Ειδική Ανάλυση
Σύμφωνα με σχέδια που ανακοινώθηκαν στην πρόσφατη αμυντική ανασκόπηση της Μ.
Βρετανίας, θα υπάρχουν τελικά δύο θαλάσσιες ομάδες αντίδρασης που θα
αναπτύσσονται τακτικά σε περιοχές στρατηγικής σημασίας για το Ηνωμένο
Βασίλειο, η μία με επίκεντρο τα ευρωπαϊκά ύδατα και η άλλη προς τα ανατολικά
και νότια της διώρυγας του Σουέζ.
Αυτές έχουν σχεδιαστεί προκειμένου οι ειδικές δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου
να βρίσκονται σε προκεχωρημένες θέσεις, όπου θα μπορούν να αντιδρούν γρήγορα
σε οποιεσδήποτε κρίσεις αλλά και να συνεργάζονται συνεχώς με τους συμμάχους.
Στα πλαίσια αυτά το HMS Albion ( His Majesty's Ship ) έφτασε στη
Σμύρνη, καθώς η Littoral Response Group North ( Βόρεια παραθαλάσσια δύναμη
άμεσης αντίδρασης) της Μ. Βρετανίας συνεχίζει να δραστηριοποιείται στην
Ανατολική Μεσόγειο.
Το HMS Albion είναι πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων του Βασιλικού
Ναυτικού, κατασκευασμένο από την BAE Systems Marine στο Barrow-in-Furness,
το οποίο τέθηκε σε υπηρεσία τον Μάρτιο του 2001 από το Βρετανικό Πολεμικό
Ναυτικό.
Η βάση του βρίσκεται στο Πλύμμουθ και είναι το ένατο πλοίο που φέρει
το όνομα Albion, που είναι το αρχαίο όνομα της Μεγάλης Βρετανίας.
Σχεδιασμένο ως αμφίβιο πολεμικό πλοίο, το Albion μεταφέρει στρατεύματα,
συνήθως Πεζοναύτες και οχήματα-ΤΟΜΠ-ΤΟΜΑ-άρματα μέχρι του επιπέδου του
κύριου άρματος μάχης Challenger 2.
Μπορεί να αναπτύξει αυτές τις δυνάμεις χρησιμοποιώντας τέσσερα Landing Craft
Utility (LCU) και τέσσερα Landing Craft Vehicle and Personnel (LCVP).
Το Βασιλικό Ναυτικό ισχυρίζεται ότι περισσότεροι από χίλιοι ναύτες και
Βασιλικοί Πεζοναύτες αναπτύσσονται σε αυτή τη δύναμη αντίδρασης, της οποίας
ηγείται ως ναυαρχίδα το HMS Albion και περιλαμβάνει τα RFA Argus
(Royal Fleet Auxiliary), RFA Mounts Bay, HMS Defender και τρεις μοίρες
ελικοπτέρων.
Το HMS Defender είναι το πέμπτο από τα αντιτορπιλικά αντιαεροπορικής άμυνας
Type 45 ή Daring κλάσης που κατασκευάστηκε για το Βασιλικό Ναυτικό. Είναι το
όγδοο πλοίο που φέρει το όνομα. Η κατασκευή του Defender ξεκίνησε το 2006
και καθελκύστηκε το 2009. Το πλοίο ολοκλήρωσε τις πρώτες θαλάσσιες δοκιμές
του τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2011 και τέθηκε σε λειτουργία τον
Μάρτιο του 2013.
Το σύστημα αεράμυνας Sea Viper αποτελείται από το ενεργό ηλεκτρονικά
σαρωμένο σύστημα πολλαπλών λειτουργιών ραντάρ παρακολούθησης αέρα SAMPSON,
το οποίο είναι ικανό να παρακολουθεί εκατοντάδες στόχους με εμβέλεια 400 km.
Το S1850M 3D ραντάρ εναέριας επιτήρησης μεγάλης εμβέλειας, είναι ικανό να
παρακολουθεί έως και 1.000 στόχους σε απόσταση έως 400 km
Διαθέτει κάθετης εκτόξευσης A50 Sylver 48 κυψελών φέροντας έως και 48
πυραύλους Aster 15 μικρότερης εμβέλειας (1,7–30 km ) και πυραύλων Aster 30
Block 0 που καλύπτουν από 3–120 km .
