Η προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος σύγκρουσης με την Ελλάδα και την Κύπρο
συνεχίζεται, ενώ φαίνεται πως η Άγκυρα ετοιμάζεται να ξεκινήσει μια πιο έντονη
εκστρατεία για την αναγνώριση των Κατεχόμενων από τη διεθνή κοινότητα
Ο Δρ Yonca Özdemir είπε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν
τρέφονται από τον εθνικιστικό λόγο. Ο Δρ Altuğ Günal, από την άλλη, δήλωσε ότι
οι ΗΠΑ εγκατέλειψαν την πολιτική ισορροπίας τους, αναφέρει τουρκικό ΜΜΕ.
Η προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος σύγκρουσης με την Ελλάδα και την Κύπρο
συνεχίζεται, ενώ φαίνεται πως η Άγκυρα ετοιμάζεται να ξεκινήσει μια πιο έντονη
εκστρατεία για την αναγνώριση των Κατεχόμενων από τη διεθνή κοινότητα.
Αναλυτικά το τουρκικό δημοσίευμα:
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες (ΗΠΑ) έχουν άρει το εμπάργκο όπλων στη Νότια Κύπρο από
το 1987. Υπάρχουν νέα ότι θα ξεκινήσουν απευθείας πτήσεις από τη Ρωσία προς τη
Βόρεια Κύπρο. Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ζήτησε την αναγνώριση της
Βόρειας Κύπρου στην ομιλία του στην τελευταία συνεδρίαση της Γενικής
Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Στη διακήρυξη του Συμβουλίου Εθνικής
Ασφάλειας (NSC), όλες οι χώρες κλήθηκαν να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία της
Βόρειας Κύπρου. Οι αμοιβαίες δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου
Μητσοτάκη και του προέδρου Ερντογάν κλιμακώνουν την ένταση μεταξύ των δύο
χωρών.
Ο Οζντεμίρ υποστήριξε ότι λόγω των διεθνών εμπάργκο, οι απευθείας πτήσεις προς
τη Βόρεια Κύπρο από τη Ρωσία ή από οποιαδήποτε χώρα εκτός της Τουρκίας δεν θα
είναι δυνατές, εκτός αν τουλάχιστον εγκρίνει η ελληνοκυπριακή πλευρά. Στην
πραγματικότητα, ο Özdemir είπε ότι η ρωσική πρεσβεία στη Νότια Κύπρο αρνήθηκε
επίσης αυτούς τους ισχυρισμούς και είπε: «Όπως γνωρίζετε, οι Ρώσοι δεν τηρούν
ιδιαίτερα το διεθνές δίκαιο. Ωστόσο, ακόμη κι αν οι σχέσεις με τη Νότια Κύπρο
έχουν ψυχρανθεί λίγο λόγω των κυρώσεων, η Ρωσία δεν θα κάνει ποτέ μια τόσο
ριζοσπαστική κίνηση που θα σπάσει τους δεσμούς με τη Νότια Κύπρο. Η συμβουλή
μου σε όσους βρίσκονται στην Τουρκία είναι να μην δίνουν πολλά εύσημα στις
δηλώσεις της σημερινής κυβέρνησης της Βόρειας Κύπρου. Γιατί τα τελευταία δύο
χρόνια η Βόρεια Κύπρος διοικείται από μια επαίσχυντη διοίκηση που δεν έχει
ξαναδεί στην ιστορία της. Καθώς αυτά που λένε δεν συμφωνούν μεταξύ τους ή δεν
γίνονται πραγματικότητα, είναι μέχρι το λαιμό τους στη διαφθορά και την
παρατυπία. Μπορούν επίσης να κάνουν τέτοιες αντισυμβατικές διεξόδους για να
αλλάξουν την ατζέντα και να υπερασπιστούν τη μη ρεαλιστική θέση τους».
Σημειώνοντας ότι η ελληνοκυπριακή διοίκηση άρχισε να προμηθεύει όπλα πρώτα από
το Ανατολικό Μπλοκ και μετά από τη Ρωσία λόγω του εμπάργκο των ΗΠΑ, ο Günal
συνέχισε τα λόγια του ως εξής: τον έκανε πιο εθισμένο. Εφόσον οι ΗΠΑ έδειξαν
ξεκάθαρα ότι έχουν εγκαταλείψει την πολιτική ισορροπίας μεταξύ Τουρκίας και
Ελλάδας με τη στρατιωτική και πολιτική υποστήριξή τους στην Ελλάδα, θεώρησαν
επίσης ως αποδεκτό κίνδυνο την αντίδραση που θα δημιουργήσει η απόφαση για
άρση του εμπάργκο στην Τουρκία.
Η απομάκρυνση της Ρωσίας από αυτό το στρατηγικό νησί, που είναι το κλειδί για
την Ανατολική Μεσόγειο, και από την Ανατολική Μεσόγειο γενικότερα, κρίθηκε πιο
σημαντική από την αντίδραση της Τουρκίας, η οποία δεν θεωρούνταν πλέον αρκετά
αξιόπιστος εταίρος. Στην πραγματικότητα, στο έγγραφο The Eastern Mediterranean
Security and Energy Partnership Act, που ψηφίστηκε από τη Γερουσία το 2019,
ανακοινώθηκε ότι θα επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία, ενώ η Νότια Κύπρος είναι
ένας πολύ σημαντικός εταίρος και μαζί της στον στρατιωτικό-ασφαλιστικό τομέα.
