Η πρόσφατη εμφάνιση της Fincantieri (του μεγαλύτερου ιταλικού ναυπηγείου με
τεράστια εμπειρία σε πολεμικά σκάφη), στην προσπάθεια διάσωσης των Ναυπηγείων
Ελευσίνας, αποτέλεσε μια σημαντική εξέλιξη, πλην όμως ακόμη τίποτα δεν μπορεί
να θεωρείται σίγουρο.
Η υπόθεση των Ναυπηγείων Ελευσίνας είναι περίπλοκη και δεν θα έχει ξεκαθαρίσει
πριν τα Χριστούγεννα στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Αυτή τη στιγμή τα Ναυπηγεία είναι σε διαδικασία πτώχευσης, και πρέπει μέχρι
τέλος του έτους να κατατεθεί σε δικαστήριο ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εξυγίανσης
τους, από την συνεργασία της ελληνικής εταιρίας Onex με τη Fincantieri.
Παρ΄όλα αυτά όταν έγινε γνωστό το ενδιαφέρον της Fincantieri ( για τα
Ναυπηγεία Ελευσίνας, η σκέψη των περισσοτέρων (και δικαίως) πήγε στο
«πρόγραμμα», αν και επίσημα δεν υπάρχει τέτοιο, απόκτησης κορβετών με στόχο
την αντικατάσταση των φρεγατών “S”.
Βέβαια, όπως κατ΄ επανάληψη έχουμε τονίσει η κατηγορία «κορβέτα», δεν έχει
σχέση με τα παλαιότερα δεδομένα. Τα σκάφη είναι απλώς φρεγάτες χαμηλότερου
όμως κόστους.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση των ναυπηγείων της Fincantieri και αν
υπάρξει λύση για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, τότε μοιραία η υπόθεση των κορβετών
λαμβάνει νέα διάσταση καθώς τα ιταλικά ναυπηγεία ναυπηγούν ήδη την κλάση Doha.
Και λέμε νέα δεδομένα καθώς η κλάση Gowind φαίνεται πως αποκτά ανταγωνιστή και
μάλιστα σοβαρό. Οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου
Παναγιωτόπουλου περί «χρονοβόρας; Και περίπλοκης διαδικασίας» επιλογής
κορβετών συνηγορεί πως το θέμα της προμήθειας Gowind δεν είναι καθόλου
σίγουρο, όπως αρχικά είχε ερμηνευθεί.
Η κλάση Doha, είναι ουσιαστικά μια φρεγάτα με εκτόπισμα 3.250 τόνων μήκος 107
μέτρων (μόλις 15 μέτρα κοντύτερη από τις FDI) και πλάτος 14,7 μέτρων. Η πρόωση
του σκάφους γίνεται με σύστημα (CODAD) δηλαδή δύο μηχανών ντίζελ,
αναπτύσσοντας μέγιστη ταχύτητα 28 κόμβων και με αυτονομία 21 ημερών.
Ο κύριος αισθητήρας του πλοίου είναι το ραντάρ πολλαπλών ρόλων Kronos
της Leonardo, τεχνολογίας AESA το οποίο χρησιμοποιείται και στις ιταλικές
FREMM. Το ραντάρ έχει μέγιστη εμβέλεια μεταξύ 180 και 250 χλμ. και εκπέμπει
στην μπάντα συχνοτήτων C/X. Σύμφωνα με διαθέσιμες πληροφορίες το ραντάρ μπορεί
να εντοπίζει βλήματα επιφανείας-επιφανείας με RCS 0,1 τ.μ. τα οποία πετούν με
ταχύτητες έως 3 mach και σε ύψος 7 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, σε
απόσταση 20 έως 25 χλμ. Μπορεί να παρακολουθεί ταυτόχρονα έως και 300 στόχους
με ανανέωση δεδομένων κάθε 1 δευτ. για του πιο επικίνδυνους και κάθε 4 δευτ.
για τους υπόλοιπους.
Το σύστημα διαχείρισης δεδομένων μάχης είναι το ATHENA ιταλικής κατασκευής.
Ο οπλισμός της Doha τυπικός για σκάφη της κατηγορίας, έχει όμως το σημαντικό
πλεονέκτημα της δυνατότητας χρήσης των ASTER-30. Πιο συγκεκριμένα από ένα
πυροβόλο Oto Melara των 76 χλστ. οκτώ βλήματα Exocet MM40, 16
βλήματα ASTER-30, ένα σύστημα εγγύς προστασίας RAM και δύο πυργίσκους με
πυροβόλα 30 χλστ. Marlin. Η κλάση μπορεί να φιλοξενήσει ένα οργανικό
ελικόπτερο κατηγορίας NH-90.
Το σκάφος έχει δύο συστήματα σόναρ:
Ένα στην πλώρη το Thesan για νάρκες, μετωπικές απειλές από
τορπίλες και ένα συρόμενο το Black Snake DCL.
Η κλάση ναυπηγείται για το Ναυτικό του Κατάρ με το πρώτο –από τα τέσσερα-
σκάφη το Al Zubarah F101 να βρίσκεται σε θαλάσσιες δοκιμές
και να παραδίδεται εντός του 2021.
Οι επιδόσεις της Doha σε σχέση με την Gowind είναι παρεμφερείς πλην του
αντιαεροπορικού εξοπλισμού ο οποίος είναι ανώτερος.
Βέβαια το θέμα είναι ακόμη πρόωρο για να προβούμε σε ασφαλή συμπεράσματα. Το
ΠΝ θέλει τέσσερα σκάφη της κατηγορίας αυτής (το λιγότερο) αλλά αυτό φυσικά
συνδέεται τόσο με την παραγγελία των τριών FDI (και να θα γίνουν τέσσερις),
όπως και με την υπόθεση των ναυπηγείων Ελευσίνας. Εάν πάντως η κλάση μπορούσε
να αποκτήσει το σύστημα διαχείρισης πληροφοριών μάχης SETIS (που θα βρίσκεται
στις FDI) και το ραντάρ NS250 που κατασκευάζει η Thales, αντί του Kronos
Naval, τότε η πρόταση των ιταλικών κορβετών θα μπορούσε να αποκτήσει
ενδιαφέρουσα δυναμική.