Φωτογραφία που τραβήχτηκε μετά τις κοινές δηλώσεις και συμφωνίες που υπογράφηκαν μεταξύ Τουρκίας και Κατάρ
Ο απόστρατος Τουρκος πιλότος Μπαχαντίρ Αλτάν τόνισε το υψηλό κόστος των 12 μεταχειρισμένων Eurofighter Typhoon που αγοράστηκαν κατά τη διάρκεια των επισκέψεων του Ερντογάν στο Κατάρ και το Ομάν, λέγοντας ότι η προτεραιότητα πρέπει να είναι «η ειρήνη με τους γείτονες».
Ο πρόεδρος του AKP και πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατέληξε σε συμφωνία για την ταχεία παράδοση 12 μεταχειρισμένων Eurofighter Typhoon κατά τη διάρκεια των επισκέψεών του στο Κατάρ και το Ομάν την περασμένη εβδομάδα .
Σε αυτό το πλαίσιο, 12 από τα 40 αεροσκάφη θα αγοραστούν από αεροσκάφη που χρησιμοποιούνται σήμερα στο Κατάρ και το Ομάν, ενώ 28 θα αγοραστούν ως νέα παραγωγή από την Κοινοπραξία Eurofighter (Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία).
Το κόστος συντήρησης του Eurofighter Typhoon ανά ώρα πτήσης είναι περίπου 60.000 δολάρια . Υποθέτοντας μέσο χρόνο πτήσης 200 ωρών ετησίως, το ετήσιο κόστος συντήρησης φτάνει περίπου τα 12 εκατομμύρια δολάρια.
Ο απόστρατος πιλότος Μπαχαντίρ Αλτάν τόνισε ότι η αγορά 12 μεταχειρισμένων Eurofighter Typhoon από το Κατάρ δεν είναι απλώς μια αγορά αεροσκαφών· είναι επίσης μια ολοκληρωμένη συστημική αλλαγή που απαιτεί υποδομές, εκπαίδευση, πυρομαχικά και ολοκλήρωση.
Ο Αλτάν δήλωσε επίσης ότι η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών είναι μία από τις κύριες αιτίες της οικονομικής κρίσης και ότι προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η εδραίωση της ειρήνης με τους γείτονες.
– Το Eurofighter αποτελεί μέρος του ευρωπαϊκού συστήματος· είναι καταδικασμένο να παραμείνει ως διακοσμητικό στοιχείο, εκτός εάν σχεδιαστεί ως πακέτο.
Η τελευταία παρτίδα αεροσκαφών που αγοράστηκε από το Κατάρ δεν προσφέρει μεγάλη καινοτομία. Ας θυμηθούμε ότι το F-4 Phantom χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στον πόλεμο του Βιετνάμ.
Τα πρώτα αεροσκάφη που αγόρασε η Τουρκία ήταν αεροσκάφη που μπορούσαν να μεταφέρουν σχεδόν αποκλειστικά βόμβες και είχαν ξεπερασμένα συστήματα ελέγχου πυρός.
Το Eurofighter παρουσιάζει ένα παρόμοιο πρόβλημα. Επομένως, η αγορά 12 πολύ παλιών αεροσκαφών μπορεί να είναι λάθος.
Τα αεροσκάφη F-4 εκσυγχρονίστηκαν στο Ισραήλ όσον αφορά τα αεροηλεκτρονικά τους συστήματα, τον έλεγχο πυρός, το ραντάρ, τους κατευθυνόμενους πυραύλους και τα συστήματα βομβών. Αυτό δημιουργεί άλλες εξαρτήσεις και ευπάθειες.
Είναι σαφές ότι η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, ιδίως οι στρατιωτικές επιχειρήσεις που διεξάγει στη Συρία από το 2015, είναι μία από τις κύριες αιτίες της τρέχουσας οικονομικής κατάρρευσης. Η τρέχουσα κατάσταση της οικονομίας δεν ευνοεί τέτοιες αγορές όπλων μεγάλης κλίμακας.
Η Τουρκία προσπαθεί επίσης να δώσει στις ΗΠΑ την εντύπωση ότι «δεν είμαστε χωρίς εναλλακτικές» διεξάγοντας συνομιλίες με την Ευρώπη ειδικά σχετικά με το Eurofighter.
Ίσως ο στόχος είναι να πιέσει τις ΗΠΑ να πουλήσουν το F-35.
«Το πόσο μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα αεροπλάνα είναι μια ξεχωριστή συζήτηση»
Ο βαθμός στον οποίο τα αεροσκάφη μπορούν να χρησιμοποιηθούν εντός της δομικής και τεχνολογικής τους διάρκειας ζωής είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης.
Η Τουρκία είναι μια χώρα που μπορεί να πετάξει τα αεροσκάφη της μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα λόγω των δομικών περιορισμών της. Με άλλα λόγια, ένα αεροσκάφος ικανό να πετάει για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα μπορεί να καταστεί απαρχαιωμένο καθώς παράγονται πιο σύγχρονα, πιο προηγμένα αεροσκάφη.
Για παράδειγμα, εάν ένα F-4 στις ΗΠΑ πετάει 10.000 ώρες καθ’ όλη τη διάρκεια της δομικής του διάρκειας ζωής, στην Τουρκία εμπίπτει στην κατηγορία των αεροσκαφών παλαιότερης γενιάς λόγω των συστημάτων του πριν καν φτάσει το μισό αυτού του αριθμού.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα που σχετίζεται με τον αριθμό των πιλότων, την έλλειψη εκπαιδευμένου τεχνικού προσωπικού και την προσέγγιση εκπαίδευσης.
Το πιο σημαντικό ζήτημα είναι αναμφίβολα η εκπαίδευση των πιλότων.
