Ένα νέο προκλητικό άρθρο είχαμε από το τουρκικό παρακράτος, το οποίο θέλει να
δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα για την εισβολή στη Κύπρο μας!
Αναλυτικά:
”Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας Τζέιμς Κάλαχαν είχε δηλώσει:
«Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μόλις έλαβα, οι Τούρκοι πρόκειται να
ξεκινήσουν μια δεύτερη επιχείρηση, η Κύπρος αυτή τη στιγμή είναι αιχμάλωτη του
Τουρκικού Στρατού. Αλλά αύριο, ο Τουρκικός Στρατός θα είναι ο αιχμάλωτος της
Κύπρου». Έχει περάσει σχεδόν μισός αιώνας από τότε που είπε.
Στην προσπάθεια της Ελλάδας να προσαρτήσει την Κύπρο, η Τουρκία,
χρησιμοποιώντας το δικαίωμα της εγγυήτριας δύναμης, παρενέβη και διασφαλίστηκε
η ύπαρξη του ”τουρκοκυπριακού” λαού στο νησί.
Οι TAF (Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις) έχει αναλάβει το ρόλο ενός μνημείου
σταθερότητας και ενός είδους ειρηνευτικής δύναμης.
Δημιούργησε μια ατμόσφαιρα ειρήνης και ασφάλειας που η Ειρηνευτική Δύναμη των
Ηνωμένων Εθνών δεν μπορούσε να προσφέρει στο Σεράγεβο.
Από εκείνη την ημέρα δεν έχει σημειωθεί κανένα σοβαρό επεισόδιο στο νησί της
Κύπρου.
Σήμερα, ακόμη και οι Έλληνες πρέπει να είναι ευγνώμονες στον Τούρκο στρατιώτη
που τους έσωσε από την «1η ΕΟΚΑ», ένα δίκτυο δολοφόνων.
Άνοιξε επίσης το δρόμο για τη δημοκρατία στην Ελλάδα, η οποία βρισκόταν υπό
το καθεστώς της χούντας και ήθελε να προσαρτήσει το νησί.
Από την αρχή οι Τούρκοι προσπάθησαν να είναι πολύ ανοιχτοί, ειλικρινείς και
συνεπείς.
Η μεγαλύτερη πηγή ισχύος για τους Τουρκοκύπριους σε αυτή τη διαδικασία ήταν
ο Τουρκικός Στρατός, το Τουρκικό Έθνος και οι Τουρκικές Κυβερνήσεις που τους
αντιλαμβάνονται σωστά.
Σε όλες τις διαπραγματεύσεις έγινε κάθε βήμα από την τουρκική πλευρά,
συμπεριλαμβανομένης της αποχώρησης των δυνάμεων από το νησί με μονομερείς
χειρονομίες για τη δημιουργία θετικής ατμόσφαιρας.
Ακόμη και το Σχέδιο Ανάν, το οποίο σφετερίστηκε πολλά από τα κεκτημένα
δικαιώματα του τουρκικού τμήματος, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας εδάφους,
έγινε αποδεκτό.
Η Κύπρος έχει γίνει σχεδόν το κομβικό σημείο της ισορροπίας που έχει αρχίσει
να εδραιώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ανησυχητική είναι η τάση των ΗΠΑ, της ΕΕ και ορισμένων χωρών της περιοχής να
δίνουν βάρος υπέρ της ελληνικής και της ελληνοκυπριακής πλευράς στις
πρωτοβουλίες της Τουρκίας προς τα δικαιώματα και τα συμφέροντά της.
Χώρες και οργανισμοί που δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη σημασία της Τουρκίας
και δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τον ρόλο της, φέρνουν νέες γραμμές στην
εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.
Η Κυπριακή Νίκη έχει πάρει τη θέση της στις πιο εξαιρετικές σελίδες της
ιστορίας και έχει ανακτήσει την ελευθερία της σε ένα έθνος.”