Το έτος 2021 σηματοδοτεί δέκα χρόνια από τότε που η πιο ικανή κατηγορία
αρμάτων μάχης του Κινεζικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, ο Τύπος 99A,
εισήλθε για πρώτη φορά σε υπηρεσία, με το νέο θωρακισμένο όχημα να ενώνει τις
δυνάμεις της χώρας από το 2011. Αν και οι εξελίξεις στις δυνάμεις εδάφους της
Κίνας έχουν λάβει πολύ λιγότερα προσοχή από το Πολεμικό Ναυτικό, την Πολεμική
Αεροπορία ή τη Δύναμη Πυραύλων, η πρόοδος που σημειώθηκε στον εκσυγχρονισμό
των τεθωρακισμένων πολεμικών δυνατοτήτων ήταν σημαντική.
Η Κίνα παράγει σήμερα περισσότερες κατηγορίες αρμάτων μάχης από οποιαδήποτε
άλλη χώρα - συμπεριλαμβανομένων των VT-4, Type 15, Type 96 και Type 99A. Από
αυτά, ο τύπος 99A είναι συνολικά ο πιο ικανός από την άποψη της απόδοσης
μάχης, αν και λόγω του πολύ υψηλού κόστους του και της ιεράρχησης
χρηματοδότησης για το Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία, τα άρματα
παράγονται μόνο σε περιορισμένο αριθμό, με τον φθηνότερο Τύπο 96 να βασίζεται
ενεργοποιείται από τις περισσότερες μονάδες πρώτης γραμμής.βασίστηκε σε
αμφίβιες και ορεινές πολεμικές επιχειρήσεις λόγω του πολύ μικρότερου μεγέθους
του, ενώ το VT-4 είναι ένα σχέδιο παρόμοιο με αλλά μεγαλύτερο από τον Τύπο 15
που παράγεται αποκλειστικά για εξαγωγή .
Η Κίνα αντιμετώπισε ένα μεγάλο μειονέκτημα από την άποψη της ποιότητας της
πανοπλίας της για το μεγαλύτερο μέρος του Ψυχρού Πολέμου, με τη γειτονική
Βόρεια Κορέα, τη Σοβιετική Ένωση και την Ινδία να διαθέτουν όλα ανώτερα
σοβιετικά σχεδιασμένα άρματα μάχης όπως τα T-62 και Chonma Hoενώ η Κίνα
βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στο σχέδιο γήρανσης Type 59. Η χώρα απέκτησε
πρόσβαση στις πιο προηγμένες τεχνολογίες θωρακισμένων πολέμων της Σοβιετικής
μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και επένδυσε σε μεγάλο βαθμό στη γεφύρωση της
ανισότητας στις δυνατότητες με αποτέλεσμα την έναρξη λειτουργίας της δεξαμενής
Type 96 από το 1997. Το άρμα κατασκευάστηκε για να μπορεί να πάει από κοινού
με τα σοβιετικά T-72 και T-80 - τα οποία από πολλές απόψεις ήταν τα δύο πιο
ικανά σχέδια δεξαμενών στον κόσμο εκείνη την εποχή - μετά από εκτεταμένη
μελέτη των αρμάτων T-80 και πιθανώς ορισμένων T-72 που αποκτήθηκαν από τη
Σοβιετική διάδοχος κράτη. Ο σχεδιασμός Type 96 θα ενημερώθηκε αργότερα, με την
υπηρεσία Type 96A να κυκλοφορεί από το 2008 και να διαθέτει μια σειρά από νέες
τεχνολογίες, όπως, μεταξύ άλλων, συστήματα άμυνας λέιζερ και
ηλεκτροπροαιρετικά jammers, νέα εκρηκτική αντιδραστήρα FY-4 και αναβαθμισμένο
κινητήρα 800hp .
Μόνο περίπου 300 άρματα Type 99A έχουν παραχθεί, και στους 55 τόνους είναι
σημαντικά βαρύτερα από τα 43 τόνων Type 96 ή από τους 46 τόνους
Ρώσο ανταγωνιστή του T-90. Με τα βαρύτερα που γενικά απαιτούν περισσότερη
συντήρηση και είναι πιο δαπανηρές για τη λειτουργία, αυτό πιθανότατα συνέβαλε
στην απόφαση περιορισμού του αριθμού των παραγόμενων δεξαμενών Type 99A - μαζί
με το φερόμενο πολύ υψηλό κόστος κατασκευής των οχημάτων. Για έναν κορυφαίο
σχεδιασμό αρμάτων, σχετικά λίγα είναι γνωστά για τις δυνατότητές του εν μέρει
λόγω της μυστικότητας που περιβάλλει το πρόγραμμα. Το ρεζερβουάρ διαθέτει
πολλές από τις ίδιες τεχνολογίες με τον Τύπο 96A, αλλά διαθέτει πολύ
ισχυρότερο κινητήρα 1500hp και ανώτερη προστασία θωράκισης. Αυτό περιλαμβάνει
έναν πυργίσκο με πανοπλία απλικέ σε σχήμα βέλους, σύνθετα πάνελ, αρθρωτή
θωράκιση με διαστήματα και ένα υπέρυθρο jammer JD-3
Ο τύπος 99A επωφελείται επίσης από συστήματα ψηφιακής συντήρησης παρόμοια με
αυτά που πρόσφατα άρχισαν να εγκαθίστανται στις τελευταίες γενιές αρμάτων της
Δύσης και έχει πολύ καλύτερη γκάμα και απόδοση καυσίμου από τους περισσότερους
δυτικούς ή ρώσους ανταγωνιστές. Παρόλο που η δεξαμενή χρησιμοποιεί επί του
παρόντος ένα κύριο πυροβόλο 125 mm, ορισμένες αναφορές δείχνουν ότι έχουν
ληφθεί υπόψη η πιθανότητα ενός πυροβόλου 140 mm ή 152 mm - με το πλαίσιο του
άρματος να θεωρείται αρκετά μεγάλο για να φιλοξενήσει ένα τέτοιο όπλο. Είναι
απίθανο ο τύπος 99A, που τώρα λειτουργεί εδώ και δέκα χρόνια, να παραχθεί ποτέ
σε πολύ μεγάλο αριθμό, όπως ήταν ο τύπος 96, και το PLA είναι πιθανό να
εισαγάγει μια νέα γενιά πιο ικανών αρμάτων μάχης στην παραγωγή στη θέση του
κατά τα επόμενα έτη. Η πιθανότητα ενός διαδοχικού σχεδιασμού να είναι άρμα
τέταρτης γενιάς - κάτι που μόνο η Ρωσία, η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία μπόρεσαν
να αναπτυχθούν μέχρι τώρα - αναφέρθηκε από αρκετούς αναλυτές.