Οι Ρώσοι, από ότι έδειξαν οι ενέργειες τους, τις πρώτες δύο ημέρες της
εισβολής στην Ουκρανία, έχουν ως στόχο να καταβάλουν την αντίσταση
της ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και να αποκτήσουν τον έλεγχο όλης της χώρας,
αναγκάζοντας τον Ζελένσκι να δεχθεί τους όρους τους και να συμμορφωθεί
΄΄προς τας υποδείξεις΄΄ ή το πιθανότερο, να τον αντικαταστήσουν με
φιλορώσο πρόεδρο, προκειμένου να σταματήσει κάθε σκέψη για είσοδο στο ΝΑΤΟ,
χωρίς να είναι απίθανη και η περίπτωση της διαίρεσης, σε δυτική και ανατολική
Ουκρανία.
Το τι ακριβώς θα γίνει θα εξαρτηθεί, από το κατά πόσον μπορεί να αντέξει
η Ουκρανία, στην στρατιωτική επίθεση της Ρωσίας. Είναι αναμφισβήτητο ότι
η Ουκρανία σαφώς υπολείπεται, σε οπλικά συστήματα και η κατίσχυση της Ρωσίας,
λαμβανομένου υπόψη της μη ανάμιξης άλλων δυνάμεων, είναι θέμα χρόνου. Ο
Πούτιν επιδιώκει την επικράτηση του, στις επόμενες τρεις με
τέσσερις ημέρες, καθόσον γνωρίζει ότι ενδεχόμενη παράταση δεν
είναι προς το συμφέρον του. Ειδικά, αν εμπλακεί σε αγώνα εντός κατοικημένων
τόπων, τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου εύκολα για τους Ρώσους εισβολείς.
Κοντολογίς οι Ρώσοι θέλουν αστραπιαία επικράτηση στην Ουκρανία, υποταγή
ή αλλαγή της πολιτικής ηγεσίας και κατόπιν διαπραγματεύσεις, με την παρέμβαση
τρίτων χωρών, για την εκτόνωση της νέας κατάστασης.
Είναι σαφώς πρόωρο να γίνουν αναλύσεις και αξιολογήσεις, αλλά διαφαίνονται
κάποια πρώτα διδάγματα τα οποία θα προσπαθήσω επιγραμματικά να καταδείξω και
κατά την άποψη μου αφορούν :
• Το Διεθνές Δίκαιο
Δυστυχώς για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται, η αποτυχία των μηχανισμών της
διεθνούς κοινότητας, να επιβάλλουν τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, η
επίκληση του οποίου γίνεται αλά καρτ, αναλόγως των συμφερόντων των
ισχυρών, η δε αποτελεσματικότητα του είναι ανύπαρκτη.
• Τις διακρατικές συνθήκες και
συμφωνίες.
Ότι και να έχει υπογραφεί, όποια συμφωνία και να υφίσταται, ουδείς θα
προστρέξει σε βοήθεια σου, αν ο ίδιος δεν έχεις επιδείξει
αποφασιστικότητα και ατσάλινη θέληση για την υπεράσπιση της πατρίδας σου.
• Τον ρόλο του ΝΑΤΟ
Το ΝΑΤΟ, βρίσκεται σε αποδρομή και σε νεφελώδη περίοδο, αδυνατώντας να
λειτουργήσει, έστω ως αποτροπή, στην ρωσική επιθετικότητα και πρωτοβουλία στο
πεδίο, πράγμα που στο μέλλον θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη αμφισβήτηση του
ρόλου του, στην παγκόσμια σκακιέρα, εκτός αν το μάθημα της Ουκρανίας,
ενεργοποιήσει τα ανακλαστικά αυτοπροστασίας στα μέλη του και προσαρμοστούν σε
μια νέα πραγματικότητα.
• Τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η Ε.Ε. αδυνατεί, να παίξει τον πρωτεύοντα ρόλο που της αναλογεί, καθόσον δεν
διαθέτει κοινή άμυνα, ως στερούμενη ευρωστρατού, αλλά και η εξωτερική της
πολιτική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινή, περιοριζόμενη κατ’ αυτόν
τον τρόπο σε μια οικονομική ένωση των ευρωπαϊκών κρατών, με μόνο μέσο
προστασίας των συμφερόντων της, τις οικονομικές κυρώσεις.
• Την Στρατιωτική Ισχύ
Στο χρηματιστήριο των διεθνών σχέσεων η στρατιωτική ισχύς, καθορίζει τις
εξελίξεις. Εάν δεν την έχεις, γίνεσαι έρμαιο των αντιπάλων σου και
επαφίεσαι στο έλεος του εχθρού και στον οίκτο των φίλων σου. Μάθημα πρώτον και
κύριον, ειδικά για τους πολιτικούς της αριστεράς, που αναρωτιούνται γιατί
εξοπλιζόμαστε.
• Την παραπλάνηση και τον αιφνιδιασμό
Ο Θουκυδίδης πριν πολλά χρόνια είχε γράψει ότι «Την μεγαλύτερη δόξα την
φέρνουν τα στρατηγήματα εκείνα τα οποία εξαπατούν αποτελεσματικά τον εχθρό».
Και θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι οι Ρώσοι, είχαν κάνει τους πάντες να
πιστέψουν ότι η επόμενη ενέργεια τους, μετά την αναγνώριση των Ντονέτσκ και
Λουγκάνσκ, θα ήταν η αποστολή στρατευμάτων, στις περιοχές αυτές, για την
προστασία του ρωσόφωνου πληθυσμού, των περιοχών αυτών. Αντ’ αυτού
εξαπέλυσαν επίθεση, εναντίον ολόκληρης της Ουκρανίας επιδιώκοντας την ολιστική
επικράτηση και επιβολή της θελήσεως τους, αιφνιδιάζοντας φίλους και
αντιπάλους.
Κλείνοντας, η αναγωγή των διδαγμάτων, στα καθ’ ημάς και την τουρκική
απειλή, είναι υποχρεωτική για την κατάλληλη προετοιμασία και εγρήγορση,
προκειμένου να μην έχουμε ανάλογο της Ουκρανίας τύχη.
Νικόλαος Μανωλάκος
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής ΑΣΔΕΝ
Βουλευτής Ν.Δ. Α’ Πειραιώς και Νήσων