Η επικείμενη λόγω Οθωμανικών βλέψεων διάλυση της Τουρκίας θα προέλθει από την
Ρωσία και όχι από τις ΗΠΑ
Σύμφωνα τον Ρώσο ειδικό Gevorg Mirzayan, το Κρεμλίνο γνωρίζει πλέον πάρα πολύ
καλά ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να βάλουν ποτέ την Τουρκία στην θέση της, παρά
τις ωμές προκλήσεις της Άγκυρας σε Ελλάδα, ΕΕ, Γαλλία και ΝΑΤΟ, όπως
επιδεικτικά αναφέρεται.
Ο ίδιος αναφέρει ότι ο “Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ερντογάν συμπεριφέρεται όλο
και πιο επιθετικά, κατά της Ελλάδος κυρίως.''
Γιατί όμως οι Αμερικανοί ανέχονται από την Τουρκία αυτό που δεν θα ανέχονταν
από κανέναν άλλο και δεν βάζουν την Άγκυρα στη θέση της;
Η Τουρκία είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο για το ΝΑΤΟ σήμερα όχι όμως για την
δήθεν ισχύ των τουρκικών δυνάμεων.
Τα τελευταία χρόνια, η Άγκυρα συμπεριφέρεται εξαιρετικά προκλητικά απέναντι
στους Ευρωπαίους και Αμερικανούς συμμάχους της.
Ο κατάλογος των τουρκικών αμαρτιών είναι τεράστιος. Ο Ερντογάν ενάντια στη
βούληση της Ουάσιγκτον, αγόρασε ρωσικά συστήματα S-400.
Ο ίδιος ο σουλτάνος σκοτώνει Κούρδους συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών στη
Συρία (και μαζί σκοτώνει και τη φήμη των Ηνωμένων Πολιτειών ως αξιόπιστο
σύμμαχο σε όσους βασίζονται σε αυτές).
Ο Ερντογάν υποστηρίζει τους ακραίους ισλαμιστές τρομοκράτες της Χαμάς στη
Λωρίδα της Γάζας.
Ο Τούρκος πρόεδρος παρουσίασε προκλητικά σε Μόσχα-Τεχεράνη “σχέδιο”, το οποίο
διαμοιράζει τον Καύκασο στα "τρία", εκδιώκοντας έτσι Αμερικανούς και
Ευρωπαίους από το προπύργιο της Γεωργίας, καθώς και από την περιοχή της
Κασπίας.
Η Τουρκία οργανώνει ωμές στρατιωτικές προκλήσεις εναντίον του συμμάχου της στο
ΝΑΤΟ, Ελλάδας. Απειλεί να πλημμυρίσει την Ευρώπη με πρόσφυγες από τη Μέση
Ανατολή, ειδικά εάν η Άγκυρα αποκτήσει τον έλεγχο της Λιβύης.
Επίσης εξευτέλισε με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής, Ursula von der Leyen, σε πρόσφατη επίσκεψη της που αφορούσε τις
διαπραγματεύσεις για την αποκατάσταση των τουρκοευρωπαϊκών σχέσεων.
Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι η παρουσία της στο ΝΑΤΟ είναι ζωτικής
σημασίας για την Άγκυρα.
Πρώτον, από την άποψη της διασφάλισης της φυσικής ασφάλειας, οι Τούρκοι
μπορούν να είναι τόσο περήφανοι για τη δύναμη του στρατού τους όσο θέλουν,
αλλά ο Ρετζέπ Ερντογάν έχει ένα εκπληκτικό παράδειγμα να κάνει εχθρούς. Σήμερα
δεν υπάρχει ούτε ένα φιλικό κράτος κατά μήκος των τουρκικών συνόρων (με
εξαίρεση το ημι-υποτελές Αζερμπαϊτζάν).
Δεύτερον, η Τουρκία χρειάζεται το ΝΑΤΟ για να αυξήσει την πολιτική επιρροή
της. Διαφορετικά, ούτε η Ρωσία ούτε το Ιράν θα είχαν κάνει σοβαρές
παραχωρήσεις στην Άγκυρα, είτε στη Συρία είτε στον Καύκασο.
