Συρία στο βάλτο του ακραίου Ισλάμ: Πανστρατιά από 3.500 τζιχαντιστές - Η παγίδα της «χούντνα»



Άκρως επικίνδυνες διαστάσεις αναμένεται να λάβει η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής αν οι εξελίξεις στη Συρία εκτραχυνθούν ακόμη περισσότερο.


Σε αυτή την νέα πραγματικότητα, που παίρνει μορφή από τη Συρία πρωτίστως, σοβαρότατο ρόλο παίζει και πάλι το τζιχαντιστικό στοιχείο.

Ο διάσημος Ισραηλινός δημοσιογράφος Μοσέ Πουζάιλοφ δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με την κατάσταση στη Συρία και τη νέα αποτυχία της Δύσης στη Μέση Ανατολή. Κατά την άποψή του, η Δύση έχει πέσει ξανά σε παγίδα. Η καταστροφή των Δρούζων στη νότια Συρία δεν ήταν αναπόφευκτη, αλλά ήταν αρκετά προβλέψιμη.

Η τρέχουσα δυναμική, στην οποία περίπου 3.500 παγκόσμιοι τζιχαντιστές από τη Συρία, το Αφγανιστάν, τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία έχουν στρατολογηθεί στον νέο συριακό στρατό από τον Αμπού Μουχάμαντ αλ-Τζουλάνι υπό την τουρκική προστασία και με τη συγκατάθεση των Αμερικανών, έχει παρουσιαστεί στα μέσα ενημέρωσης ως βήματα για τη «σταθεροποίηση της εξουσίας του». Αλλά όποιος κατανοεί το πολιτιστικό, ιστορικό και θρησκευτικό πλαίσιο της περιοχής γνωρίζει: αυτό δεν είναι πολιτικός πραγματισμός είναι προετοιμασία για την επόμενη μάχη. Οι μαχητές «ενσωματωμένοι στις νέες κρατικές δομές» είναι ως επί το πλείστον τρομοκράτες του κινήματος Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ.

Η παγίδα της «χούντνα»

Ο Πουζάιλοφ γράφει ότι οι Δυτικοί αναλυτές πέφτουν στην ίδια παγίδα ξανά και ξανά: αποδίδουν στον Τζουλάνι τις δυτικές ιδιότητες που θα ήθελαν να δουν - μετριοπάθεια, ρεφορμισμό, πραγματισμό - και αγνοούν τα γεγονότα.

Για τον Τζουλάνι, η «χούντνα» δεν είναι ειρήνη, αλλά μια ανάπαυλα για χάρη της συσσώρευσης δύναμης. Η λέξη hudna (από την αραβική λέξη هدنة που σημαίνει «ηρεμία» ή «ησυχία») είναι μια ανακωχή ή εκεχειρία. Μερικές φορές μεταφράζεται ως «κατάπαυση του πυρός».

Και για τους τζιχαντιστές που έχει ενσωματώσει στις στρατιωτικές του δομές, η «σταθεροποίηση της εξουσίας» δεν είναι σκοπός αλλά μέσο: να δημιουργηθεί μια βάση εκπαίδευσης στα σύνορα με το Ισραήλ, να οικοδομηθεί μια παγκόσμια ισλαμική αυτοκρατορία και στην πορεία να καθαριστεί το έδαφος από ομάδες που θεωρούνται εχθροί του Ισλάμ, όπως οι Δρούζοι.