Οι ΗΠΑ εξετάζουν πυρηνικούς πυραύλους κρουζ σε υποβρύχια για να αποτρέψουν την Κίνα



Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν μια κομβική απόφαση για το εάν θα αναπτύξουν πυραύλους κρουζ με πυρηνικά όπλα σε υποβρύχια, μια κίνηση που θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει τη στρατηγική αποτροπής τους εν μέσω αυξανόμενων εντάσεων με την Κίνα και τη Ρωσία.

Αυτόν τον μήνα, το USNI News ανέφερε ότι οι ΗΠΑ εξετάζουν το ενδεχόμενο ανάπτυξης πυρηνικών πυραύλων κρουζ με υποβρύχιο εκτόξευσης (SLCM-N) από τροποποιημένα πυρηνικά υποβρύχια κλάσης Virginia (SSN).

Σε μια επιτροπή ακρόασης της Γερουσίας των ΗΠΑ αυτόν τον μήνα, ο αντιναύαρχος Johnny Wolfe, διευθυντής προγραμμάτων στρατηγικών συστημάτων του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, εξέτασε την πολυπλοκότητα και τις αβεβαιότητες γύρω από την τροποποίηση επιθετικών υποβρυχίων κλάσης Virginia για να φιλοξενήσουν SLCM-N. Ο Wolfe τόνισε τον προκαταρκτικό χαρακτήρα των εκτιμήσεων κόστους και την ανάγκη για ευελιξία στο πρόγραμμα.

Ο γερουσιαστής Mark Kelly εξέφρασε ανησυχίες σχετικά με τις πιθανές συμβιβασμούς τέτοιων τροποποιήσεων, ιδιαίτερα τον αντίκτυπο στις δυνατότητες τορπιλών και άλλα στρατηγικά προγράμματα όπλων. Η μαρτυρία υπογράμμισε τη λεπτή ισορροπία που απαιτείται για την αποτελεσματική εκτέλεση του προγράμματος SLCM-N λαμβάνοντας υπόψη την περιορισμένη ομάδα έμπειρου κυβερνητικού προσωπικού και την υποβαθμισμένη κατάσταση της βιομηχανικής βάσης των πυρηνικών όπλων.

Το USNI News αναφέρει τις συνέπειες των καθυστερήσεων στα πυρηνικά υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων κατηγορίας Columbia (SSBN) για την προσπάθεια εκσυγχρονισμού του SSBN του Ηνωμένου Βασιλείου και την ανάγκη να διατηρηθεί η αποστολή «no fail» στο SSBN κατηγορίας Οχάιο έως το 2042. Επιπλέον, ο γερουσιαστής Deb Ο Φίσερ τόνισε την ανάγκη για διαφορετικές επιλογές απέναντι σε αντιπάλους με πυρηνικά όπλα.

Παγιδευμένες σε μια πυρηνική διελκυστίνδα, οι ΗΠΑ παλεύουν με τη στρατηγική τους για την πυρηνική αποτροπή καθώς η Κίνα και η Ρωσία προχωρούν με τακτικά όπλα χαμηλής απόδοσης.

Τον Ιούνιο του 2023, οι Asia Times ανέφεραν ότι τα πυρηνικά όπλα της Αμερικής με βάση τη θάλασσα περιλαμβάνουν επί του παρόντος μόνο στρατηγικούς βαλλιστικούς πυραύλους που εκτοξεύονται υποβρύχια (SLBM). Εν τω μεταξύ, η Κίνα και η Ρωσία έχουν επικεντρωθεί στην ανάπτυξη τακτικών πυρηνικών όπλων χαμηλής απόδοσης, τα οποία θεωρούνται ότι βρίσκονται κάτω από το επίπεδο των στρατηγικών πυρηνικών όπλων και προορίζονται για την υποστήριξη συμβατικών στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Η αποκλειστική έμφαση στην αποτροπή στρατηγικού επιπέδου μπορεί να έχει δημιουργήσει μια αποτρεπτική διαφορά μεταξύ των ΗΠΑ και των στενών αντιπάλων τους, καθώς το SLCM-N προσφέρει ικανότητα τακτικής πυρηνικής επίθεσης για να αντισταθμίσει τα τακτικά πυρηνικά όπλα της Κίνας και της Ρωσίας.

