Αν και ασυναγώνιστο σε ταχύτητα, υψόμετρο και εμβέλεια, το MiG-31 είναι ένας
πολύ κακός παίκτης σε κοντινές μάχες με σχεδόν καμία ικανότητα να τραβά
σφιχτούς ελιγμούς. Η sensor suite είναι βασισμένη γύρω από ένα
ραντάρ βελτιστοποιημένο για εμπλοκές μεγάλου βεληνεκούς, το οποίο δεν έχει
μεγάλη χρησιμότητα σε μια κοντινή μάχη dogfight.
Το R-74, ωστόσο, έχει τη δυνατότητα να δώσει στο MiG-31 περισσότερες από μια
πιθανότητες μάχης σε εμπλοκές σε κοντινή απόσταση, επιτρέποντάς τους να
εμπλακούν στόχους σε πιο ακραίες γωνίες και πιο αξιόπιστα χωρίς να χρειάζεται
να στρέψουν τη μύτη του Foxhound προς το μέρος τους-ή πράγματι οπουδήποτε
κοντά στην κατεύθυνσή τους.
Αυτό αντισταθμίζει σε μεγάλο βαθμό την κακή ευελιξία του Foxhound και
επιτρέπει τη χρήση του αεροσκάφους με νέους τρόπους. Το R-74M μπορεί επίσης να
χρησιμοποιηθεί ενάντια σε στόχους χαμηλότερης αξίας όπως ελικόπτερα, πυραύλους
κρουζ και drones, επιτρέποντας στο MiG-31 να αποφύγει να βασιστεί στα R-37
του.
Σε σύγκριση με το R-73, το R-74 έχει δει ότι η μέγιστη εμβέλεια εκτόξευσής του
έχει αυξηθεί από 30 χιλιόμετρα σε 40 χιλιόμετρα, μπορεί να πυροβολήσει στόχους
μόλις 300 μέτρα μακριά και μπορεί να αλλάξει τον στόχο του κατά τη διάρκεια
της πτήσης λόγω της χρήσης ενός πιο εξελιγμένου αναζητητή
Το Η χρήση νέων πηδαλίων δυναμικού αερίου παίζει σημαντικό ρόλο στο να
επιτρέπει στο R-74 να εμπλέκει στόχους σε πιο ακραίες γωνίες με μεγαλύτερη
μέγιστη γωνία υπερφόρτωσης και πρόσφυσης. Καθώς τα MiG-31 βασίζονται σε
μεγαλύτερο βαθμό, ιδιαίτερα στην Αρκτική , η ενσωμάτωση του R-74
αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προς τον εκσυγχρονισμό του
αεροσκάφους.
Αν και όταν τέθηκε σε λειτουργία, το MiG-31 ήταν εξαιρετικά εξειδικευμένο ως
αναχαιτιστικό που κατασκευάστηκε για μάχες αέρος-αέρος, το ευρύ φάσμα νέων
αναβαθμίσεων που κυμαίνεται από αντι-δορυφορικούς και βαλλιστικούς πυραύλους
σε πυραύλους κρουζ και τώρα μια νέα πολύ ισχυρή γενιά κατευθυνόμενων πυραύλων
IR, το έχουν καταστήσει ένα εξαιρετικά ευέλικτο αεροσκάφος και πιθανώς το πιο
ευέλικτο στη ρωσική υπηρεσία.