Με βάση αυτό, τίθενται τα εξής ερωτήματα:
Α. Γιατί οι Αμερικανοί δεν βάζουν την Τουρκία στη θέση της;
Β. Γιατί δεν την απειλούν ότι θα την πετάξουν έξω από το ΝΑΤΟ;
Χωρίς αμφιβολία, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες ελάμβαναν ένα τέτοιο βήμα, ολόκληρη
η Ευρώπη θα προσυπόγραφε.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση έγινε κατανοητό ότι το 41% των Γερμανών
θεωρούν την Τουρκία του Ερντογάν μέγα «εχθρό» ενώ το 11% την θεωρεί ως
«αντίπαλο».
«Χωρίς την Τουρκία, θα είναι δύσκολη η επιβίωση του ΝΑΤΟ όχι μόνο να
διατηρήσει τη δύναμή του, αλλά και την ύπαρξή του», δηλώνει προκλητικά ο ίδιος
ο Ερντογάν.
Είναι αλήθεια ότι το ζήτημα δεν αφορά τη συμβολή του τουρκικού στρατού στην
αμυντική ικανότητα της συμμαχίας, αλλά στη συμβολή του Ερντογάν και των
πολιτικών του στη διατήρηση του ΝΑΤΟ ως πολιτικού σχεδίου.
Γιατί η Αμερική χρειάζεται μια δυνατή Τουρκία για να συγκρατήσει τη Ρωσία.
Η απόσπαση της Μόσχας από τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, η δημιουργία προβλημάτων
στον Νότιο Καύκασο, καθώς και διεξαγωγή ανατρεπτικών ενεργειών μέσω «ήπιων
δυνάμεων» στην Κριμαία, την περιοχή του Βόλγα και τη Σιβηρία, αποτελούν σχέδια
των ΗΠΑ που υλοποιούν οι Τούρκοι.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες καταφέρνουν να πετύχουν πολλά από τα σχέδια τους, αλλά
παράλληλα ο Ερντογάν ενισχύει την θέση του έναντι όλων των Μουσουλμάνων,
ετοιμάζοντας την αναβίωση της πάλαι ποτέ Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ή έτσι
τουλάχιστον νομίζει.
Η Αμερική χρειάζεται μια ισχυρή Τουρκία για να αντιμετωπίσει την Κίνα.
Επομένως, υποστηρίζει σθεναρά τις φιλοδοξίες και τη ήπια δύναμη της Άγκυρας
στην Κεντρική Ασία.
Όσο περισσότερο εξισλαμίζεται και είναι ασταθής η περιοχή, τόσο πιο δύσκολο θα
είναι για τους Κινέζους να συναλλάσσονται με την Ευρώπη μέσω αυτής.
Επιπλέον, οι Ισλαμιστές της Κεντρικής Ασίας, με επικεφαλής τον Ερντογάν που
παρουσιάζεται ως «προστάτης όλων των μουσουλμάνων», επηρεάζει την
κατάσταση στο Σιντζιάνγκ, όπου οι ντόπιοι Ουιγούροι διεξάγουν έναν
ανταρτικό πόλεμο εναντίον των Κινέζων.
Η Αμερική χρειάζεται μια ισχυρή Τουρκία για να αντιμετωπίσει το Ιράν. Η
Τουρκία όμως προωθεί την ιδέα του παρκτουρκισμού και του εθνικισμού παντού
στην περιοχή.
Η Αμερική χρειάζεται μια ισχυρή Τουρκία για να αντιμετωπίσει την Ευρώπη. Ναι,
ο Μπάιντεν άλλαξε την προσέγγισή του στις χώρες του Παλαιού Κόσμου και, σε
αντίθεση με τον Τραμπ, δεν εργάζεται ανοιχτά για να καταρρεύσει και να
δυσφημίσει την ΕΕ.
Ωστόσο, η Ευρώπη είναι αδύναμη και ανυπεράσπιστη στρατιωτικά. Όσο λειτουργεί η
ιστορία περί ρωσικής απειλής, τόσο πιο σημαντικές θα είναι οι απειλές που
θέτονται στην ΕΕ από την Τουρκία (εισροή προσφύγων, στρατιωτικές
προκλήσεις εναντίον της Ελλάδας κά).
