Τα δομικά προβλήματα της ΕΛ-ΑΣ δεν λύνονται με «ασπιρίνες», αλλά με «βαθύ νυστέρι»!!!



1. Είδαμε το ρεπορτάζ σχετικά με το γεγονός πως, την βραδιά της επίθεσης με βόμβες μολότοφ στο Α.Τ. Ακροπόλεως, σκοπός ήταν ένας δόκιμος αστυφύλακας, καθώς επίσης την ανακοίνωση της οικείας ένωσης αστυνομικών, που τονίζει: «…Δεν μπορούν να γίνονται πλέον άλλα «μπαλώματα» και να κρύβεται το πρόβλημα «κάτω από το χαλί». Θεωρούμε απαράδεκτο να μας καταγγέλλεται, ότι σκοπός του αστυνομικού καταστήματος την ώρα της επίθεσης ήταν δόκιμος αστυφύλακας!...».

Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.

2. Το ότι βέβαια αυτή η κατάσταση αποτελεί μόνιμο καθεστώς δεκαετιών το αγνοούσαν τα συνδικαλιστικά όργανα; Τώρα «πέσανε από τα σύννεφα»; Και το σοβαρότερο αγνοούν επίσης, ότι δόκιμοι αστυφύλακες εκτελούν και καθήκοντα Αξιωματικού Υπηρεσίας; Που είχαν στραμμένη την προσοχή τους; Μήπως στα παραθυράκια των καναλιών; Τελικά ποια είναι η έννοια της πρακτικής εκπαίδευσης των δοκίμων; Πως την εννοεί η Ηγεσία; Να «μπαλώνει τρύπες» στις λειτουργικές ανεπάρκειες; Μπορεί ο δόκιμος να ενεργεί μόνος του χωρίς τη σύμπραξη «παλιού» συναδέλφου, που θα του «μάθει τη δουλειά»;;;

3. Αποτελεί μια από τις βασικές αρχές (ένατη), ότι η αποτελεσματικότητα της αστυνομίας αναγνωρίζεται στην απουσία του εγκλήματος και της αταξίας (πρόληψη) και όχι στην ορατή απόδειξη της αστυνομικής δράσης (καταστολή-εξιχνίαση) στην αντιμετώπισή του (βλ.The Peelian Principles for Policing, from HMIC’s Annual Assessment of Policing in England and Wales 2013/14). Ως γνωστόν ο υδροκεφαλισμός και ο συγκεντρωτισμός επικρατεί στο οργανόγραμμα της ΕΛ-ΑΣ, που έχει πάρει τη μορφή ανάποδης πυραμίδας (με διπλά επιτελεία, πολλές κεντρικές δ/νσεις κ.α.) αφενός και αφετέρου η πολυδιάσπαση με τη δημιουργία διάφορων Μονάδων (Ομάδων), Γραφείων, Τμημάτων και Υπηρεσιών, ακυρώνει τον αναγκαίο συντονισμό, έλεγχο και ενότητα της προσταγής (clear chain of command) και κατασπαταλά δυνάμεις σε γραφειοκρατικές λειτουργίες (γραμματείες, σκοπιές, αξιωματικούς υπηρεσίας, διοικητές-υποδιοικητές κ.λ.π.).

4.Αποτέλεσμα των δομικών αυτών προβλημάτων είναι η υποστελέχωση, στα όρια της διάλυσης, των Αστυνομικών Τμημάτων και Τμημάτων Ασφαλείας (και κατά συνέπεια της ΕΛ-ΑΣ, αφού αυτά αποτελούν τα κύτταρα του Σώματος), τα οποία όχι μόνο αδυνατούν να ασκήσουν αστυνόμευση με περιπολίες (πεζές ή εποχούμενες), αλλά ούτε να καλύψουν τις βασικές ανάγκες εσωτερικών λειτουργιών, όταν πολλές φορές δεν διαθέτουν βαθμοφόρο Αξιωματικό Υπηρεσίας ή και (το χειρότερο) κλείνουν τις βραδινές ώρες σε κάποιες περιπτώσεις.