Η προσπάθεια επαναφοράς του SLCM-N μπορεί επίσης να υποδηλώνει ευρύτερες ελλείψεις στη συμβατική αποτροπή των ΗΠΑ, με τα πυρηνικά όπλα χαμηλής απόδοσης να αντισταθμίζουν τα κενά στη συμβατική ικανότητα.

Εν μέσω αυξανόμενων εντάσεων, οι ΗΠΑ μπορεί να εξετάσουν το ενδεχόμενο να αλλάξουν τη ναυτική τους στρατηγική για να συμπεριλάβουν την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων χαμηλής απόδοσης στη θάλασσα ως αποτρεπτικό παράγοντα για τις διευρυνόμενες στρατιωτικές δυνατότητες της Κίνας.

Σε ένα άρθρο της Real Clear Defense του Μαΐου 2024, ο Joe Varner υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αναπτύξουν πυρηνικά όπλα χαμηλής απόδοσης στη θάλασσα για να αποτρέψουν την Κίνα και άλλους πιθανούς επιτιθέμενους. Ο Varner υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να υιοθετήσουν ένα δόγμα πολεμικής μάχης με τακτικά πυρηνικά όπλα που αναπτύσσονται προς τα εμπρός σε πολεμικά πλοία.

Σημειώνει ότι η αλλαγή είναι επιτακτική δεδομένου των αυξανόμενων εδαφικών διεκδικήσεων και των στρατιωτικών απειλών της Κίνας προς τους γείτονές της, συμπεριλαμβανομένων των συμμάχων των ΗΠΑ όπως η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία, η Ταϊβάν και οι Φιλιππίνες. Επισημαίνει επίσης τις σημαντικές στρατιωτικές προόδους της Κίνας, όπως η επέκταση των πυρηνικών κεφαλών, των πυραύλων, του ναυτικού και της αεροπορίας.

Ο Varner λέει ότι οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν ένα δίλημμα εάν πρέπει να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους που αναπτύσσονται προς τα εμπρός κατά των κινεζικών πυραυλικών επιθέσεων ή να υποχωρήσουν σε λιγότερο ευάλωτες θέσεις, εκθέτοντας ενδεχομένως τους Ασιάτες συμμάχους τους. Επικρίνει την απόφαση μετά τον Ψυχρό Πόλεμο να αποσύρει τα πυρηνικά όπλα σε επίπεδο θεάτρου από τα πολεμικά πλοία των ΗΠΑ και υποστηρίζει την αναδιάταξή τους για την ενίσχυση της αποτροπής.

Ισχυρίζεται ότι η πυρηνική πολιτική της Κίνας «χωρίς πρώτη χρήση» είναι αναξιόπιστη και ότι η ανάπτυξη πυρηνικών όπλων στη θάλασσα θα παρείχε στις ΗΠΑ επιλογές για τον έλεγχο της κλιμάκωσης και την αποτροπή της επιθετικότητας χωρίς να καταφύγουν σε στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις. Προσθέτει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να απωθήσουν μαζί με τους συμμάχους τους και να εξετάσουν τα τακτικά πυρηνικά όπλα ως συστατικό της στρατηγικής τους για την πολεμική μάχη.

Ο δυνητικά κεντρικός ρόλος του SLCM-N στην ενίσχυση της πυρηνικής αποτροπής των ΗΠΑ θα αντιπροσώπευε μια σημαντική αλλαγή στην πυρηνική στρατηγική από τον Ψυχρό Πόλεμο.

Σε ένα άρθρο του Ατλαντικού Συμβουλίου του Απριλίου 2024, ο Robert Soofer τονίζει τη σημασία του SLCM-N στη διατήρηση ενός αξιόπιστου πυρηνικού αποτρεπτικού μέσου. Ο Soofer λέει ότι το SLCM-N θα είναι το πρώτο νέο πυρηνικό όπλο των ΗΠΑ από τον Ψυχρό Πόλεμο, σηματοδοτώντας ένα ισχυρό μήνυμα αποτροπής και καθησυχασμού στους συμμάχους.

Ο Σούφερ περιγράφει κρίσιμες σκέψεις για το Κογκρέσο για να διασφαλίσει την επιτυχία του προγράμματος, όπως η εξέταση υπαρχόντων πυραύλων για προσαρμογή, η αποφυγή υπερβολικά αυστηρών στρατιωτικών απαιτήσεων και η παροχή αποτελεσματικής ανάπτυξης υποβρυχίων. Υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη για εστιασμένη ηγεσία και διαχείριση για να αποτραπεί η διακοπή σε άλλα προγράμματα πυρηνικού εκσυγχρονισμού.

Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η προτεινόμενη από τις ΗΠΑ ανάπτυξη του SLCM-N θα μπορούσε να είναι περισσότερο επιβλαβής παρά ωφέλιμη και προτείνουν να επικεντρωθεί στη διπλωματική δέσμευση και στη στρατηγική σταθερότητα.

Η Washington Post, σε άρθρο του Αυγούστου 2023, υποστηρίζει ότι η τοποθέτηση SLCM-N στα αμερικανικά υποβρύχια θα περιέπλεκε την κύρια αποστολή των υποβρυχίων για τον εντοπισμό εχθρικών σκαφών και θα καταναλώσει πολύτιμο χώρο που απαιτείται για ανθυποβρυχιακό πόλεμο. Λέει επίσης ότι η παρουσία πυρηνικών πυραύλων κρουζ θα περιόριζε τις ναυτικές ασκήσεις με συμμάχους και τις κλήσεις σε λιμάνια σε κράτη που αποστρέφονται τις πυρηνικές πλατφόρμες.

Η Washington Post υπογραμμίζει επίσης τις οικονομικές επιπτώσεις του SLCM-N, λέγοντας ότι η διατήρηση του πυραύλου και των κεφαλών του θα κόστιζε 10 δισεκατομμύρια δολάρια σε μια δεκαετία. Η έκθεση αναφέρει ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν ήδη τρία συστήματα τακτικής πυρηνικής παράδοσης: τη βόμβα βαρύτητας B61, τον πύραυλο κρουζ που εκτοξεύεται με W80 και τον Trident W76-2 SLBM, καθιστώντας έτσι περιττό το SLCM-N.

Επιπλέον, η έκθεση της Washington Post επισημαίνει ζητήματα ετοιμότητας στον στόλο των υποβρυχίων των ΗΠΑ, λέγοντας ότι το 40% των αμερικανικών υποβρυχίων ταχείας επίθεσης περιμένουν επί του παρόντος συντήρηση. Υποστηρίζει την αναβίωση του SLCM-N και αντ’ αυτού υποστηρίζει τον εκσυγχρονισμό της πυρηνικής τριάδας των ΗΠΑ, ενώ αντιμετωπίζει τα ζητήματα συντήρησης του αμερικανικού ναυτικού.

Σε ένα άρθρο του Οκτωβρίου 2023 για το Bulletin of Atomic Scientists, ο Andrew Facini υποστηρίζει ότι η προσήλωση των ΗΠΑ στο υλικό και τη στρατιωτική ικανότητα για την αντιμετώπιση του αυξανόμενου πυρηνικού οπλοστασίου της Κίνας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αστάθεια και πιθανό πυρηνικό πόλεμο λόγω του παραδόξου σταθερότητας-αστάθειας. Ο Φασίνι λέει ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να οικοδομήσουν αμοιβαία κατανόηση και μέτρα μείωσης του κινδύνου με την Κίνα για να αποφύγουν την κλιμάκωση.

Επικρίνει την προώθηση του SLCM-N και άλλων τακτικών πυρηνικών όπλων, τα οποία, όπως υποστηρίζει, περιπλέκουν τα αποτελέσματα των συγκρούσεων και αυξάνουν τον κίνδυνο γρήγορων πυρηνικών αντεπιθέσεων. Επισημαίνει επίσης τους κινδύνους των προσπαθειών κυριαρχίας κλιμάκωσης, τους οποίους αντίπαλοι όπως η Κίνα θα μπορούσαν να εκλάβουν ως έναυσμα για γρήγορες απαντήσεις.

Ο Facini υποστηρίζει μια στρατηγική που αποδέχεται πιθανά τρωτά σημεία σε ορισμένα επίπεδα για την πρόληψη χειρότερων συγκρούσεων και τονίζει τη σημασία του ελέγχου των όπλων και της επικοινωνίας για τη στρατηγική σταθερότητα. Λέει ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να συνεργαστούν με την Κίνα για να μειώσουν τις εντάσεις και να αποφύγουν τον πυρηνικό πόλεμο, τονίζοντας την ανάγκη για συνεχείς επενδύσεις στην κοινωνία των πολιτών και στις κυβερνητικές διαδικασίες για τη διατήρηση της αποτροπής.