Ο Αμερικανός αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν (@mrubin1971) προέβη σε μια αμφιλεγόμενη πρόταση για την αναμόρφωση της περιφερειακής ισορροπίας δυνάμεων, καλώντας το Ισραήλ να αντικαταστήσει την ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο και προτείνοντας, παράλληλα, την ηγεσία της Ελλάδας σε μια αντίστοιχη αποστολή στην Αρμενία.
Έκκληση για αντικατάσταση της τουρκικής κατοχής με Ισραηλινή Ειρηνευτική Δύναμη
Ο Ρούμπιν τόνισε ότι η στρατιωτική κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου από την Τουρκία έχει εισέλθει πλέον στην έκτη δεκαετία, ζητώντας την αντικατάσταση της υφιστάμενης δύναμης του ΟΗΕ (UNFICYP) με Ισραηλινούς κυανόκρανους.
Σύμφωνα με τον αναλυτή, το Ισραήλ και η Κύπρος αποτελούν τους πλέον κατάλληλους εταίρους για τη διασφάλιση της περιφερειακής σταθερότητας, καθώς είναι δημοκρατικοί σύμμαχοι με ισχυρούς οικονομικούς και αμυντικούς δεσμούς και διαλειτουργικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Ο Ρούμπιν επισήμανε εμφατικά το γεγονός ότι στο όρος Πενταδάκτυλος, με θέα τη Λευκωσία, οι Τούρκοι στρατιώτες έχουν ζωγραφίσει μια τεράστια σημαία μήκους 400 μέτρων -ορατή ακόμη και από το διάστημα- για να σηματοδοτήσουν την τουρκική κατοχή.
Πρόσθεσε, με τόνο μισής ειρωνείας, ότι «λίγες χιλιάδες γαλόνια μπλε μπογιάς» θα μπορούσαν να μετατρέψουν την τουρκική σημαία σε ισραηλινή, συμβολίζοντας μια νέα ειρηνευτική και εποπτική βάση.
Η Ελλάδα σε ρόλο εποπτείας στα Τουρκο-Αρμενικά σύνορα
Ο Αμερικανός αναλυτής προχώρησε και σε μια δεύτερη πρόταση, υποδεικνύοντας ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αναλάβει ρόλο ειρηνευτικής και εποπτικής αποστολής στα σύνορα Τουρκίας-Αρμενίας.
Υποστήριξε ότι οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Αρμενία, οι οποίες θεωρούνται απομεινάρι του Ψυχρού Πολέμου, θα πρέπει επιτέλους να αποσυρθούν.
Ο Ρούμπιν σημείωσε ότι τόσο η Ελλάδα όσο και η Αρμενία, ως Ορθόδοξα Χριστιανικά και φιλοδυτικά έθνη, θα ήταν φυσικοί εταίροι σε μια τέτοια αποστολή.
Η πρόταση του Μάικλ Ρούμπιν εκλαμβάνεται ως μια έκκληση για επαναπροσδιορισμό της ισορροπίας δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο και τον Καύκασο και ως μια προσπάθεια αντιμετώπισης της διογκούμενης τουρκικής στρατιωτικής επιρροής μέσω της στενότερης συνεργασίας μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας.
Το άρθρο του Μάικλ Ρούμπιν* στο National Security JournalSend Israeli Peacekeepers to Cyprus - https://t.co/P9goDcbL5E #Cyprus #Gaza #Turkiye
— Michael Rubin (@mrubin1971) November 1, 2025
Βασικά σημεία και περίληψη:
🔴Η αποστολή Τούρκων «ειρηνευτών» στη Γάζα θα οξύνει τη σύγκρουση, δεδομένων των σχέσεων της Άγκυρας με τη Χαμάς και του βάρους της οθωμανικής κληρονομιάς. Το κείμενο καλεί επίσης να κλείσει η UNRWA (Υπηρεσία Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή), καθώς επέτρεψε την κατήχηση και την αποθήκευση όπλων.
🔴Καθώς η σταθεροποίηση της Γάζας παραμένει στάσιμη, προτείνεται μια στρατηγική ανταλλαγή: η αντικατάσταση της UNFICYP (Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο) με Ισραηλινούς ειρηνευτές στην Κύπρο -αξιοποιώντας τη διαλειτουργικότητα Ισραήλ–Κύπρου και μειώνοντας το κόστος- ενώ παράλληλα διερευνάται η δυνατότητα ελληνικής επίβλεψης στα τουρκικά σύνορα της Αρμενίας για να απομακρυνθούν οι ρωσικές δυνάμεις.
