Το ραντεβού Μπάιντεν-Ερντογάν ματαιώθηκε, η αμερικανική πρόταση να προσφέρει η
Τουρκία τους ρωσικούς S-400 (που αποτελούν την πέτρα του σκανδάλου στις
αμερικανο-τουρκικές σχέσεις) στην Ουκρανία απορρίφθηκε ρητά από τον ίδιον τον
Τούρκο Πρόεδρο, και το τουρκικό αίτημα να πάρει από τις ΗΠΑ τουλάχιστον νέα
αεροσκάφη τύπου F-16 παραμένει σε εκκρεμότητα.
Η Παρασκευή μάζεψε πολλά σύννεφα στον αμερικανο-τουρκικό ορίζοντα.
Μα η ισορροπιστική άσκηση με την οποία ο Ερντογάν διεκδικεί έναν ενισχυμένο
ρόλο συνεχίζεται.
Από τη μια πλευρά, ο Ερντογάν επανέλαβε ότι η χώρα του δεν θα εφαρμόσει
κυρώσεις κατά της Ρωσίας (στάση που εξοργίζει πολλούς Ευρωπαίους), από την
άλλη ανέπεμψε ύμνους στο ΝΑΤΟ και την σημασία της Τουρκίας στους κόλπους του
και στον Πρόεδρο Μακρόν, ενώ έβαλε στο τραπέζι και το δέλεαρ της αγοράς
γαλλο-ιταλικών αντιπυραυλικών συστημάτων.
Στον ρόλο του διαιτητή ο Ερντογάν ανακοίνωσε επικείμενες επικοινωνίες του με
Ζελένσκι και Πούτιν και προανάγγειλε ότι θα προτείνει στον Ρώσο Πρόεδρο μια
«αξιοπρεπή έξοδο» από την Ουκρανία, ώστε ο Πούτιν «να γίνει ο αρχιτέκτονας των
βημάτων προς την ειρήνη» κίνηση απεμπλοκής του από την κρίση, εδώ.
Οι δύσκολες σχέσεις Ουάσιγκτον – Άγκυρας
Πηγή: K-REPORT
Στην διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης στην Κϊνα οι Ερυθροφρουροί ζητούσαν
από τους αντιπάλους τους την δημόσια αυτοταπείνωσή τους.
Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση του πρύτανη του Πανεπιστημίου του Πεκίνου, ο
οποίος από το μπαλκόνι του γραφείου του υποχρεώθηκε να «ομολογεί» στο
συγκεντρωμένο πλήθος ότι είναι εχθρός της λαϊκής εξουσίας.
Είχε προηγηθεί μερικούς αιώνες πριν, στην πόλη Κανόσα της Βόρειας Ιταλίας, η
ταπείνωση του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού
Έθνους από τον Πάπα ο οποίος τον άφησε να περιμένει επί τρείς ημέρες έξω από
το γραφείο του, πριν τον δεχθεί και ακυρώσει τον αφορισμό του.
Τα παραπάνω έρχονται συνειρμικά στο νου, με αφορμή την εμμονή της Ουάσιγκτον
να μεταφερθούν εκτός Τουρκίας οι S-400, με πιο πρόσφατη την πρόταση να
παραχωρηθούν στην Ουκρανία.
Με άλλα λόγια οι ΗΠΑ ζητούν από τον Ερντογάν όχι μόνον να τερματίσει την στενή
συνεργασία με την Ρωσία αλλά να στοιχηθεί δίπλα στην Πολωνία, να προσχωρήσει
δηλαδή στην εμπροσθοφυλακή της ομάδας χωρών–μελών του ΝΑΤΟ που ενισχύουν την
αμυντική ικανότητα της Ουκρανίας.
Κι έτσι, ο Ερντογάν δεν κατόρθωσε να κλείσει την πολυπόθητη συνάντηση με τον
Μπάιντεν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ.
Με τις ΗΠΑ και την Τουρκία αμετακίνητες στις θέσεις τους για τους S-400,
εύλογα προκύπτει το ερώτημα αν το βραχυκύκλωμα θα αντέξει στην γενικότερη
ανασύνταξη του ΝΑΤΟ που συμπαρέσυρε ακόμη και τη Γερμανία, η οποία είχε
επιλέξει να κρατά ισορροπίες ανάμεσα στην Μόσχα και την Ουάσιγκτον.
Ενδιαφέρεται η Ουάσιγκτον για έναν τουρκικό δίαυλο επικοινωνίας με τη Μόσχα
και, αν ναι, είναι έτοιμη να αποδεχθεί την μη επιβολή κυρώσεων στην Ρωσία από
την Άγκυρα;
Το θέμα είναι πολύ σημαντικό, γιατί χωρίς επιβολή κυρώσεων από την Τουρκία και
με ανεμπόδιστες τις πτήσεις από και προς Ρωσία, η Τουρκία αργά η γρήγορα θα
καταστεί όχι απλά παρακαμπτήρια των κυρώσεων οδός αλλά λεωφόρος ταχείας
κυκλοφορίας.
Τούτων λεχθέντων, είναι βέβαιο ότι το Κρεμλίνο αν διαπιστώσει ότι ο Ερντογάν
ετοιμάζεται να ευθυγραμμισθεί με τις ΗΠΑ θα απαντήσει με γενικευμένη επίθεση
στην Ιντλίμπ της Συρίας όπου η Τουρκία και οι ανακυκλωμένοι τζιχαντιστές
σύμμαχοί της ελέγχουν τον θύλακα με την ανοχή της Μόσχας.
Με δυο λόγια: Η θετική προσέγγιση των ΗΠΑ στο τουρκικό αίτημα για αγορά
μαχητικών F16 δεν μπορεί, σε καμιά περίπτωση, να εξωραΐσει την εικόνα των
διμερών σχέσεων τους.