Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι κανείς σήμερα δεν θυμήθηκε τον ήρωα
Κωνσταντίνο Κατσίφα ο οποίος δολοφονήθηκε πριν δύο χρόνια στο Βουλιαράτες στην
Βόρεια Ήπειρο από τις ειδικές αλβανικές αστυνομικές δυνάμεις.
Θα πει κάποιος εδώ δεν επιτρέπουν να τιμηθούν οι Ήρωες της 28ης Οκτωβρίου του
1940. Σωστό αυτό αλλά ο Κ.Κατσίφας δολοφονήθηκε προσφάτως και ακόμα το αίμα
του είναι νωπό.
Όμως κανείς δεν τολμάει να τον τιμήσει για ένα πολύ απλό λόγο. Έδωσε ένα
παράδειγμα που δεν είναι αρεστό στην επικρατούσα ελληνική τάξη.
Να πεθαίνει κάποιος για τις ιδέες του και μάλιστα «μόνος εναντίον όλων». Συν
τοις άλλοις ο Κ.Κατσίφας υπερασπιζόταν τα δίκαια του Ελληνισμού της Βόρειας
Ηπείρου κάτι που το ελληνικό πολιτικό σύστημα θέλει να το ξεχάσει…
Πάντως καλό είναι να μην υπάρχουν διακρίσεις στις δολοφονίες. Άλλη αυτή του
Παύλου Φύσσα και άλλη αυτή του Κωνσταντίνου Κατσίφα. Η ελληνική κοινωνία θα
πρέπει να μάθει να μην της λένε «ποιους να τιμάει και ποιους όχι».
Ο γνήσιος Έλληνας πατριώτης, όπως τον περιγράφουν οι φίλοι και οι συγγενείς
του, δολοφονήθηκε με δύο σφαίρες στην καρδιά και στο κεφάλι από Αλβανούς
κομάντο στο χωριό Βουλιαράτες του Αργυροκάστρου.
«Αγαπούσε την πατρίδα του και τον εκτέλεσαν όταν εκείνος φώναζε “ζήτω η
Ελλάδα”. Ήρθε στο χωριό για την 28η Οκτωβρίου και ύψωσε την ελληνική σημαία σε
διάφορα σημεία του χωριού, γι’ αυτό του την είχαν στημένη. Ήταν ένα από τα
καλύτερα παλικάρια για εμάς ήταν ήρωας», είπε στην εκπομπή «Αλήθειες με τη
Ζήνα», ξάδελφος του Κωνσταντίνου Κατσίφα.
«Ο Κωνσταντίνος “έφυγε” γιατί είχε υπερβολική αγάπη στην πατρίδα. Η ζωή του
ήταν η ελληνική σημαία, πέθανε για την Ελλάδα. Δεν ήταν εγκληματικό στοιχείο,
δεν απείλησε κανέναν», είπε κλαίγοντας μια φίλη του.
Κάτοικοι στους Βουλιαράτες έλεγαν ότι ο Κωνσταντίνος ήταν τον τελευταίο καιρό
στοχοποιημένος από τις αλβανικές αρχές γιατί ήταν εκείνος που την 28η
Οκτωβρίου σημαιοστόλιζε όλο το χωριό.
Εκείνη την Κυριακή δεν τον είχαν αφήσει να υψώσει μια ελληνική σημαία, εκείνος
όμως φέρεται να το έκανε παρά την απαγόρευση, με αποτέλεσμα να έχουμε την
τραγική εξέλιξη με τη δολοφονία του 35χρονου.
«Ήθελε να μείνει στον τόπο του. Δε θα ξεχάσω ποτέ το πάθος του για την
πατρίδα, την αγάπη του για τη Βόρειο Ήπειρο και τη συνέχισή του τόπου του. Η
ζωή του όλη ήταν μία θυσία», είπε μια φίλη του.