🔴Αυτό θεωρείται ευκαιρία για την κυβέρνηση Τραμπ να τερματίσει τις χρόνιες, «ζόμπι» αποστολές, να περιορίσει το εκπαιδευτικό μονοπώλιο της UNRWA και να ενισχύσει την περιφερειακή αποτροπή – με την αιτιολογία ότι μόνο τα επεκτατικά καθεστώτα θα έπρεπε να φοβούνται την διαφανή ισραηλινή/ελληνική επίβλεψη.
Αντί για Τούρκους Ειρηνευτές στη Γάζα, Στείλτε Ισραηλινούς στην Κύπρο
Ενώ η εκεχειρία Ισραήλ-Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας παραμένει εύθραυστη, η κυβέρνηση Τραμπ προχωρά με τα σχέδιά της για την ανοικοδόμηση της Γάζας.
Ορισμένες πρωτοβουλίες του Λευκού Οίκου είναι ευπρόσδεκτες.
Ωστόσο, η UNRWA, ένας οργανισμός που επέτρεψε την υιοθέτησή του από τη Χαμάς και άλλες τρομοκρατικές ομάδες, δεν πρέπει να έχει κανέναν ρόλο στη μεταπολεμική Γάζα.
Ενώ η σημερινή ηγεσία της UNRWA παρουσιάζει τις υπηρεσίες της ως απαραίτητες, αγνοεί τους ιδρυτικούς της διευθυντές, οι οποίοι είχαν προειδοποιήσει το 1951 ότι η UNRWA θα έπρεπε να διαλυθεί μέχρι το 1954, μήπως και γίνει ένας ηθικός κίνδυνος που προκαλεί περισσότερο κακό παρά καλό.
Με νεότερους φορείς να αναλαμβάνουν τους ρόλους ανοικοδόμησης και βοήθειας της UNRWA, ο ειδικευμένος οργανισμός του ΟΗΕ για τους Παλαιστινίους επιδιώκει να προστατεύσει το εκπαιδευτικό του μονοπώλιο.
Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ πρέπει να σταματήσει άμεσα αυτή την προοπτική, τόσο λόγω του πώς η UNRWA επέτρεψε στα σχολεία της να γίνουν αποθήκες για οπλισμό της Χαμάς, όσο και λόγω των δεκαετιών εκπαιδευτικών προγραμμάτων της που δίνουν έμφαση στην υποκίνηση αντί της ειρήνης και στον αντισημιτισμό αντί της ανεκτικότητας.
Δυστυχώς, η αποκατάσταση της UNRWA δεν είναι η μόνη κακή ιδέα που εξωτερικές δυνάμεις επιδιώκουν να επιβάλουν στη Γάζα ή να χρησιμοποιήσουν για να υπονομεύσουν το ειρηνευτικό σχέδιο Τραμπ.
Η πρόκληση των ξένων δυνάμεων
Καθώς το Ισραήλ αποσύρεται από το κέντρο της Λωρίδας της Γάζας, ο Τραμπ αναζητά άλλες χώρες που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ρόλο και να συνεισφέρουν στρατεύματα.
Πολλοί είναι απρόθυμοι: Κατανοούν αυτό που τα δυτικά Μέσα Ενημέρωσης φοβούνται να πουν.
Ο πληθυσμός της Γάζας ήταν συνένοχος. Παλαιστίνιοι πολίτες που συμμετείχαν στην αρχική επίθεση κατά του Ισραήλ επωφελήθηκαν από την απόκρυψη ομήρων.
Γιατροί και νοσηλευτές γνώριζαν για σήραγγες κάτω από νοσοκομεία.
Εν τω μεταξύ, η Χαμάς, όπως η Χεζμπολάχ στον Λίβανο, έχει κρυφτεί, αλλά απέχει πολύ από το να ηττηθεί.
Η πυρκαγιά μπορεί να έχει περιοριστεί κατά 90%, αλλά το τελευταίο 10% θα είναι το πιο δύσκολο.
