Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης
Όλα ξεκίνησαν με την επιχείρηση άρσης του lockdown και τις πρώτες συγκρούσεις
στην Βουλή.
Ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να συγκρουστεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την
στήριξη των επιχειρήσεων και των εργαζομένων με αφήγημα ότι η κυβέρνηση
έφερε την ύφεση πριν την πανδημία. Ωστόσο λίγες ώρες αργότερα βρέθηκε να
πρέπει να διαχειριστεί τις νέες αποκαλύψεις για τον κτηματομεσιτικό οργασμό
του ευρωβουλευτή του κόμματος, Δημήτρη Παπαδημούλη.
Η αλήθεια είναι πως ουδείς πρέπει να ψέξει τον κ. Παπαδημούλη για τον αριθμό
των ακινήτων που διαθέτει και αγοράζει. Αυτό είναι δικαίωμα όλων, από την
στιγμή που το χρήμα που διαθέτει το έχει αποκτήσει με νόμιμο τρόπο. Η
αντιπαράθεση προήλθε από τον τρόπο αξιοποίησής τους, αφού φάνηκε πως ο
ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ λάμβανε ενοίκια από ΜΚΟ παραχωρώντας τα
διαμερίσματα σε μετανάστες.
Το ζήτημα που προκλήθηκε ήταν ξεκάθαρα ηθικό. Γι’ αυτό και στα εσωτερικά
όργανα του κόμματος φάνηκε να παρεμβαίνει με δήλωσή του για το θέμα ακόμα
και ο Αλέξης Τσίπρας σε μία προσπάθεια να δώσει τέλος στην εσωστρέφεια αφού
ολοένα και περισσότερα στελέχη είχαν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους. Ο έτερος
ευρωβουλευτής, Στέλιος Κούλογλου, μάλιστα έκανε λόγο ακόμα και για το
ενδεχόμενο παραίτησής του από την ευρωομάδα του κόμματος!
Από την άλλη, εκεί που θα έλεγε κανείς πως το παραπάνω ζήτημα θα ξεχνιόταν
μετά και τις εσωτερικές διεργασίες, στο προσκήνιο ήρθε πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ για το
περιβόητο σποτ με τις χρηματοδοτήσεις της κυβέρνησης στα ΜΜΕ για την
καμπάνια για την πανδημία. Το βίντεο στοχοποίησε συλλήβδην όλους τους
δημοσιογράφους και προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις από όλους σχεδόν τους
συναδέλφους ανεξαρτήτου πολιτικής τοποθέτησης.
Εν προκειμένω τα πράγματα είναι απλά. Το εν λόγω βίντεο είναι απαράδεκτο
αφού παρουσιάζει τους δημοσιογράφους σαν έναν κλάδο που πληρώνεται για να
γράφει αυτά που του επιβάλλουν. Δεν στοχοποιεί μόνο τους εργαζομένους αλλά
τον κλάδο συνολικά σε μία προσπάθεια να επανέλθει η δημόσια συζήτηση στο
διχαστικό «αλήτες-ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι» της πάνω πλατείας των
Αγανακτισμένων. Για να μην σχολιάσουμε δε, πως το γεγονός ότι δεν εξηγεί τα
του Μωυσή, αφήνει ακόμα και αντισημιτικά μηνύματα. Για τους μη γνωρίζοντες ο
Μωυσής ήταν μία αποστροφή συναδέλφου σε άρθρο του για τον που παρομοίαζε τον
Κυριάκο Μητσοτάκη με τον Εβραίο γενάρχη.
Ειλικρινά, τόσα χρόνια δημοσιογράφος, ποτέ δεν έχω δει δημοσιογράφους τόσο
ταυτισμένους με τον ΣΥΡΙΖΑ να εναντιώνονται σε αυτόν. Το λες και επιτυχία.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, έρχονται στο φως της δημοσιότητας όχι μόνο οι
χρηματοδοτήσεις συγκεκριμένων ΜΜΕ κατά την διάρκεια διακυβέρνησης
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά και οι καταγγελίες για παρεμβάσεις στην Αστυνομία για
συλλήψεις δημοσιογράφων.
Μέσα σε λίγες ώρες, ο Αλέξης Τσίπρας, είδε τον ΣΥΡΙΖΑ, από κατήγορος για τα
χρήματα της καμπάνιας για την πανδημία, να μετατρέπεται σε κατηγορούμενο όχι
για ένα αλλά για τρία θέματα της επικαιρότητας.
Η άρνηση ωστόσο, της κεντρικής γραμμής, να εκφραστεί απολογητικά, φανερώνει
μία αλαζονεία αλλά και το τι θα ακολουθήσει. Η περίοδος της συγκατάβασης
λόγω των όποιων κρίσεων τελείωσε. Σειρά έχει το πολιτικό ροκ.