματος
.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος
Ο Γεν. Γραμματέας
Χαριτίδης Χαρίτων
Κατραντζόγλου Ιωάννης