Τέλος, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται την Τουρκία ως υπεργολάβο για
περιφερειακές συγκρούσεις. Η αμερικανική κοινωνία έχει κουραστεί από πολέμους
σε ξένα εδάφη και η Άγκυρα είναι πάντα έτοιμη να συνδράμει στα σχέδια των ΗΠΑ.
Για παράδειγμα, η τουρκική παραμονή στο Αφγανιστάν για να υπερασπιστεί
τα αμερικανικά συμφέροντα μετά την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων.
Γι 'αυτό οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτιμούν τον Τούρκο σύμμαχο.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο Μπάιντεν είπε ότι θα στηρίξει
την τουρκική αντιπολίτευση και θα παρέμβει στις εσωτερικές υποθέσεις της
χώρας.
“Ωστόσο, μόλις τελείωσε η προεκλογική πίεση, ο Μπάιντεν εγκατέλειψε απολύτως
λογικά τις λαϊκιστικές του θέσεις σε ότι αφορά την Τουρκία », έγραψε η
τουρκική εφημερίδα Sabah.
Φυσικά, το ζήτημα του ελέγχου παραμένει επίκαιρο και το πρόβλημα εδώ δεν είναι
αφορά τόσο την Τουρκία όσο στις φιλοδοξίες του Ρετζέπ Ερντογάν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προσπαθήσει ειλικρινά να ξεριζώσουν αυτήν την
«ρίζα του κακού». Ο Μπάιντεν θέλει να μειώσει το επίπεδο του τουρκικού
επεκτατισμού απέναντι στους Ευρωπαίους συμμάχους (που είναι τώρα πιστοί στην
Ουάσιγκτον όπως η Ελλάδα) και να πείσει τον Ερντογάν να σταματήσει να
συμπεριφέρεται ταπεινωτικά έναντι των ηγετών της Ευρώπης.
Έτσι, κατά την πρόσφατη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, ο Ερντογάν
συναντήθηκε με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αυτό ήταν "ένα βήμα προς ένα πιο ήσυχο καλοκαίρι", αποφεύγοντας την
επανάληψη των γεγονότων του 2020, όταν οι δύο χώρες βρέθηκαν σχεδόν στο χείλος
του πολέμου λόγω των ενεργειών της Τουρκίας στα ελληνικά χωρικά ύδατα.
Πραγματοποιήθηκαν επίσης διαπραγματεύσεις με τη Γαλλία. Το Παρίσι πιστεύει ότι
οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών βρίσκονται σε διαδικασία ανάκαμψης”, αλλά αυτά
είναι στάχτη στα μάτια όλων αφού η Άγκυρα προωθεί τα δικά της μοχθηρά
σχέδια'', κατέληξε ο Ρώσος ειδικός.
Ο Ερντογάν άλλαξε τακτική, αλλά δεν άλλαξε μυαλά και προσπαθεί να σφετεριστεί
τους πάντες για να πετύχει τα σχέδια του ειδικά κατά Ελλάδος-Κύπρου.
Είναι ο ηγέτης μιας χώρας που αποτελείται από πολλές εθνοτικές μειονότητες που
κατρακυλά στο ιρανικό ισλαμικό μοντέλο, κινούμενη ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και
Ρωσία-Κίνα.
Οι Τούρκοι υλοποιώντας κατά ένα τρόπο κάποια από τα σχέδια των ΗΠΑ, υλοποιούν
παράλληλα και τα νεο-Οθωμανικά σχέδια τους αλλάζοντας το χάρτη της τάξης
πραγμάτων ο οποίος σχηματίστηκες μετά το 1945.
Η τουρκική αλαζονεία, ο ακραίος ισλαμισμός, τα αδηφάγα τουρκικά σχέδια, και
τέλος η κοροϊδία προς “φίλους” και “συμμάχους” από την Άγκυρα, θα προκαλέσει
την βίαιη αντίδραση της δύσης με στρατιωτικά μέσα αυτήν την φορά, η οποία θα
προκαλέσει την διάλυση της χώρας αυτής στα πρότυπα της “Γιουγκοσλαβίας”, ότι
και να δηλώνουν διάφοροι “ειδικοί” εντός και εκτός Ελλάδος, που δεν βλέπουν
ότι η Άγκυρα οδεύει μόνη της στον “γκρεμό” βάσει και της ιστορίας.