«Μετακύλιση πληρωμών» έναντι των αναδόχων. Αυτή είναι η φράση κλειδί, η οποία
ειπώθηκε στη τελευταία σύσκεψη προ μερικών ωρών εντός του Υπουργείου Εθνικής
Άμυνας, παρουσία του Γενικού Γραμματέα του ΥΠΕΘΑ, του Αρχηγού ΓΕΝ, του
Διευθυντή ΓΔΑΕΕ και του Διευθυντή ΓΕΝ/ ΔΕΞ.
Σύμφωνα με πληροφορίες του γράφοντος, το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των
φρεγατών ΜΕΚΟ θα προχωρήσει με βασική προϋπόθεση να δεχθούν οι ανάδοχοι του
προγράμματος, τη μετακύλιση των πληρωμών σε βάθος χρόνου αντί των
εμπροσθοβαρών πληρωμών όπως αρχικώς είχε ζητηθεί. Καταλυτικός αναμένεται να
είναι ο ρόλος των Ναυπηγείων Σαλαμίνας όπου τελικώς προκρίθηκαν αντί άλλων
επιλογών τη στιγμή που η επικρατέστερη επιλογή ήταν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.
Παραμένει άγνωστο εάν θα εκσυγχρονιστεί το σύνολο των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ
200 ΗΝ με την ηγεσία του ΓΕΝ να πιέζει πως το ΠΝ χρειάζεται αυτές τις τέσσερις
πολύτιμες μονάδες. Το τελικό κόστος του προγράμματος εκτιμάται πως κυμανθεί
περίπου στα 900 εκατομμύρια ευρώ για τις τέσσερις φρεγάτες και ως εκ τούτων
δεν αποκλείεται να εκσυγχρονιστούν τρεις αντί τέσσερις φρεγάτες.
Οι ανάδοχοι του προγράμματος αναμένεται να είναι τέσσερις μεταξύ των οποίων η
γερμανική TKMS (ThyssenKrupp Marine Systems), η ολλανδική Thales Netherlands,
η αμερικανική Raytheon και η αγγλική BAE Systems. Παραμένει βασικό ζητούμενο ο
τρόπος συμβασιοποίησης του προγράμματος δεδομένου πως είναι μονόδρομος η
ψήφιση ειδικής νομοθετικής ρύθμισης από τη Βουλή των Ελλήνων για να
παρακαμφθούν οι υφιστάμενες νομικές δυσχέρειες όπως αυτές ορίζονται από τον
νόμο περί αμυντικών προμηθειών (Νόμος 3978/2011).
Ειδικότερα, όπως σημειώναμε σε σχετικό μας άρθρο, τη 1η Νοεμβρίου με τίτλο:
«Πολεμικό Ναυτικό: Πως εξελίσσεται το παρασκήνιο του προγράμματος
εκσυγχρονισμού των φρεγατών ΜΕΚΟ-200ΗΝ», υφίστανται σοβαρές νομικές δυσχέρειες
οι οποίες απορρέουν από τον Νόμο Βενιζέλου αναφορικά με τους «ειδικούς όρους»
της σύμβασης.
Συγκεκριμένα σημειώναμε αυτολεξεί: «Σύμφωνα με τις πληροφορίες του
DefenceReview.gr καταγράφεται έντονη δυσκαμψία των εταιρειών στην έγκριση των
δύο όρων που αναφέρονται από τη ΓΔΑΕΕ και συγκεκριμένα της απεριόριστης
αστικής ευθύνης του αναδόχου για τη πορεία του έργου (αναφέρεται κατά την
αγγλική νομική ορολογία ως «Unlimided liability» καθώς και της έλλειψης
τιμαριθμικής αναπροσαρμογής κατά την εξέλιξη του προγράμματος εκσυγχρονισμού.
Η τελευταία διασφαλίζει την οικονομική εξέλιξη του προγράμματος και των τιμών
των υλικών ή άλλων δαπανών στα πλαίσια του προγράμματος εκσυγχρονισμού με βάση
την αναπροσαρμογή του τιμαρίθμου.
Υπενθυμίζεται πως το σύνολο των συμβάσεων που υπογράφει το ελληνικό δημόσιο
περιλαμβάνουν τη λεγόμενη τιμαριθμική αναπροσαρμογή. Στη περίπτωση των TKMS
και Thales το ελληνικό δημόσιο και οι αρμόδιες αρχές (ΥΠΕΘΑ και ΓΔΑΕΕ) ζητούν
το κόστος του προγράμματος να είναι ευθύς εξ αρχής δεδομένο και συγκεκριμένο
δίχως να υπάρχει η τιμαριθμική αναπροσαρμογή, ζητούμενο το οποίο δεν δέχεται
καμία εταιρεία και είναι αντικειμενικά εκτός πραγματικότητας εμπορικών
συμβάσεων.
Ταυτοχρόνως, βάση της σχεδιαζόμενης σύμβασης, σύμφωνα με την αγγλική νομική
ορολογία ως «Unlimited liability» οι ανάδοχοι του προγράμματος δεν δέχονται να
φέρουν απεριόριστη νομική ευθύνη αλλά δέχονται συγκεκριμένη και ανάλογη της
συνολικής αξίας του προγράμματος».