Σημειωτέον ότι η εν λόγω Littoral Response Group North ( Βόρεια παραθαλάσσια
δύναμη άμεσης αντίδρασης) της Μ. Βρετανίας που προαναφέραμε, διεξήγαγε
ασκήσεις νωρίτερα αυτή την εβδομάδα στην Κύπρο.
Συγκεκριμένα οι Βρετανοί πεζοναύτες πρωτοστάτησαν στις μεγαλύτερες
συνδυασμένες αμφίβιες ασκήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου εδώ και χρόνια,
με μια τρομερή δύναμη να αποβιβάζεται στην Κύπρο, όπως αναφέρει το
Υπουργείο Άμυνας.
Σε ένα δελτίο τύπου, λένε ότι η άσκηση ήταν μια πρόβα Joint Theatre Entry
που στη στρατιωτική γλώσσα σημαίνει ενέργεια πολλών διαφορετικών
στρατιωτικών στοιχείων από τον αέρα, τη γη και τη θάλασσα σε μια δυνητικά
εχθρική περιοχή.
Σύμφωνα με Βρετανικές πηγές η Littoral Response Group North θα επιχειρεί σε
όλη την Ανατολική Μεσόγειο, τη Βόρεια Αφρική και την Αδριατική αυτό το
φθινόπωρο.
Αυτή η ισχυρή ομάδα ενώθηκε με στοιχεία του Βρετανικού Στρατού και της RAF
επιχειρώντας στα νερά γύρω από τη βάση της RAF στο Ακρωτήρι, στο νοτιότερο
άκρο της Κύπρου.
Τι συμβαίνει;
Σύμφωνα με Βρετανικές πηγές , η επιχείρηση με την ονομασία "ACHILLEAN"
είναι μια επιχείρηση μεγάλης κλίμακας όπου το αμφίβιο πλοίο HMS Albion
ηγείται Βρετανικής ναυτικής δύναμης συγκροτούμενης από τα HMS Defender, RFA
Argus και RFA Mounts Bay, που δραστηριοποιείται στη Μεσόγειο .
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι η Μ. Βρετανία φαίνεται ότι
αναλαμβάνει ανεξάρτητο ρόλο από αυτόν του ΝΑΤΟ στη ΝΑ Μεσόγειο, με την
δημιουργία των δύο θαλάσσιων ομάδων άμεσης αντίδρασης της, που θα
αναπτύσσονται τακτικά σε περιοχές στρατηγικής σημασίας για το Ηνωμένο
Βασίλειο, η μία με επίκεντρο τα ευρωπαϊκά ύδατα και η άλλη προς τα ανατολικά
και νότια της διώρυγας του Σουέζ.
Σε αυτό κατατείνει το γεγονός ότι η Βορειαατλαντική Συμμαχία διαθέτει
4 SNF (ναυτικές δυνάμεις άμεσης αντίδρασης), εκ των οποίων οι δύο,
η SNMG2 και η SNMCMG2, ήταν πρόσφατα ανεπτυγμένες στη ΝΑ Μεσόγειο.
Οι δυνάμεις SNF του ΝΑΤΟ
Το ΝΑΤΟ διαθέτει Μόνιμες Ναυτικές Δυνάμεις (SNF) που παρέχουν στη Συμμαχία
συνεχή ναυτική παρουσία. Αυτή η πολυεθνική αποτρεπτική δύναμη αποτελεί
ουσιαστική θαλάσσια απαίτηση για τη Συμμαχία. Πραγματοποιεί ένα πρόγραμμα
προγραμματισμένων ασκήσεων, ελιγμών και επισκέψεων στα λιμάνια και μπορεί να
αναπτυχθεί γρήγορα σε περιόδους κρίσης ή έντασης.
Οι SNF του ΝΑΤΟ αποτελούνται από τέσσερις ομάδες
Ττις Μόνιμες Ναυτικές Ομάδες του NATO (SNMGs) που αποτελούνται από SNMG1 και
SNMG2 και των Μόνιμων Ομάδων Αντιμετώπισης Ναρκών του ΝΑΤΟ (SNMCMG1 και
SNMCMG2).