Το πρόβλημα είναι ότι ορισμένες χώρες, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Ινδονησία, στις οποίες ο Τραμπ απευθύνθηκε για να συνεισφέρουν στρατεύματα, φέρνουν νερό για να σβήσουν τα απομεινάρια.
Άλλες χώρες, όπως η Τουρκία, φέρνουν βενζίνη για να αναζωπυρώσουν τις φλόγες.
Το να επιτραπεί στην Τουρκία να στείλει δυνάμεις της στη Γάζα θα άναβε ένα φυτίλι που θα μπορούσε να τυλίξει την περιοχή, ίσως όχι σε ένα μήνα ή έναν χρόνο, αλλά σίγουρα μέσα σε μια ή δύο δεκαετίες.
◾Πρώτον, η Τουρκία έχει ιστορικό στην περιοχή.
Ενώ ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ίσως ο Τομ Μπάρακ, ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία, εξυμνούν την Οθωμανική Αυτοκρατορία, το ιστορικό των τουρκικών θηριωδιών σε όλες τις πρώην κτήσεις της δημιουργεί ένα βάρος στο οποίο ο Λευκός Οίκος παραμένει τυφλός.
◾Δεύτερον, η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών υποστηρίζει τη Χαμάς, τόσο στον θρησκευτικό της εξτρεμισμό όσο και στις εκκλήσεις της για την εξάλειψη του Ισραήλ.
Το να επιτραπούν τουρκικά στρατεύματα στη Γάζα θα σημαίνει ενδυνάμωση της Χαμάς με χρήματα και εξοπλισμό για να αντιμετωπίσει το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Ιορδανία, τις οποίες η Μουσουλμανική Αδελφότητα επιδιώκει να κατακτήσει ή να ανατρέψει.
Ωστόσο, ενώ η Τουρκία μπορεί να χρησιμοποιήσει την έλλειψη ιστορικής επίγνωσης του Τραμπ και την άκριτη αποδοχή του Ερντογάν για να εδραιώσει μια προγεφυρωματική [προγεφύρωμα] ζώνη, τα περιφερειακά κράτη θα πρέπει να εκμεταλλευτούν τη νέα προθυμία για υπέρβαση των παραδοσιακών κόκκινων γραμμών για να επιλύσουν άλλες χρόνιες κρίσεις.
Μια καλύτερη πρόταση
Το Ισραήλ κατέλαβε τη Γάζα στον Πόλεμο των Έξι Ημερών με την Αίγυπτο και έλεγχε τη λωρίδα μέχρι το 2005, όταν ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν απέσυρε μονομερώς τις ισραηλινές δυνάμεις.
Τα τριάντα οκτώ χρόνια ήταν πολλά, αλλά η συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή της βόρειας Κύπρου επεκτείνεται πλέον στην έκτη δεκαετία της.
Ούτε είναι ασήμαντη η τουρκική κατοχή: η περιοχή που κατέχει η Τουρκία είναι εννέα φορές μεγαλύτερη από τη Λωρίδα της Γάζας.
Μια δύναμη των Ηνωμένων Εθνών χωρίζει την Κύπρο από την τουρκοκρατούμενη ζώνη.
Η αποστολή παρατηρητών συνεχίζεται, αλλά η Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο (UNFICYP) έχει γίνει το σύμβολο των «ζόμπι» αποστολών του ΟΗΕ και όχι ένας αποτελεσματικός μηχανισμός διατήρησης της ειρήνης.
Με την επιδίωξη να εισαγάγει τουρκικές δυνάμεις στη Γάζα, ο Ερντογάν παρέκαμψε την παραδοσιακή απαγόρευση των κρατών να διατηρούν την ειρήνη στη δική τους γειτονιά.
Αυτό ανοίγει νέες ευκαιρίες για τον Τραμπ να μεσολαβήσει για την περιφερειακή ειρήνη, ενθαρρύνοντας δημιουργικές νέες αναπτύξεις ειρηνευτικών δυνάμεων.
Για παράδειγμα, θα μπορούσε να προτείνει το Ισραήλ να αντικαταστήσει την UNFICYP.
Το Ισραήλ και η Κύπρος είναι δημοκρατίες, σύμμαχοι και εταίροι στον οικονομικό και τον τομέα της ασφάλειας.
Οι στρατοί τους είναι διαλειτουργικοί.
