Για να μην αιφνιδιαστεί η Αθήνα.
Η Πακιστανική Αεροπορία αξιοποίησε τεχνολογικά προηγμένα μέσα ηλεκτρονικού πολέμου και ένα πλήρως διασυνδεδεμένο σύστημα «kill chain» για να κατευθύνει τα J-10C με απόλυτη ακρίβεια χωρίς τα ραντάρ τους να ενεργοποιηθούν, ελαχιστοποιώντας τις πιθανότητες εντοπισμού. Η διασύνδεση με επίγεια ραντάρ, δορυφορικά δεδομένα και σουηδικά αεροσκάφη εναέριας επιτήρησης έδωσε στο Πακιστάν τον απόλυτο έλεγχο του πεδίου μάχης.
Στις 7 Μαΐου 2025, κατά την Επιχείρηση Sindoor, ένα Rafale της Ινδικής Αεροπορίας καταρρίφθηκε από πύραυλο PL-15 σε απόσταση άνω των 200 χιλιομέτρων, λόγω εσφαλμένων εκτιμήσεων περί της εμβέλειας του. Η απώλεια δεν οφειλόταν σε τεχνική ανεπάρκεια, αλλά σε απόλυτο πλεονέκτημα πληροφοριών της πακιστανικής πλευράς.
Η επιτυχία αυτή φέρνει στο προσκήνιο και την περίπτωση της Τουρκίας, η οποία αναπτύσσει αντίστοιχες δυνατότητες με το εγχώριο δίκτυο Data Link 16/22, ραντάρ AESA, UAV υψηλής επιτήρησης (Akinci, Aksungur), και πλατφόρμες τύπου E7T Peace Eagle. Αν και ακόμα χωρίς απόδειξη σε τόσο μεγάλο βεληνεκές αερομαχίας, η Άγκυρα φαίνεται να πλησιάζει σε πλήρως δικτυοκεντρική επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Χρειάζεται καλή ανάγνωση από την Αθήνα για να μην έχουν οι Τούρκοι το στοιχείο του αιφνιδιασμού, όπως οι Πακιστανοί.