Το βασικό ερώτημα που απασχολεί τον πρόεδρο Τραμπ, είναι εάν οι ΗΠΑ- συμμετέχοντας στον πόλεμο του Ισραήλ-θα μπορέσουν όντως να καταστρέψουν την πιο οχυρωμένη πυρηνική εγκατάσταση του Ιράν- τις εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου στο Φόρντοου, οι οποίες «θαμμένες» σε ένα βουνό, νότια της Τεχεράνης.
Γράφει ο Μιχάλης Ψύλος, Ναυτεμπορική
Ο κύβος ερρίφθη: Ο πρόεδρος Τραμπ λέει τώρα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επιδιώκουν εκεχειρία στον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. «Θέλουμε πλήρη, ολοκληρωτική νίκη», δήλωσε στον Λευκό Οίκο. «Ξέρετε τι είναι η νίκη; Όχι πυρηνικά όπλα», πρόσθεσε.
Ο Αμερικανός πρόεδρος ανακοίνωσε πάντως πώς θα πραγματοποιηθεί μια ακόμη συνάντηση σήμερα στο «Situation Room», το άκρως ασφαλές κέντρο εκτάκτων καταστάσεων, στον Λευκό Οίκο. Το βασικό ερώτημα που απασχολεί τον πρόεδρο Τραμπ, είναι εάν οι ΗΠΑ- συμμετέχοντας στον πόλεμο του Ισραήλ-θα μπορέσουν όντως να καταστρέψουν την πιο οχυρωμένη πυρηνική εγκατάσταση του Ιράν- τις εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου στο Φόρντοου, οι οποίες «θαμμένες» σε ένα βουνό, νότια της Τεχεράνης.
Οι αμφιβολίες του Τραμπ έγκεινται στο γεγονός πώς θέλει να βεβαιωθεί ότι μια τέτοια επίθεση δεν θα εμπλέξει τις ΗΠΑ σε έναν παρατεταμένο πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Και πάνω απ’ όλα, ότι θα επιτύχει στην πραγματικότητα τον στόχο της καταστροφής του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, λένε Αμερικανοί αξιωματούχοι.
Και ο Τραμπ απλώς δεν έχει πειστεί ακόμη η «χοντρή» -ή η διατρητική βόμβα των 13 τόνων-το Massive Ordnance Penetrator (MOP)- θα καταστρέψει ολοσχερώς το Φόρντοου. Τα MOP δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ στο πεδίο της μάχης, αν και έχουν υποβληθεί σε αρκετές δοκιμές κατά την ανάπτυξή τους.
Το πώς θα συμπεριφερθούν όμως οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρείται κρίσιμο για την περαιτέρω πορεία του πολέμου μεταξύ Ιράν και Ισραήλ.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έσπευσε πάντως σε τηλεοπτικό διάγγελμά του, να ευχαριστήσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ για την «υποστήριξή» του στην υπεράσπιση της χώρας του έναντι του Ιράν. Μάλλον κάτι ξέρει παραπάνω.
Απέχουν οι σύμμαχοι του Ιράν
Ο Τραμπ βασίζεται πάντως στο γεγονός ότι η Ρωσία και η Κίνα, για διαφορετικούς λόγους, δεν το βρίσκουν βολικό να υποστηρίξουν τον σύμμαχό τους,Ιράν, εμπλεκόμενοι σε έναν πόλεμο κατά του Ισραήλ.
Αλλά και οι περιφερειακοί σύμμαχοι της Ισλαμικής Δημοκρατίας – ο λεγόμενος «άξονας αντίστασης» – παραμένουν σχετικά ανενεργοί. Τόσο στον γειτονικό Λίβανο, η Χεζμπολάχ, όσο και η Χαμάς στη Γάζα, ακόμη και οι Χούθι στην Υεμένη, έχουν πρακτικά, εξουδετερωθεί. Αφού λοιπόν, χτύπησε όλες τις ομάδες που βρίσκονται κοντά στο Ιράν, ο Νετανιάχου αποφάσισε να πάει στην «πηγή του κακού» και να στραφεί στην Τεχεράνη.
Διαμελισμός του Ιράν
Αρχικά ξεκίνησε τον πόλεμο με έναν μόνο στόχο:να εξουδετερώσει τις πυρηνικές δυνατότητες του Ιράν. Αλλά «τρώγοντας έρχεται και η όρεξη»: Ο στόχος φαίνεται να είναι τώρα να ανατρέψει το θεοκρατικό καθεστώς και να ξανασχεδιάσει το χάρτη της Μέσης Ανατολής.
Διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη επαφές τόσο από την ισραηλινή όσο και από την ευρωπαϊκή πλευρά, με κουρδικές, αραβικές και αντιπολιτευόμενες ομάδες στο Μπαλουχιστάν, οι οποίες θα μπορούσαν να εξαπολύσουν μια τελική επίθεση στο καθεστώς της Τεχεράνης.
Αυτό προαναγγέλλει έναν διαμελισμό του Ιράν. Η χώρα είναι πολυεθνική: οι Πέρσες αποτελούν λίγο πάνω από το 50% του πληθυσμού και ο ίδιος ο Χαμενεΐ είναι Αζέρος.
Για να υπάρξει βέβαια μια λαϊκή εξέγερση κατά του καθεστώτος,χρειάζεται μια ένοπλη δύναμη για να την υποστηρίξει. Θα μπορούσε να συμβεί ένα εσωτερικό πραξικόπημα από τον στρατό. Το 1979, ο στρατός ήταν αυτός που ανέτρεψε τον Σάχη, παίρνοντας θέση στο πλευρό του Χομεϊνί. Θα το έκανε και πάλι; Για να σώσει ό,τι μπορούσε να σωθεί, για να διασφαλίσει ότι όλα θα τελείωναν χωρίς περαιτέρω καταστροφή, διατηρώντας τουλάχιστον την ενότητα της χώρας;
Σε κάθε περίπτωση, είμαστε μάρτυρες της γέννησης μιας νέας Μέσης Ανατολής. Στο όραμα του Νετανιάχου, όλα είναι πιθανά: ο Ισραηλινός πρωθυπουργός βλέπει ένα νέο καθεστώς στο Ιράν σε συμμαχία με τη Δύση. Ακόμη και το Πακιστάν ανησυχεί: ο ίδιος ο Νετανιάχου είχε δηλώσει στο παρελθόν ότι μόλις τελείωνε με την Τεχεράνη, θα προχωρούσε στην Ισλαμαμπάντ.Μόνο που το Πακιστάν διαθέτει πυρηνικά όπλα. Κσι είναι και σύμμαχος της Τουρκίας. Μύλος, δηλαδή…