Διηγούνταν ένας αξιωματικός, σε ομιλία του…
“Επισκέφτηκα κάποτε ένα ήρωα,ανάπηρο πολέμου, στο σπίτι του.
Κάποια στιγμή σηκώθηκε και μόνος του, με το ξύλινο πόδι του, πήγε μέχρι το
διπλανό δωμάτιο για να βρει και να μου φέρει κάποιες παλιές φωτογραφίες από
τον Πόλεμο.
Έμεινα για λίγα λεπτά μόνος μου με τη γυναίκα του και τότε βρήκα την
ευκαιρία να της απευθύνω μια ερώτηση που με ενδιέφερε και με απασχολούσε:
“Πώς γνωριστήκατε με τον σύζυγό σας και πώς αποφασίσατε να παντρευτείτε;”
.
Και η απάντηση ήρθε αφοπλιστική.
“Υπηρετούσαμε και οι δυο στο Μέτωπο. Στρατιώτης εκείνος, νοσοκόμα εγώ.
18 χρονών εκείνος, 18 χρονών και εγώ.
Τον γνώρισα στο ορεινό χειρουργείο ως τραυματία…”
.
Και βλέποντας την έκπληξη στα μάτια μου, συμπλήρωσε με θέρμη:
“Δεν παντρεύτηκα ένα σακάτη! Παντρεύτηκα τη δόξα της Πατρίδας!!!”