Και οι τέσσερις Ομάδες αποτελούν τη θαλάσσια συνιστώσα της Κοινής
Ομάδας Εργασίας Πολύ Υψηλής Ετοιμότητας (VJTF), η οποία αποτελεί μέρος της
Δύναμης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (NRF).
Για να ανταποκριθούν σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, μπορούν να προστεθούν
πρόσθετες δυνάμεις σε αυτές τις ομάδες, με το διοικητικό προσωπικό του ΝΑΤΟ
επί του σκάφους και τα πλοία του Ομίλου ως τον πυρήνα, ικανό να παρέχει
έγκαιρη υποστήριξη στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ.
Η στάση των Βρετανών σε Κύπρο και Ελληνοτουρκικά
Η Μ. Βρετανία έχει διατηρήσει την Κύπρο ως ένα από τα τελευταία ερείσματα
της παγκοσμίως μέσω των βάσεών της που διατηρεί εκεί, αλλά και της ιδιότητας
της ως εγγυήτριας δύναμης μαζί με Ελλάδα και Τουρκία στη Μεγαλόνησο, κάτι
που ξέχασε ωστόσο στον ΑΤΤΙΛΑ 1 και 2 το 1974.
Επίσης ήταν αυτή που στην κυριολεξία έβαλε από την «πίσω πόρτα» την Τουρκία
μέσω των Τουρκοκυπρίων, ως συνομιλητή για την Κύπρο τη δεκαετία του 1960,
όταν η Κύπρος αντιστεκόταν σε αυτήν, αξιώνοντας την ένωσή της με την μητέρα
Ελλάδα.
Οπωσδήποτε η Μ. Βρετανία δεν βλέπει με καθόλου «καλό μάτι» τη σύσφιξη των
Γαλλοκυπριακών και Ισραηλινοκυπριακών σχέσεων στον τομέα της Άμυνας
και της στρατιωτικής συνεργασίας και θέλει να έχει κυρίαρχη θέση και ρόλο
στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Κύπρος ανήκει στην ΕΕ και χαίρει της πολιτικής στήριξής της, αναφορικά με
τα κυριαρχικά της δικαιώματα στη ΝΑ Μεσόγειο.
Η Μ. Βρετανία έχει αποχωρήσει από την ΕΕ, ενώ έχει συσφίξει με την
Τουρκία τις εμπορικές και οικονομικές τους σχέσεις, παράλληλα με τον
αμυντικό τομέα όπου οι 2 χώρες συνεργάζονται για την ανάπτυξη κινητήρα για
το τουρκικό μαχητικό 5ης γενιάς TF-X, ενώ η Τουρκία φλερτάρει με την
απόκτηση του μαχητικού Eurofighter Typhoon σε περίπτωση μη απόκτησης
των F-16 BLOCK 70 από τις ΗΠΑ.
Για τους παραπάνω λόγους εκτιμούμε ότι η Μ. Βρετανία έχει αποφασίσει να
στηρίξει την Τουρκία, αφού το «διαίρει και βασίλευε» αποτελούσε πάντοτε το
κύριο δόγμα της Μ. Βρετανίας.
Η Μ. Βρετανία ξαναεμφανίζεται στο Διεθνές προσκήνιο σε ηγετικό
ρόλο μετά την αποχώρησή της από την ΕΕ, ιδιαίτερα στον πόλεμο στην Ουκρανία,
διεκδικώντας παράλληλα ρόλο και θέση στην Α. Μεσόγειο και Λιβύη, μέσω
της φίλα προσκείμενης σε αυτήν Τουρκίας, αλλά και στις όποιες προσπάθειες
για επίλυση του Κυπριακού με το «καπέλο» της εγγυήτριας δύναμης.
Ελλάδα και Κύπρος δεν θα πρέπει να λησμονούν τέλος τις ιδιαίτερες,
"αδελφικές σχέσεις", μεταξύ ΗΠΑ-Μ.Βρετανίας, κάτι το οποίο αναμένεται να
περιπλέξει την εξέλιξη των Ελληνοτουρκικών και το Κυπριακό.