Ενώ ο ΟΗΕ προσλαμβάνει Βρετανούς, Αργεντινούς και Σλοβάκους στρατιώτες, και Ιρλανδούς και Κινέζους αστυνομικούς για να υπηρετήσουν στην Κύπρο, οι Ισραηλινοί θα ήταν πιο αποτελεσματικοί, οικονομικοί και ευπρόσδεκτοι.
Η Κύπρος δεν είναι επίσης η μόνη χώρα όπου η Ουάσιγκτον θα πρέπει να πιέσει για μια αλλαγή στις παλαιές επιχειρήσεις διατήρησης της ειρήνης και συνοριακών δυνάμεων.
Η Αρμενία είναι πλέον σταθερά ένα δυτικό έθνος, αλλά εξακολουθεί να φιλοξενεί μια ρωσική στρατιωτική βάση και συνοριακή δύναμη, μια κληρονομιά της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, όταν τα σύνορά της με την Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, ήταν ένα πιθανό γεωπολιτικό σημείο ανάφλεξης.
Σήμερα, οι Ρώσοι έχουν ξεπεράσει το όριο φιλοξενίας, ωστόσο οι Αρμένιοι είναι επιφυλακτικοί απέναντι στην Τουρκία.
Η Ελλάδα -η οποία, όπως η Αρμενία, ασπάζεται την Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη και μια φιλοδυτική προοπτική- θα ήταν μια φυσική χώρα συνεισφοράς για έναν ρόλο αντικατάστασης ειρηνευτικής δύναμης και επίβλεψης στα τουρκο-αρμενικά σύνορα.
Σχέδια για το όρος Πενταδάκτυλος
Στο Όρος Πενταδάκτυλος, που δεσπόζει πάνω από την κυπριακή πρωτεύουσα Λευκωσία, Τούρκοι στρατιώτες ζωγράφισαν μια σημαία μήκους 430 μέτρων, ορατή από το διάστημα, για να γιορτάσουν την τουρκική κατοχή. Ευτυχώς, η σημαία της τουρκικής [κατοχικής] ζώνης, όπως και η ισραηλινή, έχει λευκό φόντο και δύο οριζόντιες λωρίδες.
Το μόνο που θα χρειαζόταν θα ήταν μερικές χιλιάδες γαλόνια μπλε μπογιάς για να μετατραπεί η σημαία σε αυτή του Ισραήλ, σηματοδοτώντας τη νέα της βάση διατήρησης της ειρήνης και επίβλεψης.
Ο Τραμπ όχι μόνο θα μπορούσε να ενισχύσει την υποψηφιότητά του για το Νόμπελ Ειρήνης εάν έσπαγε το αδιέξοδο της Κύπρου που διαρκεί περισσότερο από μισό αιώνα, αλλά η οικογένειά του θα μπορούσε επίσης να αποκομίσει ένα αξιοπρεπές κέρδος επενδύοντας σε μπλε μπογιά και, για τα αρμενικά σύνορα, σε ελληνικές σημαίες.
Θα ήταν ένα win-win για την Κύπρο και την Αρμενία. Πράγματι, μόνο τα καθεστώτα που φοβούνται την τίμια επίβλεψη και επιδιώκουν να κρύψουν τις επεκτατικές τους φιλοδοξίες θα αντιτίθεντο στους ισραηλινούς και ελληνικούς ρόλους.
Σχετικά με τον συγγραφέα
Ο Δρ. Μάικλ Ρούμπιν* (Michael Rubin) είναι ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute και διευθυντής ανάλυσης πολιτικής στο Middle East Forum.
Οι εκφραζόμενες απόψεις είναι δικές του.
Ο Δρ. Ρούμπιν, πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου, έχει ζήσει στο Ιράν μετά την επανάσταση, στην Υεμένη, και τόσο στο προ-όσο και στο μεταπολεμικό Ιράκ.
Πέρασε επίσης χρόνο με τους Ταλιμπάν πριν από την 11η Σεπτεμβρίου.
Για περισσότερο από μια δεκαετία, δίδαξε μαθήματα εν πλω για το Κέρας της Αφρικής και τη Μέση Ανατολή, καλύπτοντας συγκρούσεις, πολιτισμό και τρομοκρατία σε αναπτυγμένες μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού και των Πεζοναυτών των ΗΠΑ.
Οι απόψεις που εκφράζονται είναι του συγγραφέα.