Προηγουμένως, μόνο αξιωματικοί που αποφοιτούσαν από τη Σχολή Πολέμου της Πολεμικής Αεροπορίας μπορούσαν να γίνουν πιλότοι. Είμαι ένας από αυτούς. Αλλά ειδικά μετά τις 15 Ιουλίου, η έλλειψη προσωπικού έγινε οξεία.
Τώρα, οι πιλότοι μαχητικών αναζητούνται μέσω αγγελιών. Οι απόφοιτοι πανεπιστημίων μπορούν να γίνουν δεκτοί απευθείας στην πτητική εκπαίδευση με ένα σύντομο πρόγραμμα εκπαίδευσης πριν αποφοιτήσουν από τις σχολές εκπαίδευσης αξιωματικών. Αυτός είναι ένας δείκτης για το τι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα όσον αφορά τις ανάγκες της χώρας.
Η χώρα αναμφίβολα έχει σημαντικότερες ελλείψεις από τα μαχητικά αεροσκάφη.
«Είναι δύσκολο να ετοιμαστούν τα αεροπλάνα στο Κατάρ για πτήση σε σύντομο χρονικό διάστημα».
Ποια είναι τα μειονεκτήματα της ενσωμάτωσης αεροσκαφών στο νέο σύστημα;
Ακόμα κι αν το αεροσκάφος είναι δομικά ικανό να πετάξει, αν τα συστήματά του υστερούν κατά πολύ σε σχέση με την τρέχουσα τεχνολογία, θα μπορούσε να γίνει ευάλωτο και αναποτελεσματικό έναντι νέων όπλων, πυραύλων και ηλεκτρονικού πολέμου.
Σε αυτό το σημείο, η τεχνολογική του διάρκεια ζωής θα έχει φτάσει στο τέλος της. Σε αυτήν την περίπτωση, θα αναγκαστείτε να απορρίψετε τα υπάρχοντα αεροσκάφη και να αγοράσετε νεότερα. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο.
Η τεχνολογική διάρκεια ζωής των 12 παλαιότερων αεροσκαφών που αγοράστηκαν από το Κατάρ θα φτάσει σύντομα με την εισαγωγή αεροσκαφών νέας γενιάς.
Η απλή καταλληλότητά τους για πτήση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα είναι δύσκολη. Η εκπαίδευση του προσωπικού, η ενσωμάτωση συστημάτων και άλλες παρόμοιες εργασίες θα διαρκέσουν πολύ.
Προεκλογικό εργαλείο το KAAN
Το «εγχώριο και εθνικό» μαχητικό αεροσκάφος, το KAAN, προωθήθηκε από την κυβέρνηση ως σημαντικό στοιχείο στην προεκλογική εκστρατεία.
Αυτές οι αγορές αποκάλυψαν πόσο κούφια και μη ρεαλιστική είναι αυτή η εικόνα. Λεπτομέρειες όπως η στάση των ΗΠΑ σχετικά με τις πωλήσεις κινητήρων παραμένουν ασαφείς.
Ο ίδιος ο Υπουργός Εξωτερικών δήλωσε: «Οι ΗΠΑ δεν παρέχουν τους κινητήρες», αλλά οι συμφωνίες πώλησης για το αεροσκάφος KAAN έχουν ήδη υπογραφεί. Ενώ οι αρχικές δοκιμαστικές πτήσεις διαφημίζονται ότι πηγαίνουν καλά, η πραγματικότητα είναι διαφορετική…
Χρειαζόμαστε αεράμυνα
Αντί να αγοράζουμε αεροσκάφη από το εξωτερικό, πιστεύω ότι χρειαζόμαστε μια διαφορετική προσέγγιση για την εγκαθίδρυση άμυνας και αποτροπής.
Η Τουρκία, πάνω απ ‘όλα, χρειάζεται ένα ισχυρό σύστημα αεράμυνας. Ένα ολοκληρωμένο σύστημα με δυνατότητες ανίχνευσης και αναχαίτισης πυραύλων, γνωστό ως ασπίδα, είναι απαραίτητο για την ανίχνευση και αναχαίτιση κατευθυνόμενων πυραύλων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών επίθεσης: ραντάρ, συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης, συστοιχίες αεράμυνας κ.λπ.
«Τα αμυντικά συστήματα κατά των ισραηλινών επιθέσεων είναι απαραίτητα»
Σε έναν κόσμο όπου το Ισραήλ μπορεί εύκολα να ρίχνει βόμβες όπου θέλει και οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να διεξάγουν επιχειρήσεις οπουδήποτε, τα αποτελεσματικά συστήματα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας είναι απαραίτητα έναντι επιθέσεων υψηλής καταστροφικότητας, όπως φαίνεται στην περίπτωση του Ιράν.
Ωστόσο, η Τουρκία πιστεύει ότι μπορεί να καλύψει αυτήν την ανάγκη αποτροπής απλώς αυξάνοντας τον αριθμό των αεροσκαφών και την επιθετική της ισχύ – μια παρανόηση.
Γιατί μια χώρα που επιλύει τις δικές της εσωτερικές υποθέσεις και προβλήματα με τους γείτονές της με ειρηνικά μέσα να πηγαίνει πόρτα-πόρτα για να αγοράσει επιθετικά όπλα, σωστά;
Και φυσικά, υπάρχουν κρυφές διαστάσεις σε αυτή την κατάσταση. Η πρόσφατη ιστορία έχει παραδείγματα εγγράφων που υποθηκεύουν το μέλλον της χώρας, παρά τα υποτιθέμενα κέρδη που επιτεύχθηκαν σε ορισμένες συμφωνίες.
bianet