5.Απαιτείται λοιπόν απλούστευση του οργανογράμματος των Υπηρεσιών, λιγότερες και ευέλικτες δομές, κατάργηση-συγχώνευση (ενοποίηση) των Διευθύνσεων και Τμημάτων με ομοειδές αντικείμενο και ενίσχυση των περιφερειακών και μάχιμων Υπηρεσιών. Υπαγωγή των αυτοτελών κεντρικών Υπηρεσιών στις υφιστάμενες-αντίστοιχες οργανωτικές δομές και όχι σε μονοπρόσωπα όργανα, ώστε να επιτυγχάνεται ο αναγκαίος συντονισμός. Ενδεικτικά επιβάλλεται ή πρέπει:

α. Να συγχωνευτούν οι Κλάδοι του Επιτελείου του Αρχηγείου σε τρεις (3) με αντίστοιχη ενοποίηση Δ/νσεων και Τμημάτων. Οι αυτοτελείς κεντρικές υπηρεσίες (πλην των ειδικών περιπτώσεων) να ενταχθούν στους οικείους Κλάδους.

β. Να ιδρυθεί Ενιαίο Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων, για το σύνολο των αρμοδιοτήτων, στο Επιτελείο της Γ.Α.Δ. Αττικής και αντίστοιχων Υπηρεσιών. Σε τέτοιο πρέπει να μετεξελιχθεί το Κέντρο Επιχειρήσεων της Άμεσης Δράσης (η κατάργηση της οποίας επιβάλλεται, αφού δεν ασκεί αστυνόμευση και πρόληψη παρά μόνο καταστολή και για τους ειδικότερους λόγους, που έχουμε αναλύσει σε προγενέστερα άρθρα μας) και ταυτόχρονα το ανθρώπινο δυναμικό και τα μέσα να κατανεμηθούν οργανωτικά-διοικητικά στα κατά τόπους Αστυνομικά Τμήματα.

γ. Να ενταχθούν τα Τμήματα Άμεσης Δράσης και οι Ομάδες Αστυνόμευσης των Νομών στα οικεία Αστυνομικά Τμήματα.

δ. Να συγχωνευθούν τα Τμήματα Τροχαίας Αυτοκινητοδρόμων (με την επιφύλαξη των ειδικών προβλέψεων από τις συμβάσεις παραχώρησης) και οι Ο.Ε.Π.Τ.Α με τα οικεία Τμήματα Τροχαίας.

6. Κατά καιρούς έχουμε επισημάνει τις λάθος επιλογές (όπως η μη κατάταξη μέσω των Πανελλήνιων). Δυστυχώς δεν εισακουσθήκαμε. Τώρα η Κυβέρνηση πληρώνει το τίμημα. Τα σεμινάρια των Ειδικών Φρουρών δεν μπορεί να υποκαταστήσουν την αστυνομική εκπαίδευση. Αποτελούν απλώς «ασπιρίνες». Οι αστυνομικοί όλων των βαθμών πρέπει να ενημερώνονται για τις νέες εξελίξεις και να επικαιροποιούν τις γνώσεις τους. Αυτό είναι το νόημα της «δια βίου μάθησης», που υλοποιείται μέσω της Σχολή Μετεκπαίδευσης-Επιμόρφωσης. Σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί «καινοτομία» το αυτονόητο. Η επικοινωνιακή προβολή (πέραν από την εσφαλμένη χρήση του όρου «δολοφονία» και το τεκμήριο αθωότητας) δεν λύνει τα προβλήματα, αφού δεν μπορεί να καλύψει τις αναφερόμενες ανεπάρκειες. Ας γίνει κατανοητό επιτέλους και ας μην υπάρχουν αυταπάτες!!!