Αναφέρθηκε ξεκάθαρα ότι η συνεργασία θα αναπτυχθεί. Η ελληνοκυπριακή διοίκηση,
σε αρμονία με τις ΗΠΑ, άρχισε να μην επιτρέπει στα ρωσικά πολεμικά πλοία να
δέχονται υπηρεσίες από τα λιμάνια της από τον Μάρτιο, συμπεριλήφθηκε στις
κυρώσεις της Δύσης και ως εκ τούτου συμπεριλήφθηκε στη λίστα των μη φιλικών
χωρών της Ρωσίας μαζί με άλλα μέλη της Ε.Ε.
Φυσικά, η ύπαρξη σε αυτή τη λίστα έχει κάνει την εξάρτηση από τη Ρωσία
μεγαλύτερο πρόβλημα στα ανταλλακτικά και το σέρβις των οπλικών της συστημάτων
τη στιγμή που προσπαθεί να δυναμώσει έναντι της Τουρκίας. Ωστόσο, η Νότια
Κύπρος προσπαθεί εδώ και λίγο καιρό να αντικαταστήσει αυτά τα όπλα με
αμερικανική τεχνολογία και αυτή η νέα απόφαση θα το επιτρέψει πλέον και θα
συμβάλει στην οικονομία των ΗΠΑ. Ωστόσο, όπως έχει εκφράσει η Τουρκία, αυτή η
απόφαση είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου των ΗΠΑ που καλύπτει την Ελλάδα, το
Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και δεν θα συμβάλει στο παραμικρό σε μια
ειρηνική λύση καθώς επιταχύνει την κούρσα εξοπλισμών στο νησί.
Είναι πιθανό η Νότια Κύπρος, που έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ, να κάνει πιο
τολμηρές κινήσεις κατά της Τουρκίας, όπως και η Ελλάδα. Σε αντάλλαγμα, θα ήταν
φυσικό η Τουρκία να αντιδράσει με την ίδια αυστηρότητα και να λάβει νέα
μέτρα.
Ο Günal έκανε τις ακόλουθες εκτιμήσεις σχετικά με τις εκκλήσεις να
αναγνωριστεί η Βόρεια Κύπρος από τη διεθνή κοινότητα:
«Η απόφαση για την κήρυξη της ανεξαρτησίας της Βόρειας Κύπρου πάρθηκε στις 15
Νοεμβρίου 1983, σε μια περίοδο που υπήρχε διοικητικό κενό στην Τουρκία, χωρίς
την έγκριση της Τουρκίας. Φυσικά, η Τουρκία αναγνώρισε αμέσως τη Βόρεια Κύπρο,
αλλά έκτοτε δεν έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια για να αναγνωριστεί από τη διεθνή
κοινότητα. Παρά την περιστασιακή ρητορική του Ντενκτάς για τη συνομοσπονδία,
οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν από τις συνόδους κορυφής του 1977-1979 με
απώτερο στόχο την ομοσπονδία. Είναι η πρώτη φορά που στον ΟΗΕ κάνει έκκληση
για αναγνώριση της Βόρειας Κύπρου ενώπιον της διεθνούς κοινότητας. Υπό αυτή
την έννοια, είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα. Ωστόσο, δεν είναι εύκολο ακόμη και
για φιλικές χώρες να αναγνωρίσουν τη Βόρεια Κύπρο, τουλάχιστον νομικά.
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν ψηφίσματα του ΣΑΗΕ, αρ. 541 και 550, που λένε να
μην αναγνωριστεί η Βόρεια Κύπρος. Σε αυτό το πλαίσιο, απαιτείται νέο ψήφισμα
από το ΣΑΗΕ με τουλάχιστον 9 θετικές ψήφους (εκτός εάν ασκηθεί βέτο από 5
μόνιμα μέλη) για την αναγνώριση, κάτι που είναι αρκετά δύσκολο. Ο νομικός
λόγος για τον οποίο η Δύση δεν αναγνωρίζει τη Βόρεια Κύπρο είναι ότι
ισχυρίζεται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ιδρύθηκε δια της βίας με τρόπο που θα
διαταράσσει την εδαφική της ακεραιότητα.
Εφόσον αυτό που κάνει η Ρωσία σήμερα θεωρείται ως παραβίαση της εδαφικής
ακεραιότητας της Ουκρανίας δια της βίας, δεν παρέχει καμία συμπάθεια για τη
Βόρεια Κύπρο. Ωστόσο, είναι προφανές ότι τα κράτη μπορούν να αγνοήσουν τις
αποφάσεις του ΣΑΗΕ ή να αλλάξουν τα νομικά τους επιχειρήματα όταν το απαιτούν
τα ανώτερα συμφέροντά τους ή οι συμμαχίες τους. Η Τουρκία θα πρέπει να
συνεχίσει να εκφράζει το αίτημά της για αναγνώριση στη διεθνή κοινότητα και να
αναζητά υποστήριξη από φιλικές χώρες».